6 Δεκεμβρίου 2011

Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος

3 χρόνια μετά , δεν ξεχνάμε την οργή μας
6 Δεκέμβρη 2011

Δεν θα αποδεχτούμε το σχολείο του μνημονίου!
Παλεύουμε για μόρφωση-δουλειά-αξιοπρεπή ζωή!

Στις 6 Δεκέμβρη του 2008 η αντιλαϊκή πολιτική που εχθρεύεται τη νεολαία και το λαό, όπλισε το χέρι του αστυνόμου Κορκονέα για να δολοφονήσει το 16χρονο συμμαθητή μας Αλέξη Γρηγορόπουλο. Λίγες ώρες μετά, το ποτάμι της οργής πλημμύρισε τη χώρα. Για μέρες λούφαξαν από φόβο όλοι αυτοί που καταδυναστεύουν τη ζωή και το μέλλον μας.
 3 χρόνια μετά, όσα ζούμε, δεν μας αφήνουν να ξεχάσουμε την οργή μας
Η Τρόικα και το ΔΝΤ ,που παρουσιάζονται σαν σωτήρες από όλους τους επίσημους αστούς πολιτικούς, έχουν ήδη ρημάξει τα σχολεία μας και τα σπίτια μας! Τίποτα δεν είναι το ίδιο! Έκλεισαν εκατοντάδες σχολεία μας και ετοιμάζονται να κλείσουν ακόμα περισσότερα με νέες συγχωνεύσεις. Μας στοίβαξαν σε τμήματα 25-30 ατόμων. Έκλεισαν ακόμα και τον ίδιο το οργανισμό έκδοσης σχολικών βιβλίων για να καταργήσουν κάθε ίχνος δωρεάν παιδείας. Για πρώτη χρονιά, μάλιστα, φέτος τα βιβλία δεν έχουν ακόμα μοιραστεί σε όλα τα σχολεία και αυτό αποσιωπάται . Μας λένε πως δεν έχουμε πάρει μόνο τα λιγότερα σημαντικά βιβλία. Θέλουν να μας κάνουν να θεωρούμε το βιβλίο πολυτέλεια, να καταλάβουμε πως το σχολείο δεν είναι για όλους!

Απειλούν ακόμα και το δικαίωμα μας στην αξιοπρεπή ζωή! Οι περικοπές στις λειτουργικές δαπάνες θα οδηγήσουν σύντομα να μην έχουμε ούτε θέρμανση. Τα έξοδα καλούνται να καλύψουν οι εργαζόμενοι-άνεργοι γονείς μας των οποίων οι πετσοκομμένοι από την πολιτική των «σωτήρων» μας μισθοί δεν φτάνουν πολλές φορές ούτε για τη θέρμανση στο σπίτι. Η φτώχεια, η εξαθλίωση, η πείνα χτυπάν την πόρτα πολλών συμμαθητών μας. Όλο και συχνότερα ακούμε για συμμαθητές μας σε σχολεία της χώρας να λιποθυμούν από την πείνα.
Η πολιτική τους είναι τόσο αποκρουστική που κανέναν πια δεν μπορεί να πείσει. Γι αυτό, και η κυβέρνηση της τρόικας και του μνημονίου χρησιμοποιεί όλο πιο συχνά καταστολή.
Η προκλητική αποφυλάκιση του δολοφόνου Κορκονέα, η προσπάθεια ποινικοποίησης  των κινητοποιήσεων στις παρελάσεις με δίκες απέναντι σε 17 άτομα, οι δίκες συμμαθητών μας για κινητοποιήσεις, η απρόκλητη χρήση χημικών και κρατικής βίας σε κάθε σχεδόν διαδήλωση, η τρομοκρατία του εισαγγελέα στα σχολεία μας στην αρχή της χρονιάς, η πρόσφατη προσπάθεια κατάργησης της σχολικής επετείου για την πιο πρόσφατης λαϊκή εξέγερση –της εξέγερσης του πολυτεχνείου- μόνο σκοπό έχουν να μας φοβίσουν, να μας γυρίσουν πίσω.

Δεν μας τρομοκρατούν πια!
3 χρόνια μετά το Δεκέμβρη του Αλέξη, είμαστε περήφανοι! Γιατί αποδείξαμε πολλές φορές πως δεν ξεχάσαμε την οργή μας! Την κάναμε δύναμη και απόφαση για αγώνα. Βγήκαμε μαζικά στους δρόμους ξανά και ξανά για να διεκδικήσουμε ό, τι και αν πήγαν να μας στερήσουν: τα σχολεία μας, τα βιβλία μας, τους καθηγητές μας! Αποκαλύψαμε πως το «νέο σχολείο» της Διαμαντοπούλου είναι ένα σχολείο για λίγους και εκλεκτούς! Δεν ξεχάσαμε όσα μας έμαθε ο Δεκέμβρης. Δεν ξεχάσαμε πως κάθε μας δικαίωμα το κατακτάμε μόνο συλλογικά και μόνο με αγώνα! Κάναμε και βήματα μπροστά. Μάθαμε να κουβεντιάζουμε, να κάνουμε συνελεύσεις ακόμα πιο μαζικές. Να ανοιγόμαστε στις γειτονιές μας. Να εμπιστευόμαστε και τον υπόλοιπο λαό.

Δε γυρνάμε πίσω!
Ξέρουμε πως οι αγώνες μας δεν τελειώνουν εδώ! Έτσι όπως μάθαμε να διεκδικούμε το δικαίωμα μας στη ζωή, έτσι όπως μάθαμε να διεκδικούμε το βιβλίο που μας έκλεψαν, έτσι όπως μάθαμε να διεκδικούμε το σχολείο μας, πρέπει να συνεχίσουμε.
Με συνελεύσεις, καταλήψεις, διαδηλώσεις, να απαιτήσουμε ξανά το δικαίωμά μας στην αξιοπρεπή ζωή. Να μην αποδεχτούμε την πείνα, την εξαθλίωση που θέλουν να μας επιβάλουν ξένοι και ντόπιοι δυνάστες.
Να αγωνιστούμε μαζί με τον υπόλοιπο λαό για τις σπουδές, την ελευθερία, τη ζωή με αξιοπρέπεια, το μέλλον μας. Να γίνουμε η γενιά των νικηφόρων αγώνων!