ΛΥΚΟΣ ΣΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ (Ο ΛΑ.Ο.Σ. ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ!!)
Οι χρησμοί του μαντείου των Δελφών, έδωσαν το απαραίτητο άλλοθι για να γίνει ο πόλεμος της Τροίας, η αιτία δεν ήταν η αποκατάσταση της χαμένης τιμής των Αχαιών Ελλήνων, αλλά ο πλούτος, δηλαδή ο μόνος λόγος που γίνονται κατακτητικοί πόλεμοι.
Μέσω των χρησμών των δημοσκόπων αποζητούν κοινωνική καταξίωση τα κόμματα της Ελλάδας του 2007, να δείξουν ότι είναι απαραίτητα στην πρόοδο του τόπου. Όσο πολιτική μπορεί να είναι η παραπολιτική και τα κόμματα που την ασκούν, άλλο τόσο μπορούν να είναι επιστήμη οι δημοσκοπήσεις, μάλλον για σύγχρονα Δελφικά μαντεία μοιάζουν. Ελάχιστα τους ενδιαφέρει το μέλλον ως προοδευτική εξέλιξη, είναι φρουροί του κατεστημένου παρόντος, δηλαδή του παρελθόντος.
Και οι μάντεις τι πρόβλεψαν ! Ότι ο ΛΑ.Ο.Σ. θα πιάσει 3% και θα μπει στη βουλή. Τα βασιλοχουντικά κατάλοιπα ζωντανεύουν. Πρώτη είδηση, συναγερμός, κίνδυνος για την δημοκρατία. Τα λεγόμενα δημοκρατικά κόμματα δηλαδή όλα, αρπάζουν την ευκαιρία να αυτοεπαινεθούν για το πόσο δημοκρατικά και αντιφασιστικά είναι.
H σύγχρονη Ελληνική ιστορία, που δεν διδάσκεται στα σχολεία, είναι συνεχής εναλλαγή φασιστικών ή φασιζουσών μεθόδων διακυβέρνησης. Οι μεγάλες δυνάμεις διόριζαν κυβερνήτες και ελέω θεού βασιλιάδες, στρατηγοί και συνταγματάρχες γίνονται πρόεδροι με καθαρά αφρικάνικο τρόπο, από ανέκαθεν συμμορίες κλεφτών και απατεώνων συμμετέχουν στην διαχείριση των κοινών. Δεν θα ήταν και πολύ μακριά από την πραγματικότητα αν κάποιος ισχυρίζονταν πως οι Δημοκρατικές διακυβερνήσεις όποτε και για όσο προκύπτουν, είναι εκτροπή από την νομιμότητα, νομιμότητα που είναι ταυτόσημη με την κρίση που χαρακτηρίζει το Ελληνικό κράτος από την αρχή της ύπαρξής του έως και σήμερα.
Η Δημοκρατία προσφέρεται στον τόπο μας με μικρές δόσεις στο διάστημα μεταξύ διαφόρων φασισμών και εμφυλίων πολέμων, αφήνοντας πίσω τραγωδίες με μόνιμα θύματα τους μειοψηφούντες δημοκράτες που με ομολογουμένως ηρωικό τρόπο συντηρούν το υπάρχον δημοκρατικό κίνημα με όποιες μορφές και πολιτικές εκφράστηκε αυτό. Σε αυτό το κίνημα ελπίζουμε, εν μέρει ουτοπικά, όλοι εκείνοι που επιθυμούμε την πρόοδο αυτού του τόπου.
Ο εθνικισμός είναι λαικισμός κάθε λαικισμός είναι φασισμός και ο φασισμός είναι στην ουσία μικροαστισμός. Ο φασισμός δεν είναι κατάλοιπο του παρελθόντος αλλά σύγχρονη κοινωνική ανάγκη, γίνεται και κοινοβουλευτικός. Δεν έρχεται από μακριά, είναι μέσα μας, είναι πανταχού παρών όσο ανεχόμαστε τον απολίτικο τρόπο ζωής, την ατομοκεντρική καταναλωτική ηθική. Υπάρχει το κοινωνικό φυτώριο για να καρπίσει το φασιστικό δέντρο, οι ρίζες του είναι βαθιές και ζωντανές όσο ζωντανό είναι το σύστημα.
Εγγύηση ο βίος και η πολιτεία των κομμάτων.
Ο ΛΑ.Ο.Σ είναι το λιγότερο επικίνδυνο από τα σημερινά κόμματα, που υπηρετούν την κοινή γνώμη, δηλαδή γλύφουν την μεσαία τάξη, δοξάζουν την ασημαντότητά της προσφέροντας προεκλογικά θεάματα αρένας, και προγονικό μεγαλείο.
Εξίσου επικίνδυνα είναι τα κόμματα που αναζητούν εκλογικά και πολιτικά οφέλη προσπαθώντας να εκφράσουν την εργατική τάξη, καιροσκοπώντας και δίνοντας ενιαία ταξικά χαρακτηριστικά στην μάζα, ξεχνώντας τον εκπληκτικό τρόπο που μεταστρέφεται και περνάει από αριστερά δεξιά και αντιθέτως.
Ας μην ξεχνάμε πως το ισχυρότερο κόμμα στη Βουλή είναι η διακομματική φράξια του Χριστόδουλου.
Τα κόμματα αντιμετωπίζουν το φασισμό, όπως πάντα, μετρώντας ποσοστά και έδρες. Αρκούνται στις δημοσκοπήσεις και φαίνονται σαν να γνωρίζουν τα πάντα.
Τρομάρα τους οι ανιστόρητοι. Την ανεπάρκειά τους θα την κατανοήσουν όταν θα τους πιάσουν στα πράσα όπως τους συνάδελφους τους την 21Η Απριλίου 1967, που τους έπιασαν στον ύπνο με τα σώβρακα.
Αυτούς πιθανόν να τους πιάσουν μέσα στη βουλή, ή στην παραλία τον Αύγουστο, ή σε καμιά εξόρμηση καθαριότητας που θα μαζεύουν σκουπίδια σε κανένα ρέμα, ή σε κανένα φεστιβάλ νεολαίας. Μαντέψτε ποιοι θα είναι μέσα στους συλληφθέντες, ο Κακαουνάκης, ο Παπαθεμελής, ο Άδωνις, ο Ψωμιάδης, και η Λιάνα, χέρι χέρι με τον Καρατζαφέρη, εξασφαλίζοντας αντιστασιακά ένσημα για την επόμενη βουλευτική τους σταδιοδρομία.
Και μην ξαφνιαστείτε αν ανάμεσα στα τάνκς και τους στρατιώτες υπάρχουν ράσα, και εργατικές φόρμες.
Δεν έχω λόγους να κινδυνολογώ, όμως τα κόμματα είναι ανίκανα να προστατέψουν οτιδήποτε είναι έξω από τον στενό κύκλο των συμφερόντων τους, γιαυτό πάρτε τα μέτρα σας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΧΛΑΣ
ΙΟΥΝΙΟΣ 2007
