Η ισχυρότερη συντεχνία στην χώρα

Η ισχυρότερη συντεχνία στην χώρα

Η ισχυρότερη συντεχνία στην χώρα, το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας – Τ.Ε.Ε., αποφάσισε μέσα από τις υπέρογκες αυξήσεις στις αμοιβές των μηχανικών, για οικοδομικές άδειες, να συμβάλλει στο βασικό δόγμα του καπιταλισμού ο φτωχός φτωχότερος και ο πλούσιος πλουσιότερος.
Τα μέλη του Τ.Ε.Ε. είναι αποκλειστικά διπλωματούχοι μηχανικοί από ελληνικά ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα και αναγνωρισμένα του εξωτερικού. Οι πόροι του εξασφαλίζονται από τις ετήσιες συνδρομές των δεκάδων χιλιάδων μελών του και από τις κρατήσεις που γίνονται από τις αμοιβές για την έκδοση οικοδομικών αδειών ιδιωτών.
Κρατήσεις στις αμοιβές γίνονται και από πτυχιούχους ανωτέρων σχολών (παλιούς του μικρού Πολυτεχνείου και νεώτερους των Τ.Ε.Ι.), παρ’ όλο που δεν τους εγγράφουν και δεν είναι μέλη του Τ.Ε.Ε.. Η απαξιωτική αυτή τακτική των κατά καιρούς ηγεσιών του, αντικατοπτρίζει το παιχνίδι που παίζουν μια ζωή οι «εργολάβοι», γενικά από την ίδρυση του ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα, στην ανάπτυξη και εδραίωση του καπιταλισμού.
Ακούστηκε ότι οι μηχανικοί είχαν να πάρουν αυξήσεις στις εκδόσεις αδειών πολλά χρόνια. Αυτό είναι ψέμα, γιατί δύο φορές το χρόνο με την αύξηση του συντελεστή «λ» συνδέεται άμεσα με τον υπολογισμό αμοιβών , οπότε αύξηση υπάρχει αυτόματα.
Η παράλληλη αύξηση των αντικειμενικών αξιών, οι αυξήσεις σε φορολογικούς συντελεστές δυσκολεύουν πάρα πολύ την πραγματοποίηση του ονείρου «ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μας».
Το κόστος έκδοσης μιας άδειας για μια διπλοκατοικία συνολικού εμβαδού 200 τ.μ. ήταν περίπου 7.000,00 ευρώ. Μετά τις αυξήσεις θα είναι 16.000,00 ευρώ. Σε μια πενταόροφη οικοδομή με PILOTIS και υπόγειο, 100 τ.μ. ανά όροφο, το κόστος του ήταν 20.000,00 ευρώ, τώρα θα είναι περίπου 45.000,00 ευρώ. Εύκολα λοιπόν ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι το κόστος της έκδοσης αδείας θα το επιβαρυνθεί ο αγοραστής του διαμερίσματος από τον εργολάβο-μηχανικό. Εκ των πραγμάτων λοιπόν η οικοδομή θα καθίσει. Έχει σκεφτεί κανείς ότι γύρω στις 70 ειδικότητες και επαγγέλματα ασχολούνται με την κατασκευή και αποπεράτωση μιας οικοδομής; Πότε όμως στην ιστορία το κεφάλαιο έλαβε μέτρα υπέρ της εργατικής τάξης; Γιατί αυτή χτυπιέται περισσότερο, με την εξάρτηση να μεγαλώνει και τους τραπεζίτες να τρίβουν τα χέρια τους.
Το Κράτος παρακολουθεί χωρίς να παρεμβαίνει γιατί στην δημοκρατία τους οι πολλοί πρέπει να πληρώνουν τους λίγους.

Γ.Φ

ήταν κάποτε… μία εφημερίδα

ήταν κάποτε… μία εφημερίδα

Η πολιτική επιλογή μέρους της συντακτικής της επιτροπής, για την εκλογική μετάλλαξη της εφημερίδας, οδήγησε και στο τέλος της. Εμείς που δεν είχαμε “δημοτικές φιλοδοξίες” μέσα από την αιχμή, έγκαιρα (4/2006) αποχωρήσαμε από την εφημερίδα, καταθέτοντας το παρακάτω κείμενο, το οποίο δημοσιεύτηκε στην αιχμή με απαξιοτικά σχόλια της εναπομείνασας Σ.Ε.

Ο 4ος χρόνος της αιχμής σηματοδοτεί έναν κύκλο ζωής. Κύκλο καταξίωσης από φίλους και εχθρούς, σαν μια αριστερή αγωνιστική φωνή στην περιοχή. Το άνοιγμα και το κλείσιμο αυτού του κύκλου δεν έγινε ούτε αυθόρμητα, ούτε τυχαία.
Η αντιπαράθεση στην Συντακτική Επιτροπή που οδήγησε στην αποχώρησή μας, δεν είχε προσωπικό χαρακτήρα ούτε αφορούσε την " πολιτική ιδιοκτησία" της εφημερίδας.
Ήταν συμφωνημένο από την αρχή να μην μετατραπεί η ΑΙΧΜΗ σε δημοτική εκλογική παράταξη σε κανέναν δήμο. Εξ' άλλου στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές, στο Μαρούσι, άλλοι από τη σημερινή Συντακτική Επιτροπή συμμετείχαν στο ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ, άλλοι στη ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ,και άλλοι απείχαν ή ψήφισαν άκυρο ή λευκό. Αντίστοιχη ποικιλία επιλογών υπήρξε και στους γειτονικούς δήμους.
Ωστόσο πεποίθησή μας ήταν (και το επαναλαμβάναμε σε κάθε ευκαιρία ) ότι το μέλλον της εφημερίδας θα κριθεί στις επόμενες (2006) δημοτικές εκλογές. Η ώρα αυτή ήρθε και με έργα πια αποδεικνύεται τι εννοούσε και τι ήθελε να κάνει ο καθένας.
Όπως είναι ήδη γνωστό πριν λίγο καιρό συγκροτήθηκε η δημοτική παράταξη ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ από μέλη της συντακτικής επιτροπής της ΑΙΧΜΗΣ. Βεβαίως είχαν κάθε δικαίωμα να το πράξουν, καθώς και να προβάλουν τις απόψεις τους από την εφημερίδα. Η θέση για μη μετατροπή της εφημερίδας σε παράταξη, επιβεβαιώθηκε και μετά από αυτήν την εξέλιξη από όλες τις πλευρές.
Όμως στα τελευταία φύλλα - όπως εύκολα διαπιστώνει κανείς - μεθοδεύτηκε μία άκομψη διολίσθηση που μετατρέπει την αιχμή σε παραταξιακό εκφραστή του παραπάνω συνδυασμού.
Στο φ.36 οι πέντε σχεδόν από τις 8 σελίδες της εφημερίδας πρόβαλαν την εν λόγω δημοτική παράταξη. Ταυτόχρονα οι φυσικοί αυτουργοί εξακολούθησαν να διαβεβαιώνουν ότι η εφημερίδα δεν θα γίνει όργανο της δημοτικής παράταξης, και κάθε μέλος της συντακτικής επιτροπής ατομικά ή συλλογικά, ισότιμα θα προβάλει τις θέσεις του για τις εκλογές , και για κάθε ζήτημα.
Τα λόγια πήγαν γρήγορα περίπατο όταν η παραπάνω κριτική (περί διολίσθησης) διατυπώθηκε γραπτά σε άρθρο στη μόνιμη σελίδα "τα γραπτά μένουν", και όταν διατυπώθηκε από άλλα μέλη της συντακτικής επιτροπής η θέση :

"Καμιά συμμετοχή στο εκλογικό χρηματιστήριο του δήμου Αμαρουσίου"

Τότε υπήρξε σαφής αλλαγή θέσης αυτών, που μέχρι πριν λίγο τάσσονταν δήθεν υπέρ της περιφρούρησης του χαρακτήρα της εφημερίδας.
Τα επιχειρήματα που επιστρατεύθηκαν είναι τόσο παλιά, όσο και οι κομματικοί μηχανισμοί που τα χρησιμοποιούν εδώ και δεκαετίες:

• ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΝΑ ΒΓΑΙΝΕΙ ΜΕ 2 ΘΕΣΕΙΣ! Εμείς δυσκολευτήκαμε να θυμηθούμε κάποιο φύλλο που η ΑΙΧΜΗ (εφημερίδα διαλόγου και δράσης) βγήκε με μία θέση. Τα φύλλα π.χ την περίοδο των βουλευτικών εκλογών, της Συνόδου της ΕΕ στη Θεσσαλονίκη κ.α βγήκαν με άρθρα και θέσεις όλων των κομμάτων της αριστεράς, πράγμα που θεωρήθηκε ( και ήταν) απολύτως φυσιολογικό. Η θέση αυτή είχε διατυπωθεί και γραπτά σε άρθρο της σύνταξης στο φ.8.


• ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΑΛΛΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΙ ΕΚΤΟΣ του ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ! Το απερίγραπτο επιχείρημα ήταν ότι λόγω της εκλογικής καθόδου είναι εν δυνάμει αντίπαλοι. Εμείς βέβαια νομίζαμε, πως αν είναι αντίπαλοι, θα είναι για πιο σοβαρά ζητήματα από τις δημοτικές εκλογές. Γι' αυτό μέχρι τώρα και προβάλλαμε, και κριτική (και πολεμική πολλές φορές ), κάναμε στις θέσεις τους.


• ΔΕΝ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΟΥΝ ΤΑ ΕΠΙΜΑΧΑ ΑΡΘΡΑ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ! Όπως αποφάσισε "η πλειοψηφία" (πιάσ τ' αυγό και κούρευτο)! Προφανώς η "πλειοψηφία" αποφάσισε εκτός συντακτικής και προέβη σε ανακοινώσεις με αντιπροσωπεία της!

Αυτά είναι πρωτοφανή πράγματα για την ΑΙΧΜΗ που ήταν πάντα ανοικτή στο διάλογο,ακόμα και στην πολεμική με όλες τις δυνάμεις αριστερής αναφοράς που δρουν στην περιοχή. Πολύ περισσότερο δεν τέθηκε ποτέ θέμα (και πως θα μπορούσε να τεθεί) για ενυπόγραφες θέσεις και απόψεις μελών της συντακτικής επιτροπής.

Οι μεθοδεύσεις που οδήγησαν στην εκλογική μετάλλαξη της ΑΙΧΜΗΣ, παρ'οτι θυμίζουν πρωτοετείς σε φοιτητικό αμφιθέατρο, είναι μεν ενδεικτικές αλλά τελικά δευτερεύουσες.

Δεν ακολουθήσαμε ποτέ, δεν ακολουθούμε και τώρα αυτό το δρόμο.
Το βασικό που μας χωρίζει είναι η αντίληψη και η πρακτική τους, ότι κάθε κίνηση ή δράση πρέπει οπωσδήποτε να εκφράζεται "πολιτικά" στις εκλογές, έστω στις τοπικές, και να αποκομίζονται τα ανάλογα πολιτικά οφέλη. Για την ακρίβεια εμείς θεωρούμε πολιτικά οφέλη την δράση σε συγκεκριμένη κατεύθυνση, και κυρίως την οργάνωση του κόσμου που προκύπτει απ' αυτή τη δράση. Ζητήματα που βεβαίως δεν είναι καινούρια, και δεν εμπόδισαν ποτέ την ΑΙΧΜΗ, και να διεξάγει διάλογο ,και να συμμετέχει ακόμα και να πρωταγωνιστεί στη δράση που αναπτύχθηκε στην περιοχή (Πόλεμος Ιράκ, Ολυμπιάδα, Μall,κ.α.)

• Με βάση τα παραπάνω ενημερώνουμε τους αναγνώστες ότι αποχωρούμε από την ΑΙΧΜΗ.


• Διαχωρίζουμε τη θέση μας από τις τελευταίες επιλογές , που σύμφωνα με τις εξαγγελίες και την πρακτική τους, κάνουν ουσιαστικά την αιχμή όργανο της εκλογικής δημοτικής παράταξης ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ.
  Οι φυσικοί και πολιτικοί αυτουργοί αυτής της μετάλλαξης πήραν την ευθύνη να ρίξουν την ΑΙΧΜΗ στην κάλπη,θεωρώντας ότι αυτό είναι για το καλό του κινήματος. Η εμπλοκή τους στη διάσπαση του τότε συνδυασμού ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ το 2002, και η αντανάκλαση αυτής της διάσπασης στο σύλλογο ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ, προφανώς δεν τους δίδαξε τίποτε.


• Η Aιχμή άνοιξε έναν πρωτόγνωρο δρόμο, και κανένας (κυρίως οι αναγνώστες της όπως διαπιστώνουμε καθημερινά) δεν είναι διατεθειμένοι να βγουν απ' αυτόν. Η ανάγκη για εφημερίδα σαν την ΑΙΧΜΗ που θα προβάλλει την πραγματικότητα του κινήματος, και θα κρατάει ανοικτό το διάλογο πάνω σε αυτήν ακριβώς την πραγματικότητα, είναι σήμερα ακόμα πιο επιτακτική.
  

Απρίλης 2006

Τα μέλη της συντακτικής επιτροπής της ΑΙΧΜΗΣ
Γιώργος Γκέτσης, Βαγγέλης Γονατάς, Άγγελος Θανάσουλας, Γιάννης Λαψάτης,
Φούλα Κουιρουκλή, Λουκία Κωνσταντίνου, Χρυσάνθη Κωστοπούλου,
Μιχάλης Ρέντζιος, Ανδρέας Σωτηριανίδης, Γιάννης Τσίχλας, Γιώργος Φωτίου

STOP στις αυξήσεις στα ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΕΛΗ

στις αυξήσεις στα ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΕΛΗ

Τα ταρατατζούν τελείωσαν, οι νέες ή οι “νέες” δημοτικές αρχές ανέλαβαν και άρχισε η περίοδος του ρεαλισμού. Οι καινούργιοι παρέλαβαν χάος, οι παλιοί μιλώντας τη γνωστή γλώσσα του ρεαλισμού μιλάνε ήδη για λογικές αυξήσεις στα όρια του πληθωρισμού. Πολλοί φρόντισαν να καθαρίσουν την υπόθεση από πριν αναλάβουν οι νέοι.
Στο Μαρούσι π.χ που δεν γίνονται υποτίθεται αυξήσεις στα δημοτικά τέλη, η απερχόμενοι καθάρισαν ήδη για τους επερχόμενους αυξάνοντας όχι τα τέλη, αλλά τα προσμετρούμενα τετραγωνικά μέτρα, προσθέτοντας και την επιφάνεια των πάρκινκ. Έτσι η πραγματική αύξηση για κάθε διαμέρισμα θα είναι 10-15%. Όλα αυτά βέβαια μας λένε ότι γυρίζουν πίσω στο δημότη, μέσω των παροχών του δήμου. Η πραγματικότητα βέβαια είναι πολύ διαφορετική καθώς μία-μία οι υποτιθέμενες δωρεάν παροχές
(π.χ βρεφονηπιακοί σταθμοί) προς τους δημότες ήδη χρεώνονται.
Από την άλλη οι υποβαθμισμένες περιοχές ,πίσω από τη βιτρίνα της σύγχρονης
εμπορικής πόλης εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υποδομών.
Η εποχή (προεκλογική περίοδος) του μπαλκονιού και της μακέτας τελείωσε.
Οι πρώτοι μετεκλογικοί λογαριασμοί της ΔΕΗ με τα υπέρογκα δημοτικά τέλη ήρθαν ήδη. Το εισόδημα της λαϊκής οικογένειας έχει ήδη μειωθεί πολύ πάνω από τα όρια του πληθωρισμού.
Με ποια λογική λοιπόν οι δημοτικοί μας άρχοντες επιβάλουν νέα χαράτσια;

Τα δημοτικά τέλη έχουν αυξηθεί αρκετά, για πολλά μελλοντικά χρόνια !

Ήρθε η ώρα να απαιτήσουμε:

Kαμιά αύξηση στα δημοτικά τέλη την επόμενη τετραετία.

Να μειωθούν στις λαϊκές & υποβαθμισμένες περιοχές .

Να επανακαθοριστεί το ύψος τους με εισοδηματικά κριτήρια.

"Η ΦΟΥΣΚΑ"

Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του Γιάννη Τσίχλα "Η ΦΟΥΣΚΑ"

Μπορούν γεγονότα φαινομενικά ασήμαντα να έχουν πολιτική σημασία;
Ποια είναι τα όρια μεταξύ γενικών και ατομικών πολιτικών ευθυνών;

Πώς γίνεται το ΟΧΙ στις σημερινές εκλογές - η αποχή, το άκυρο, το λευκό - να μετατρέπονται σε ένα μεγάλο ΝΑΙ στην πολιτική διαδικασία και την ανάδειξη του ουσιαστικού ρόλου των εκλογών, όπου να αξίζει η όποια συμμετοχή των αγωνιστών σε αυτές;

Πως γίνεται οι κομματικές αριστερές πολιτικές στην προσπάθειά τους να "απλουστεύσουν" να κάνουν πιο "ευχάριστη" πιο "προσιτή" την πολιτική τους, εξειδικεύοντάς την σε εκλογικά προγράμματα, να γίνονται οι χειρότεροι αντίπαλοι αυτών που ακριβώς υποτίθεται πως υπηρετούν, να ταυτίζονται στην ουσία με όλα τα άλλα κόμματα, ευρισκόμενα εκτός πραγματικότητας μέσα στην αιωρούμενη ΦΟΥΣΚΑ;

Πως επιδρά στις συναγωνιστικές σχέσεις ο υπάρχων φετιχισμός γύρω από λέξεις έννοιες διατυπώσεις, σύμβολα συνθήματα της πολιτικής ζωής, για «πολιτική συλλογικότητα, ενότητα στη δράση, αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, ασυμβίβαστη αντικαπιταλιστική καθολική αντίσταση, γενική αντεπίθεση παντού, κ.α.»;

Ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις του Γιάννη Τσίχλα στο νέο του βιβλίο, στο οποίο αναλύει την συγκεκριμένη δράση και τα γεγονότα που συνέβησαν τα τελευταία χρόνια στο Μαρούσι μέσα από το όχημα της ΑΙΧΜΗΣ και την προσωρινή στάση στις δημοτικές εκλογές του 2006.

ΣΤΟ ΝΤΙΒΑΝΙ: 1η συνεδρία

Ασθε: Γιατρέ μου δεν είμαι καλά, τα νεύρα μου πάνε να σπάσουν, το άγχος για τα σοβαρά καθήκοντα που μου έχουν αναθέσει με τρώει, έχω στυτικές δυσλειτουργίες, πετάγομαι στον ύπνο μου.

Ψυχο: Μιλήστε παρακαλώ για το τελευταίο σας όνειρο.

Ασθε: Γιατρέ μου είδα πως ήμουν τρεις μέρες πάνω σε οδόφραγμα στην οδό Ερμού με άλλους είκοσι τρεις συντρόφους μου…(παύση στεναγμός)

Ψυχο: Συνεχίστε παρακαλώ.

Ασθε: Κρατάγαμε γερά και οι αντεπαναστάτες φαίνονταν απογοητευμένοι, ενώ είχαμε ενθουσιώδη μηνύματα από το υπό κατάληψη Δημαρχείο και από άλλα τέσσερα οδοφράγματα που στήνονταν στο δαχτυλίδι της Κηφισίας, στην Πεντέλης, στην μαραθωνοδρόμων, και έξω από το ΙΚΑ…(παύση-βαθύς στεναγμός-σμίξιμο φρυδιών)

Ψυχο: Ηρεμίστε και συνεχίστε παρακαλώ, τι είχε προηγηθεί;

Ασθε: …(μικρή παύση-βαθύτερος στεναγμός-σμίξιμο φρυδιών μετά συσπάσεως μυών προσώπου-σφίξιμο γροθιών)
Γιατρέ μου ο Δημοτικός μας συνδυασμός «Επαναστατημένο Μαρούσι» πήρε την πλειοψηφία στις δημοτικές εκλογές. Ο Τζανίκος και οι χαφιέδες των πολυεθνικών δεν αναγνώρισαν τα αποτελέσματα και έστειλαν ΜΑΤ και στρατό να καταστείλουν την εξέγερση. Ο λαός κατέλαβε εξ εφόδου το Δημαρχείο…(παύση-πλήρης ακινησία-αγωνιώδες θολό βλέμμα στο άπειρο)…Είναι σοβαρό γιατρέ;

Ψυχο: Ηρεμίστε παρακαλώ. Κάνατε ένα σοβαρό βήμα να ξεκινήσετε αυτή τη θεραπεία, σε επόμενες συνεδρίες θα αποκρυσταλλώνω πιο σαφή γνώμη. Το πρόβλημά σας δεν είναι πολιτικό ή μάλλον το πολιτικό πρόβλημα έπεται της ψυχοπαθολογικής καταστάσεώς σας, οπότε άστε τους πολιτικούς σας αντιπάλους να λένε ότι θέλουν, εμείς θα κοιτάξουμε την θεραπεία. Ας αρκεστούμε σήμερα να βάλουμε τις βάσεις. Η κατ΄ αρχήν διαπίστωσή μου είναι πως βρίσκεστε σε προχωρημένο στάδιο της φάσης «πλανημένη συνείδηση» δηλαδή έχετε διαστρεβλωμένη εικόνα της πραγματικότητας. Διαπιστώνω επίσης σε αρκετά προχωρημένο στάδιο τον «καιροσκοπικό ρεαλισμό».

Ασθε: Τι πρέπει να κάνω γιατρέ;

Ψυχο: Επιστημονικά δύο λύσεις υπάρχουν επί του παρόντος. Η μία είναι να συνεχίσετε να ζείτε το όνειρό σας όσο σας το επιτρέπει το Υπερεγώ σας, ζήστε την αυταπάτη επειδή οι αυταπάτες αυτές κάνουν την αθλιότητα της πραγματικότητας υποφερτή. Η άλλη λύση είναι να προσεγγίσετε την πραγματικότητα που υπάρχει πίσω από τις αυταπάτες και τις ιδεολογίες που την κρύβουν. Αγαπητέ κύριε πρέπει να πάρετε σοβαρά το θέμα της εργασίας και της οικογένειας.

Ασθε: …(μικρή παύση) Γιατρέ μου πρέπει να το σκεφτώ σοβαρά. Πρέπει να φύγω τώρα.

Ψυχο: Πληρώστε έξω στην γραμματέα μου.

ο ψυχόπονος

Της σύνταξης

Δύο διαφορετικοί κόσμοι ζουν βόρεια της Αθήνας. Λίγα μόλις χιλιόμετρα από το Κεφαλάρι, είναι τα εργοστάσια και τα προσφυγικά της Νέας Ιωνίας, η Μεταμόρφωση, οι εργατικές κατοικίες της Κάτω Κηφισιάς.
Πίσω από το λούστρο της βιτρίνας Β.Π (Βόρεια Προάστια) υπάρχει ένας άλλος κόσμος, ο πραγματικός.

• Στα θεμέλια του Μall και των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων, υπάρχουν οι νεκροί και σακατεμένοι εργάτες των μεγάλων έργων.
• Μέσα στα καταστήματα πολυτελείας, χιλιάδες εμποροϋπάλληλοι δουλεύουν εξοντωτικά ωράρια , αμειβόμενοι με μισθούς γαλέρας, και υπομένουν την καταπάτηση ακόμα και αυτής της κολοβής εργατικής (βλ. εργοδοτικής) νομοθεσίας. Χιλιάδες τετραωρίτες στα Σούπερ Μάρκετ της περιοχής προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα.
• Χιλιάδες χαμηλόμισθοι υπάλληλοι στις εταιρείες , δουλεύουν σε παρόμοιες συνθήκες.
• Χιλιάδες νοσηλευτές και νοσηλεύτριες στα νοσοκομεία της περιοχής τραβάνε το δικό τους κανάλι..
• Ακόμα και στους δήμους χιλιάδες εργαζόμενοι με συμβάσεις στις δημοτικές επιχειρήσεις κρατούνται όμηροι αγοράζοντας ανεργία με δόσεις. Ναυαρχίδα ο Δήμος Αμαρουσίου, με την πατέντα της δημοτικής επιχείρησης “ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΔΗΜΟΥ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ”.
  Τέλος πίσω από τη γυαλιστερή Λεωφόρο Κηφισίας, πίσω από την μόστρα της Κηφισιάς, πίσω από τη βιτρίνα κάθε δήμου των βορείων προαστίων, υπάρχουν οι υποβαθμισμένες περιοχές που ζουν χιλιάδες πληβείοι που δουλεύουν στις επιχειρήσεις της περιοχής. Ξεχωριστή θέση σ’ αυτές έχουν οι οικισμοί του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας.

Είναι λοιπόν χιλιάδες και ας προσποιούνται πως δεν τους βλέπουν. Είναι αυτοί που δουλεύουν την μηχανή του μεγαλύτερου επιχειρηματικού κέντρου της χώρας. Όσοι ζούμε και εργαζόμαστε στα βόρεια προάστια, βιώνουμε εδώ και χρόνια αυτή τη μεγάλη αντίθεση.

Και τι θέλουμε ; Nα τους “ σώσουμε “ ;
Θα πρέπει να μπούμε στην ουρά μαζί με τους άλλους σωτήρες !
Να τους πούμε πόσο άσχημα ζουν και δουλεύουν ; Το ξέρουν καλύτερα από εμάς !
Nα τους πούμε τι πρέπει να κάνουν ;
Kαι αυτή η ουρά είναι μεγάλη !

Όχι, εμείς θέλουμε η εφημερίδα μας να προβάλει αυτά που γίνονται σε αυτό τον πραγματικό κόσμο.

Γιατί γίνονται πολλά. Τίποτα απ αυτά όμως, δεν γράφτηκε στον τοπικό τύπο των βορείων προαστίων.

Έχουμε συμφέρον να πάρουμε τέτοια θέση. Γιατί πεποίθησή μας είναι ότι ο όποιος αγώνας για τα προβλήματα των συνθηκών της ζωής μας , το πιθανότερο είναι να εξυπηρετήσει συμφέροντα άλλων (συντεχνιακά, οικονομικά, πολιτικά). Αν δεν ευθυγραμμιστεί με τον αγώνα αυτού του πραγματικού κόσμου, και παραμείνει αγώνας των κατοίκων “γενικώς”.
Αυτή την κατεύθυνση ακολουθήσαμε για 4 χρόνια και στην εφημερίδα αιχμή, μέχρι που ένα μέρος της συντακτικής της επιτροπής αποφάσισε να τη θυσιάσει μετατρέποντάς την σε εκλογικό δημοτικό συνδυασμό. Εμείς δεν βάλαμε κανένα εμπόδιο σε αυτή τους την επιλογή, ούτε μπήκαμε σε διαδικασίες “πλειοψηφιών”. Απλά αποχωρήσαμε όταν αρνήθηκαν να δημοσιεύσουν τις θέσεις μας, και επιχειρούμε να συνεχίσουμε.

Ωστόσο νοιώθουμε την ανάγκη να διατυπώσουμε από τώρα με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την δέσμευση ότι αυτή η εφημερίδα δεν θα γίνει δημοτική παράταξη σε κανέναν από τους δήμους που απευθύνεται. Είναι αυτονόητο βέβαια ότι ο καθένας από τα μέλη της συντακτικής της επιτροπής είναι υπεύθυνος, άρα ελεύθερος για τις πολιτικές του επιλογές και στις δημοτικές εκλογές.

Αυτές είναι οι προθέσεις μας εκδίδοντας αυτή την εφημερίδα.
Σε ποιο βαθμό θα τις κάνουμε πράξη θα φανεί και θα κριθεί.

Μάρτης 2007