8 Ιουλίου 2007

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ;


Συζήτηση με εργαζόμενους

Οι Δήμοι βρίσκονται εδώ και χρόνια στη μετάβαση στο νέο ρόλο που τους επιφυλάσσει η
η προσαρμογή του οικονομικού μας συστήματος στις νέες συνθήκες. Οι πολιτικές που ξετυλίγονται για να υπηρετήσουν τον παραπάνω στόχο δημιουργούν τριγμούς και ένα διαρκή αναβρασμό στους εργαζόμενους, αλλά και στους δημότες που βλέπουν τον δήμο να τους τα παίρνει συχνότερα και περισσότερο. Ο “Kαποδίστριας” και ο νέος Δημοτικός και Κοινοτικός Κώδικας, είναι η τελευταία εκσυγχρονιστική επίθεση των οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων που λυμαίνονται τους Δήμους.
Σ’ αυτά τα πλαίσια οργανώσαμε μία συζήτηση με εργαζόμενους στους δήμους της περιοχής μας, που θα προσπαθήσουμε να την μεταφέρουμε ,αρχίζοντας από αυτό το φύλλο και θα συνεχίσουμε στα επόμενα
.


ΜΕΡΟΣ Α

ΕΡΩΤΗΣΗ : Ποιος είναι ο ρόλος των Δήμων σήμερα, και ποιο είναι το μέλλον τους ;

Μίτσος ( δημοτικός υπαλληλος) : Οι Δήμοι σήμερα προσαρμόζονται όλο και περισσότερο στην σημερινή λειτουργία του κράτους, και σε αυτή τη λογική αποκτά σημαντικότερο ρόλο στις σημερινές συνθήκες ανάπτυξης του καπιταλισμού στην Ελλάδα. Οι Δήμοι λειτουργούν και ενεργούν σύμφωνα με τους κανόνες που θεσπίζει η κεντρική εξουσία, και μέσα στα πλαίσια που αυτή καθορίζει.
Σ’ αυτή τη λογική βλέπουμε και μια σειρά λειτουργίες του κράτους να περνάνε στους
Δήμους : Σχολεία, παιδικοί σταθμοί, τοπική συγκοινωνία, δημοτική αστυνομία, φόροι, τέλη, πρόστιμα διάφορα, προγράμματα για ανέργους. Αυτό εξυπηρετεί και η ένωση δήμων και κοινοτήτων, και στην πορεία θα έχουμε και δεύτερη μεγαλύτερη ένωση.

Κώστας ( εργαζόμενος σε Δημοτική επιχείρηση) : Πράγματι, η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει εξελιχθεί σε διαχειριστή του κράτους, μεσάζων και υπηρέτης των μεγάλων εταιρειών, βιομηχάνων, και μεγάλων ιδιοκτητών γης. Σήμερα φαίνεται πιο καθαρά αυτό που λέγαμε παλιά, ότι είναι ο τελευταίος κρίκος του αστικού κρατικού μηχανισμού. Όπως είπε και ο συνάδελφος, μεταφέρονται συνέχεια από το κράτος προς τους Δήμους αρμοδιότητες, χωρίς την παράλληλη μεταφορά πιστώσεων.
Αυτό έχει αποτέλεσμα την επιβολή όλο και πιο αυξημένης φορολογίας προς τους δημότες με πρόσχημα την παροχή καλύτερων υπηρεσιών. Και ως φαίνεται αυτό θα συνεχιστεί, οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αναλαμβάνουν όλο και περισσότερες αρμοδιότητες από το κράτος. Οι φόροι θα αυξάνονται διαρκώς, αλλά η επιβολή τους θα μοιράζεται και θα μπερδεύεται ανάμεσα σε πολλούς φορείς. Ο πολίτης-δημότης θα αποπροσανατολίζεται και θα μπερδεύεται, και ο Δήμος θα παίζει το ρόλο του κυματοθραύστη της λαϊκής δυσαρέσκειας προς την κεντρική εξουσία.

Γιάννης (δημοτικός υπάλληλος) : Ο δήμος που δουλεύω αποτελεί τον μεγαλύτερο ,οικονομικό οργανισμό της πόλης μας (70.000 κάτοικοι).
Με πραγματοποιημένο οικονομικό προϋπολογισμό 22.500.000 €, και πάγιο εξοπλισμό της τάξης των 68.500.000 €.
Με την πάροδο του χρόνου ο Δήμος καλείται να παίξει σοβαρότερο ρόλο σαν :

- Οικονομικός οργανισμός στην κρατική προσπάθεια αναδιανομής του εθνικού εισοδήματος (ενδυνάμωση μηχανισμών συγκέντρωσης κεφαλαίων, σκοπός πραγματοποιούμενων εξόδων – βλ. που πάνε τα λεφτά των δημοτών ;)

- Φορομπηχτικός μηχανισμός επιβολής φόρων και τελών.

- Δήμος επιχειρηματίας : Δυνατότητες για πλαίσιο επιχειρηματικής ανάπτυξης με μεγάλες δυσκολίες (βλ. δημοτικές επιχειρήσεις ). Επανεξετάζονται και μελετώνται καινούργιες μορφές ευρύτερων διαδημοτικών συνεργασιών, και συνεργασιών με ιδιώτες, με διάφορα αντικείμενα. Ταυτόχρονα δυναμώνουν οι τεχνικές υπηρεσίες.

- Τέλος έχουμε την προσπάθεια σταδιακής ανάπτυξης μηχανισμών τάξης (Δημοτική αστυνομία ) για την εφαρμογή αυτών των πολιτικών.


ΜΕΡΟΣ Β (στο επόμενο)

Τι προβλήματα αντιμετωπίζουν σήμερα οι εργαζόμενοι στους Δήμους.