Δολοφονική αστυνομική επιχείρηση,
με πάνω από 600 τραυματίες
"ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ"
ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ
Ολοήμερο προληπτικό χτύπημα διαρκείας από την αστυνομία.Ποιοί κουκουλοφόροι και πράσινα άλογα ! Το ξύλο άρχισε από το πρωί στην προσυγκέντρωση στον Ευαγγελισμό ( 8 τραυματίες). Στη συνέχεια τόνοι χημικών μέσα στην πλατεία, μέσα στο μετρό που παρέμειναν εγκλωβισμένοι χιλιάδες άνθρωποι, πολλοί από αυτούς τραυματίες, χημικά ακόμα και στο ιατρείο της πλατείας Συντάγματος. Δίπλα μας το απόγευμα ένας ηλικιωμένος, έπαθε (μάλλον) έμφραγμα. Αφηνιασμένοι Δελτάδες έτρεχαν σαν δαιμονισμένοι σε όλη την Αθήνα, χτυπώντας όποιον έβρισαν μπροστά τους. Δεν την γλύτωσαν ούτε οι καθήμενοι πελάτες του σουβλατζίδικου του Μπαιραχτάρη στο Μοναστηράκι, ενώ το ξενοδοχείο Κίνγκ Τζώρζ στο Σύνταγμα, εκκενώθηκε "για προληπτικούς λόγους".
Ο νέος αντιπρόεδρος και εκτελεστικός Υπουργός οικονομίας της κυβέρνησης Παπανδρέου/ Κουίσλιγκ, από την χαρά του που μάζεψε τα κουκιά στο μεσοπρόθεσμο, δήλωσε στην Βουλή ότι παρενέβη προσωπικά για να επιτρέψουν τα ΜΑΤ τη μεταφορά των τραυματιών από την πλατεία συντάγματος. Οι αστυνομικές δυνάμεις κατοχής έδειξαν για άλλη μια φορά το πραγματικό τους πρόσωπο. Το δημοκρατικό προσωπείο των τελευταίων ημερών των πολιτικών τους προϊσταμένων δεν είναι πια διαχειρίσιμο και αποτελεσματικό, και έδωσαν το πράσινο φως στα λυσσασμένα για αίμα σκυλιά τους. Παρ όλα αυτά, χιλιάδες κόσμου παρέμενε στο κέντρο της Αθήνας μέχρι αργά το απόγευμα, και προσπαθούσε να αμυνθεί.Τις επόμενες μέρες θα φανεί αν έκλεισε μία σελίδα ή αν άνοιξε μία καινούργια.
Στην αντίπερα όχθη, χειροκροτήματα στη Βουλή, πανηγυρικές δηλώσεις στην Ευρώπη, ικανοποίηση στις αγορές. Τα υπερατλαντικά και ευρωπαϊκά αφεντικά μας, μέσω των τοπικών διεκπεραιωτών τους εξασφάλισαν το νομοθετικό πλαίσιο για να κερδίσουν το χρόνο διάσωσης του ευρώ. Όμως αυτός - όπως και κάθε νόμος - είναι απλά δηλωμένες προθέσεις, η ζωή και η πραγματικότητα είναι πάντα πολύ διαφορετική. Εξ άλλου η χώρα έχει παράδοση στην κατασκευή νόμων που δεν υλοποιούνται ποτέ. Και αυτήν την φορά εκτός από την παραδοσιακή ανικανότητα και τους συντεχνιασμούς τους έχουν απέναντί τους και την παλλαϊκή αντίθεση στα σχέδια τους. Αντίθεση που ναι μεν δεν είναι ούτε ενιαία, ούτε οργανωμένη, όμως "ο πάτος του βαρελιού" δεν έχει μιλήσει ακόμα...
