ή αλλιώς «και με τον αστυφύλαξ και με τον
χωροφύλαξ»
Του Νικόλαου Μόττα
«Μπορείς να κοροϊδεύεις πολλούς για λίγο,
μπορείς να κοροϊδεύεις λίγους για πολύ, αλλά δεν μπορείς να τους κοροϊδεύεις
όλους για πάντα», 'Αβρααμ Λίνκολν.
Η ανάδειξη του Συνασπισμού της
Ριζοσπαστικής Αριστεράς στην θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης και η εκτίναξη
των εκλογικών του ποσοστών κατά τις εκλογές του 2012 υπήρξε αποτέλεσμα δύο
αλληλένδετων μεταξύ τους παραγόντων: Της λαϊκής αγανάκτισης και απογοήτευσης
από τη μια και, απ' την άλλη, των αυταπατών που συνειδητά έσπειρε και σπέρνει.
Λειτουργώντας ουσιαστικά ως προστατευτική ασπίδα ενός τραυματισμένου συστήματος
– αυτό του αστικού καπιταλιστικού κατεστημένου της χώρας – ο ΣΥΡΙΖΑ απορρόφησε
κάθε δυνατότητα λαϊκής αντεπίθεσης. Ακινητοποίησε το μαζικό εργατικό λαϊκό
κίνημα, σαγηνεύοντας με κενές περιεχομένου αριστερίστικες ρητορείες το
μικροαστικό ένστικτο των δοκιμαζόμενων απ' την καπιταλιστική κρίση μαζών.
