ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΟ ΤΡΟΠΙΚΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΚΑΡΑΪΒΙΚΗΣ
Kείμενα - φωτογραφίες: Μυρσίνη Τσακίρη
Συναισθήματα ανάμικτα και σκέψεις διάφορες με κατακλύζουν. Επιτέλους, πατάω το πόδι μου στη Κούβα! Ένα όνειρο αρκετών ετών πραγματοποιείται. Θα δω με τα μάτια μου όλα αυτά για τα οποία διάβαζα τόσο καιρό, σκέφτομαι. Την κατάληξη του ταξιδιού μου, όμως πριν καν αυτό αρχίσει, την γνωρίζω. Θα ερωτευτώ αυτό το τροπικό νησί της Καραϊβικής, για το οποίο τόσα πολλά έχουν ειπωθεί, και δε θα θέλω να γυρίσω πίσω. Δε πειράζει, προς το παρόν ας αφεθώ να χαθώ σε ένα ειδύλλιο με το παρελθόν. Το ταξίδι μου στο χρόνο αρχίζει.
Είναι βράδυ. Το τροπικό κλίμα και ο αέρας που αισθάνομαι να με αγκαλιάζουν βγαίνοντας από το αεροδρόμιο με κάνουν να συνειδητοποιώ πως όντως βρίσκομαι στ’ αλήθεια εδώ! Ήρθα αποφασισμένη να ζήσω τη κάθε στιγμή. Ήρθα αποφασισμένη να ζήσω την αληθινή Κούβα και να χαθώ στην ιστορία της.
Κατευθύνομαι προς το ξενοδοχείο. Αν και κουρασμένη, είμαι αρκετά χαρούμενη και μαγεμένη από το σκηνικό που ξέρω πως θα ξετυλιχθεί τις επόμενες μέρες μπροστά στα μάτια μου! Μεθυσμένη ήδη από τη μουσική, το ρούμι, την Επανάσταση και ξέροντας πως συνδιάζοντας όλα τα παραπάνω με τη φυσική ομορφιά που χαρακτηρίζει το νησί, τις παραλίες με τα τυρκουάζ νερά και τη λευκή άμμο, τους φοίνικες, τα βουνά και τις κοιλάδες, ένα είναι σίγουρο – δεν θα μου αρκέσει μόνο ένα ταξίδι εδώ.
Πρώτη μέρα στην Κούβα
Πρώτη μέρα στην Αβάνα και με μια ματιά τριγύρω αντιλαμβάνομαι πως το πολιτιστικό μείγμα που χαρακτηρίζει την Κούβα είναι εμφανές παντού. Στην αρχιτεκτονική, στους ανθρώπους και στη γλώσσα τους, σε μουσικές και ρυθμούς, στη θρησκεία.
Μια μοναδική γοητεία που αναβλύζει από κάθε γωνία της πόλης, τα ποικίλα χρώματα των κτιρίων, τα αυτοκίνητα αντίκες, τα συνθήματα στους τοίχους, η γεύση του ρούμι, το άρωμα των πούρων και τα τεράστια χαμόγελα των ντόπιων με σαγηνεύουν και με εθίζουν με αποτέλεσμα να μην χορταίνω εικόνες.
Η πλατεία της Επανάστασης, Αβάνα
Η ιστορία της Αβάνα
Η Αβάνα ιδρύθηκε το 1515. Είναι η πρωτεύουσα της Κούβας. Αποτελεί το σημαντικότερο βιομηχανικό, εμπορικό και πολιτιστικό κέντρο του νησιού. Η πόλη διαιρείται σε τρεις κυρίως περιοχές. Την HabanaVieja, δηλαδή την παλιά πόλη, ανακηρυγμένη το 1982 από την UNESCO ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Εδώ βρίσκονται και τα περισσότερα μουσεία και αξιοθέατα. Το CentroHabana, δηλαδή το κέντρο, το οποίο είναι και το σύγχρονο κομμάτι της πόλης και το Vedado, η περιοχή στην οποία βρίσκονται και τα περισσότερα ξενοδοχεία, οι πρεσβείες και η έντονη νυχτερινή ζωή.
Τα πιο πολλά αξιοθέατα στην Αβάνα είναι κοντά μεταξύ τους. Εγώ ξεκινώ με μια περιήγηση τη πρώτη μέρα στα σημαντικότερα αξιοθέατα της πόλης. Περνάω από το Universidad de La Habana(Πανεπιστήμιο της Αβάνας), το οποίο είναι ένα από τα παλαιότερα στον κόσμο. Πάνω από 25 ειδικότητες διδάσκονται εδώ. Μεγάλα ονόματα έχουν σπουδάσει στα θρανία του.
Η Πλατεία της Επανάστασης
Επισκέπτομαι την περίφημη Plaza de La Revolucion (Πλατεία της Επανάστασης) με το άγαλμα του Χοσέ Μαρτί, εθνικού ήρωα της Κούβας ο οποίος πολέμησε κατά της ισπανικής αποικιοκρατίας και πέθανε σε μάχη το 1895. Εδώ ο Φιντέλ Κάστρο εκφωνούσε τους λόγους του μπροστά από τη πλημμυρισμένη με κόσμο πλατεία. Πίσω από το άγαλμα βρίσκεται το μνημείο που αποτελεί φόρο τιμής στον Ήρωα. Ύψους 112 μέτρων είναι το ψηλότερο κτίσμα της πόλης. Ακριβώς απέναντι στα 2 Υπουργεία βρίσκονται δυο γλυπτά σιδήρου με τις φιγούρες των Ηρώων της Επανάστασης, Ερνέστο Γκεβάρα και Καμίλο Σιενφουέγος. Οι φωτογραφικές μηχανές παίρνουν φωτιά!
Συνεχίζω με μια επίσκεψη στο Κάστρο του Άραβα στην είσοδο του λιμανιού για να αποκτήσω μια πανοραμική άποψη της πόλης. Η θέα πραγματικά απίστευτη. Ο δυνατός αέρας που φυσάει παίρνει από τα μεγάλα κύματα την αλμύρα του Ατλαντικού και τη σκορπά παντού τριγύρω. Η Mαλεκόν απέναντι φαίνεται ήδη πλημμυρισμένη και τα κτίρια που βρίσκονται σε αυτό το παραλιακό δρόμο μαστιγώνονται κι αυτά από την αλμύρα.
Κατευθύνομαι στο μεγάλο παζάρι στην άλλη πλευρά του λιμανιού. Παντού πίνακες ζωγραφικής, μπλουζάκια, μπερέδες, ξυλόγλυπτα, υγραντήρες για τα πούρα. Οι τιμές σε όλους τους πάγκους σχεδόν οι ίδιες. Οι άνθρωποι χαμογελαστοί, φιλικοί, πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν.
Μουσείο ρούμι Habana Club (Παραγωγή guarapo από ζαχαροκάλαμο). Αβάνα
Το Μουσείο του ρούμι και η Ορθόδοξη Εκκλησία
Επόμενη στάση το Μuseo del Ron (μουσείο ρούμι) Havana Club. Εδώ παρακολουθώ τα 4 στάδια απόσταξης για τη παρασκευή του ρούμι από το 1500 περίπου έως σήμερα. Στην είσοδο του μουσείου γεύομαι και guarapo, δηλαδή φρέσκο χυμό ζαχαροκάλαμου. Πραγματικά η γεύση του με ενθουσιάζει και το αναζητώ παντού τις επόμενες μέρες. Μέσα στο χώρο του μουσείου υπάρχει μπαρ και κατάστημα πώλησης του περιβόητου αυτού ποτού.
Έχει πάει σχεδόν μεσημέρι και κατευθυνόμενη προς την Habana Vieja (Παλιά Πόλη), κάνω μια στάση στην Plaza de San Francisco de Asís (πλατεία του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης), στην οποία βρίσκεταιo Ιερός Ναός Αγ. Νικολάου, δώρο του λαού της Κούβας προς την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία. Εκπλήσσομαι ευχάριστα καθώς ο νεαρός που μας υποδέχεται μιλάει ελληνικά. Του δίνω τα κεριά κερήθρας που μου είχαν δώσει φίλοι από την Ελλάδα να φέρω και με ευχαριστεί θερμότατα. Η αλήθεια είναι πως οι ελλείψεις λόγω εμπάργκο στο νησί δεν αφήνουν ανεπηρέαστο ούτε αυτό το τομέα, συλλογιέμαι.
Μετά περνάω από την Plaza de la Catedral (Πλατεία του Καθεδρικού), στην οποία βρίσκεται ένας από τους πιο ωραίους καθολικούς ναούς της Λατινικής Αμερικής, χτισμένος το 1748. Δεξιά του ναού στο στενό βρίσκεται το φημισμένο μπαρ Bodeguita del Medio, το οποίο σερβίρει αυθεντικό Μojito. Πολλοί διάσημοι το έχουν επισκεφτεί κατά καιρούς.
Έπειτα βρίσκομαι να περπατώ στον φημισμένο δρόμο Obispo με τα πολλά και διάφορα μικρά μαγαζάκια και τα δεκάδες μπαρ και καφέ με ζωντανή μουσική. Καταλήγω στη Plaza de Armas (Πλατεία των Όπλων), με τους ξύλινους πάγκους και τα παλιά μεταχειρισμένα βιβλία. Όποιο δρόμο και να πάρεις από τη πλατεία αυτή οδηγεί σε άλλα εκπληκτικά αξιοθέατα.
Η συντάκτρια του americalatina.com.gr Μυρσίνη Τσακίρη στο άγαλμα του Τσε Γκεβάρα, στην Σάντα Κλάρα
Το κέντρο της Αβάνα
Επόμενη και τελευταία επίσκεψη της ημέρας στο Centro Habana (Κέντρο), στο οποίο δεσπόζει το επιβλητικό Καπιτώλιο και θεωρείται πως είναι το 2ο υψηλότερο σημείο της πόλης. Παλαιό προεδρικό μέγαρο, τώρα μουσείο Φυσικής Ιστορίας. Φιλοξενεί το 3ο μεγαλύτερο σε μέγεθος άγαλμα στον κόσμο. Αριστερά από το Καπιτώλιο βρίσκεται το Gran Teatro. Η μέρα κουραστική και τελειώνει με φαγητό σεPaladar και επιστροφή με coco-taxi στο ξενοδοχείο για ξεκούραση καθώς το πρόγραμμα μου της επόμενης ημέρας είναι αρκετά φορτωμένο.
Ξύπνια από πολύ νωρίς (λόγω διαφοράς ώρας με Ελλάδα) νοικιάζω ταξί να με πάει σε όλα τα μέρη που θέλω για να γλιτώσω χρόνο. Πρώτη στάση στη περιοχή Miramar, στο μουσείο Ministerio del Interior, το οποίο παρουσιάζει μέσα από φωτογραφίες, έγγραφα, μακροσκελείς εξηγήσεις και ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία, όλη την αντι-επαναστατική δραστηριότητα στην Κούβα και τις προσπάθειες δολοφονίας του Φιντέλ Κάστρο από τη CIA από το 1959.
Έκπληκτη και απορημένη από τους τρόπους που μπορεί να σκαρφιστεί κάποιος όταν μανιωδώς θέλει να πετύχει τον σκοπό του, κατευθύνομαι στη περιοχή Vedado για να επισκεπτώ το Cemeterio deCristobal Colon (Nεκροταφείο Xριστόφορου Κολόμβου). Ιδρύθηκε το 1876 και είναι γνωστό για τα πολλά περίτεχνα γλυπτά μνημεία. Μερικές από τις προσωπικότητες που ενταφιάστηκαν εδώ είναι oMaximo Gomez, Ibrahim Ferrer, Nicolas Guillen, Alberto Korda.
O τάφος όμως με τις περισσότερες επισκέψεις είναι αυτός της Μilagrosa. Μιας γυναίκας που τo 1901 πεθαίνει πάνω στη γέννα αυτή και το μωρό της. Θάφτηκαν μαζί και το μωρό το τοποθέτησαν ανάμεσα στα πόδια της, έτσι ακριβώς όπως τους βρήκε ο θάνατος. Λέγεται όμως πως έπειτα από κάποιο καιρό όταν ανοίχτηκε ο τάφος, το παιδί βρέθηκε στην αγκαλιά της. Γυναίκες από όλο τον κόσμο που δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν επισκέπτονται τον τάφο και η παράδοση λέει πως πρέπει να τον χτυπήσουν 3 φορές πιάνοντας τον μεταλλικό κρίκο που είναι τοποθετημένος επάνω του. Ακριβώς πίσω από τον τάφο υπάρχουν ένα σωρό μικρές μαρμάρινες ευχαριστήριες πλάκες προς τη Milagrosa.
