7 Μαρτίου 2007

Της σύνταξης

Δύο διαφορετικοί κόσμοι ζουν βόρεια της Αθήνας. Λίγα μόλις χιλιόμετρα από το Κεφαλάρι, είναι τα εργοστάσια και τα προσφυγικά της Νέας Ιωνίας, η Μεταμόρφωση, οι εργατικές κατοικίες της Κάτω Κηφισιάς.
Πίσω από το λούστρο της βιτρίνας Β.Π (Βόρεια Προάστια) υπάρχει ένας άλλος κόσμος, ο πραγματικός.
  • Στα θεμέλια του Μall και των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων, υπάρχουν οι νεκροί και σακατεμένοι εργάτες των μεγάλων έργων.
  • Μέσα στα καταστήματα πολυτελείας, χιλιάδες εμποροϋπάλληλοι δουλεύουν εξοντωτικά ωράρια , αμειβόμενοι με μισθούς γαλέρας, και υπομένουν την καταπάτηση ακόμα και αυτής της κολοβής εργατικής (βλ. εργοδοτικής) νομοθεσίας. Χιλιάδες τετραωρίτες στα Σούπερ Μάρκετ της περιοχής προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα.
  • Χιλιάδες χαμηλόμισθοι υπάλληλοι στις εταιρείες , δουλεύουν σε παρόμοιες συνθήκες.
  • Χιλιάδες νοσηλευτές και νοσηλεύτριες στα νοσοκομεία της περιοχής τραβάνε το δικό τους κανάλι..
  • Ακόμα και στους δήμους χιλιάδες εργαζόμενοι με συμβάσεις στις δημοτικές επιχειρήσεις κρατούνται όμηροι αγοράζοντας ανεργία με δόσεις. Ναυαρχίδα ο Δήμος Αμαρουσίου, με την πατέντα της δημοτικής επιχείρησης “ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΔΗΜΟΥ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ”.
    Τέλος πίσω από τη γυαλιστερή Λεωφόρο Κηφισίας, πίσω από την μόστρα της Κηφισιάς, πίσω από τη βιτρίνα κάθε δήμου των βορείων προαστίων, υπάρχουν οι υποβαθμισμένες περιοχές που ζουν χιλιάδες πληβείοι που δουλεύουν στις επιχειρήσεις της περιοχής. Ξεχωριστή θέση σ’ αυτές έχουν οι οικισμοί του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας.
Είναι λοιπόν χιλιάδες και ας προσποιούνται πως δεν τους βλέπουν. Είναι αυτοί που δουλεύουν την μηχανή του μεγαλύτερου επιχειρηματικού κέντρου της χώρας. Όσοι ζούμε και εργαζόμαστε στα βόρεια προάστια, βιώνουμε εδώ και χρόνια αυτή τη μεγάλη αντίθεση.

Και τι θέλουμε ; Nα τους “ σώσουμε “ ;
Θα πρέπει να μπούμε στην ουρά μαζί με τους άλλους σωτήρες !
Να τους πούμε πόσο άσχημα ζουν και δουλεύουν ; Το ξέρουν καλύτερα από εμάς !
Nα τους πούμε τι πρέπει να κάνουν ;
Kαι αυτή η ουρά είναι μεγάλη !

Όχι, εμείς θέλουμε η εφημερίδα μας να προβάλει αυτά που γίνονται σε αυτό τον πραγματικό κόσμο.

Γιατί γίνονται πολλά. Τίποτα απ αυτά όμως, δεν γράφτηκε στον τοπικό τύπο των βορείων προαστίων.

Έχουμε συμφέρον να πάρουμε τέτοια θέση. Γιατί πεποίθησή μας είναι ότι ο όποιος αγώνας για τα προβλήματα των συνθηκών της ζωής μας , το πιθανότερο είναι να εξυπηρετήσει συμφέροντα άλλων (συντεχνιακά, οικονομικά, πολιτικά). Αν δεν ευθυγραμμιστεί με τον αγώνα αυτού του πραγματικού κόσμου, και παραμείνει αγώνας των κατοίκων “γενικώς”.
Αυτή την κατεύθυνση ακολουθήσαμε για 4 χρόνια και στην εφημερίδα αιχμή, μέχρι που ένα μέρος της συντακτικής της επιτροπής αποφάσισε να τη θυσιάσει μετατρέποντάς την σε εκλογικό δημοτικό συνδυασμό. Εμείς δεν βάλαμε κανένα εμπόδιο σε αυτή τους την επιλογή, ούτε μπήκαμε σε διαδικασίες “πλειοψηφιών”. Απλά αποχωρήσαμε όταν αρνήθηκαν να δημοσιεύσουν τις θέσεις μας, και επιχειρούμε να συνεχίσουμε.

Ωστόσο νοιώθουμε την ανάγκη να διατυπώσουμε από τώρα με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την δέσμευση ότι αυτή η εφημερίδα δεν θα γίνει δημοτική παράταξη σε κανέναν από τους δήμους που απευθύνεται. Είναι αυτονόητο βέβαια ότι ο καθένας από τα μέλη της συντακτικής της επιτροπής είναι υπεύθυνος, άρα ελεύθερος για τις πολιτικές του επιλογές και στις δημοτικές εκλογές.

Αυτές είναι οι προθέσεις μας εκδίδοντας αυτή την εφημερίδα.
Σε ποιο βαθμό θα τις κάνουμε πράξη θα φανεί και θα κριθεί.


Μάρτης 2007