20 Απριλίου 2010

Για την κατάληψη της "Επαυλης Κούβελου"


ΤοποΓράφει η Θέμις Μαυραντή
στην  ΑΜΑΡΥΣΙΑ

Κάποιοι Μαρουσιώτες, προσπαθήσαμε να «ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥΜΕ» το Ίδρυμα - Στέγη Κουβέλου, από τα «δεσμά» που κρατούσαν το πάλαι ποτέ πανέμορφο αρχοντικό, «σκλαβωμένο», στην πανοσιολογιότατη βούληση της εις τον υπερθετικό βαθμό εκκλησιαστικής αγιοσύνης. Υπεύθυνος για την «τύχη» του, ο εκάστοτε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, ως Πρόεδρος του Ιδρύματος. Πάνω από είκοσι χρόνια παλεύω, να βρω μέσα από τα γραπτά μου στην «ΑΜΑΡΥΣΙΑ» και στο μαρουσιώτικο περιοδικό «ΟΔΟΣ ΘΕΜΙΔΟΣ», χαραμάδα στη ψυχή και στο μυαλό των αρμοδίων και υπευθύνων, μπας και μπει μια αχτίδα ΗΛΙΟΥ και τούτο εδώ το σπιτικό, γεμίσει κάποτε -πριν καταρρεύσει ροκανισμένο από το χρόνο- με φωνές, γέλια, τραγούδια, παιχνίδια ΠΑΙΔΙΩΝ!!!

Του κάκου! Ματαιότης ματαιοτήτων είναι τελικά, να περιμένεις ευήκοον ους, από τους θεοφιλέστατους των μερσεντές. Ο Ξυπόλητος Χριστός, της ΑΓΑΠΗΣ και της ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ στον Άνθρωπο, περικυκλώθηκε από Ιούδες και η προδοσία γίνεται ακόμα πιο οδυνηρή, χάρη στη… θεατρικότητα με την οποία αυτή περιβάλλεται.

«Άφετε τα παιδία ελθείν προς με», είχε πει τότε που βρέθηκε ανάμεσα στους ανθρώπους Εκείνος! Από τότε όμως έως σήμερα, σουβλίστηκαν τόσοι οβελίες, τόσα κοκορέτσια εις… μνήμην… Από τότε μέχρι τώρα μαζεύτηκε τόσο χρήμα, τόσος πλούτος, τόση «μιδική» περιουσία περί την Του Χριστού… εκκλησία, που τίποτα απ’ όλα τούτα, δεν παραπέμπουν στον ΑΓΩΝΑ Του Ζωντανού Συμβόλου, της Αγάπης, της Ταπεινότητας, της Ειρήνης, του Φωτός και της Αμπέλου.

 Με αυτά λοιπόν τα βιωμένα δεδομένα, ως φυσική αντίδραση θεωρώ τη… μήνυση, την οποία κατέθεσε ο διαχειριστής του… ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΟΣ «Ίδρυμα Κουβέλου» «κατ’ αγνώστων, με την κατηγορία της διατάραξης οικιακής ειρήνης»!!!! Κι εδώ που τα λέμε, δεν είναι λίγο να διαταράσσεις την οικιακή ειρήνη ΦΙΔΙΩΝ!!!, ΠΟΝΤΙΚΙΩΝ!!!, ΑΡΑΧΝΩΝ!!! ΚΑΤΣΑΡΙΔΩΝ!!! ΠΕΡΙΤΤΩΜΑΤΩΝ ανθρώπων, που κατά καιρούς κούρνιαζαν εκεί μέσα λάθρα. Την οικιακή ειρήνη των σοβάδων, οι οποίοι «εγκατέλειπαν» τους τοίχους και στοιβάζονταν στα πατώματα!!!

 Η ανωτέρω περιγραφή, αφορά στο… «Ευαγές Ίδρυμα Αχιλλέως και Ευδοκίας Κουβέλου - Στέγη Απόρων Παίδων» που ΡΗΜΑΖΕ επί 30 χρόνια και του οποίου… διεταράχθη η νιρβάνα, την Τετάρτη στις 7 του Απρίλη του 2010, από τις σκούπες, τις τσουγκράνες, τις τσάπες, τα φτυάρια παιδιών, που φορούσαν μάσκες στο πρόσωπο για να αποφύγουν όσο ήταν δυνατό τη βρώμα και τη δυσωδία από την «κόπρο του Αυγείου» η οποία συσσωρευόταν χρόνια τώρα, απολαμβάνουσα την… «οικιακή ειρήνη»!!!! Αμφιβάλλει κανείς πως ο Χριστός θα ξανασταυρωνόταν σήμερα, αφού θα ξεστόμιζε ξανά εκείνο το… «βλάσφημο» - Ουαί υμίν Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί!...