3 Ιουνίου 2011

Περί "ακραίων μορφών βίας"

Θυμωμένα τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ, επειδή η αγανάκτηση δεν είναι "ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ"!
"Σαν καλοκουρδισμένα στρατιωτάκια, όλα τα διαπλεκόμενα ηλεκτρονικά ΜΜΕ, καταδίκασαν το γιουχαϊσμα των βουλευτών απο ομάδες πολιτών έξω απο τη Βουλή. Όλοι οι "αργυρώνητοι ματσουκοφόροι" εστίασαν τα φώτα της κατευθυνόμενης δημοσιότητας στον κίνδυνο που αντιμετώπισαν κάποιοι εκ των 300 προχθες το βράδυ όταν φοβήθηκαν να βγούν με τις αυτοκινητάρες τους απο το υπόγειο πάρκινγκ στο δρόμο και προτίμησαν να την κοπανήσουν σαν "λωποδύτες" μέσα απο το σκοτάδι του Εθνικού κήπου.... ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ"
Το τι χρώμα έχει ή θα πάρει τελικά η "αγανάκτηση" είναι κάτι που παίζεται και όλοι πιθανολογούν βάσιμα ή όχι.  Ομως  τι χρώμα θέλουν να της δώσουν είναι  σαφώς εκφρασμένο από τους κυρίαρχους κύκλους.
Λίγες μέρες πριν στην τελευταία πανελλαδική απεργία, η αστυνομία που ποζάρει σήμερα χαμογελαστή στο Σύνταγμα έστειλε στο νοσοκομείο δεκάδες διαδηλωτές και από αυτό το επιχειρησιακά σχεδιασμένο δολοφονικό χτύπημα κινδύνεψε σοβαρά η ζωή του διαδηλωτή Γ.Καυκά. Σήμερα η συγχορδία των μισθοδοτούμενων ανακηρύτττει σε "ακραία μορφή βίας" το φάσκελο και τη ροχάλα στα παμπρίζ των κοινοβουλευτικών μας εκπροσώπων. Η "περιφρούρηση των θεσμών" (τους) ταυτίζεται με τους παλιότερους δημοκρατικούς αγώνες. Λες και αυτοί σταμάτησαν όταν οι ίδιοι έγιναν βουλευτές και υπουργοί. Μέσα στην ακατάσχετη παπαρολογία της εποχής, έχουν και το θράσος να μας βρίζουν, υπονοώντας αυθαίρετα ότι οι πατεράδες και οι παππούδες μας πάλεψαν και μάτωσαν για να παχαίνουν και να παπαρολογούν αυτοί, υπηρετώντας τα εθνικά,υπερατλαντικά και ευρωπαικά αφεντικά τους τότε και σήμερα. Τους διαφεύγει όμως ότι στους δρόμους σήμερα είναι και οι πατεράδες και οι παππούδες μας. Ας κάνουν την προσευχή τους, να μείνουν μόνο στο φάσκελο και στη ροχάλα και μην παίζουν άλλο με την υπομονή και τη νοημοσύνη τους.