23 Μαΐου 2007

ΣΤΟ ΝΤΙΒΑΝΙ: 2η συνεδρία


Ασθε: (λαχανιασμένος πέφτει στο ντιβάνι)…γιατρέ χαίρετε.

Ψυχο: Χαίρεται κύριε, αργήσατε 8 λεπτά, πληρώνεται τον χρόνο σας και τον πετάτε.

Ασθε: (κουνώντας συγκαταβατικά το κεφάλι)… Ζητώ συγνώμη.

Ψυχο: Από τον εαυτό σας να ζητήσετε συγνώμη. Πέστε μου, εκτός από το φανερό άγχος σας, τι προετοιμάσατε για την σημερινή μας συνεδρία;

Ασθε: (ξαπλώνει καλύτερα στο ντιβάνι σταυρώνοντας τα πόδια του) Γιατρέ μου επιμένω να θεωρώ ότι τα προβλήματα μου, είναι πολιτικής φύσεως. Μου είναι ακατανόητα τα συμπεράσματά σας, πως είναι δυνατόν να κατεβάσω το επίπεδό μου να πάρω στα σοβαρά την οικογένεια, το ποδόσφαιρο και την εργασία για να θεραπευθώ! Μα πρέπει να καταλάβετε πως αν για κάτι είμαι περήφανος είναι για το ιδεολογικό και πολιτικό μου επίπεδο χάρις στο οποίο χρωστάω την κομματική μου θέση. Εκτός από τον ύπνο μου τώρα βασανίζομαι και ξύπνιος, μπερδεύω τις φαντασιώσεις με την πραγματικότητα. Κλονίζεται το είναι μου.

Ψυχο: Μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως δεν πρέπει να ανησυχείτε. Αυτό συμβαίνει, δείχνει ότι παίζετε σαν ένα παιδί, δημιουργείτε έναν φανταστικό κόσμο που τον παίρνετε στα σοβαρά δηλαδή τον εφοδιάζετε με πολύ ψυχική ενέργεια, ενώ ταυτόχρονα προσπαθείτε να τον ξεχωρίζετε από την πραγματικότητα, δηλαδή να τον κρύβετε και να κρύβεστε και εσείς μαζί του, γιατί προφανώς καταλαβαίνετε ότι είναι ένα παιδικό παιχνίδι.

Ασθε: (πετιέται έξαλλος) Μα τι λέτε γιατρέ… αυτό δεν μου το έχει πει ο χειρότερος ταξικός μου εχθρός,…με κόπους και θυσίες κατάφερα να εκφράζω πολιτικά μια ολόκληρη κοινωνική τάξη, καθοδηγώ πάρα πολλούς συναγωνιστές μου που κινούνται με τα ίδια ιδανικά…κατάφερα να…

Ψυχο: (τον διακόπτει, σταυρώνει τα χέρια και τον κοιτάζει κατάματα) Αγαπητέ μου θα πρέπει να σας υπενθυμίσω πρώτον πως δεν ήρθατε τυχαία εδώ και δεύτερον πως αφού ξαπλώσατε στο ντιβάνι να είστε ειλικρινής γιατί αλλιώς πετάτε τα λεφτά σας. Αν ηρεμίσετε, αν κατανοήσετε την θέση σας και αν σας ενδιαφέρει, θα μπορέσω να σας αποδείξω πως πράγματι το πρόβλημά σας είναι πολιτικής φύσεως, το αγνοείτε και γι αυτό υποφέρετε.

Ασθε: (κάνοντας μια γκριμάτσα μεταξύ λύπης και πόνου)…γιατρέ μου έχετε δίκιο, με ειλικρίνεια σας λέω πως είμαι έτοιμος να σηκωθώ να φύγω… αλλά μια φωνή μου λέει μέσα μου να κάνω λίγη υπομονή.


Ψυχο: Βρίσκω θετική τη φωνή. Λοιπόν, δεν μπορούμε εύκολα να απαρνηθούμε μια συνήθειά μας από τα παιδικά χρόνια, είναι ποιο εύκολο να ανταλλάξουμε κάτι με κάτι άλλο. Ο έφηβος καθώς μεγαλώνει και σταματά να παίζει αποφεύγει να στηριχτεί σε αντικείμενα της κοινωνικής ζωής που είναι αντιθετικά, αντιφατικά, σύνθετα, δυσάρεστα. Αντικαθιστά το παιδικό παιχνίδι με την φαντασίωση που στην περίπτωσή σας, προσφέρεται μέσω της σοβαροφανούς κομματικής ιδεολογίας σας. Για την επόμενη συνεδρία, σας προτείνω να σκεφτείτε τις αντιθέσεις μεταξύ ιδεολογικού παιχνιδιού και πραγματικότητας με σκοπό να επιτύχουμε μια νέα σχέση ισορροπίας.

Άσθε: (πολύ σοβαρός)… Θα το σκεφτώ χωρίς να υπόσχομαι τίποτα. Φεύγοντας, εε…ξέρω, θα πληρώσω στην γραμματέα σας.

O ψυχόπονος