mastrogiani
Τέταρτη πράξις
 |
| Τοπίο σε κρίση εξ ουρανού στο κεφάλι μας |
Ξαφνικά η θάλασσα στο γιαλό σουρώνει προς τα μέσα, όπως όταν έρχεται τσουνάμι, και σιγά σιγά επανέρχεται αλλά όχι με κύματα πέντε και έξι μέτρα ύψος που σκάνε στην ακτή και καταστρέφουν τα πάντα σε βάθος πολλών χιλιομέτρων. Άλλωστε σε αυτόν τον νοτιοβαλκανικοαιγαιοπελαγήτικο τόπο το τσουνάμι είναι άγνωστο λόγω της θαλάσσιας κλειστότητας, ξέρετε πολλά νησιά κοντά στη στεριά.
Η θάλασσα λοιπόν επανέρχεται στη θέση της στο …αργό, έτσι μου αρέσει, και μαζί της φέρνει έναν ξένο στρατό επιδρομέων οι οποίοι εμφανίζονται αναδυόμενοι και …στεγνοί, έτσι μου αρέσει και μην ρωτήσετε πάλι πως γίνεται αυτό, ξαναείπαμε βάλτε τη φαντασία σας να δουλέψει. Αναδυόμενοι από τη θάλασσα και στεγνοί αλλά πάνω απ΄ όλα συγκροτημένοι, στρατός πραγματικός, με σειρά, με στόχους, με βίτσια.
Το σκηνικό γίνεται πολυάνθρωπο αν και πάλι ακίνητο, θέλω να «συλλάβω» το απώτερο του σκοπού των επιδρομέων, δίνω χρόνο στο πλάνο να τους «μελετήσουμε». Βουργούνδιοι Φλαμανδοί Λομβαρδοί τυχοδιώκτες, Γερμανοί ιππότες, άξεστοι Καταλανοί, Ναβαρραίοι πλιατσικολόγοι, Φλωρεντίνοι πολυμήχανοι τραπεζίτες, μηχανορράφοι αυλικοί της Νάπολης, ύπουλοι Βενετσιάνοι, Γενοβέζοι έμποροι, ευγενικές κυράδες της Φράντσιας. Το ποιο ετερόκλητο πλήθος της Ευρώπης αποθέτει την πλεονάζουσα βαρβαρότητά του σε αυτόν τον τόπο, καθοδηγούμενο από την νομότυπα επεξεργασμένη ιδεολογία του «Ζωτικού Χώρου». Η εικόνα στο πλάνο αφορά την εποχή της Φραγκοκρατίας στην Ελλάδα (13ος – 14ος αι.), - άλλη μια επιλογή μου που δεν την συζητάω. Ας παραλληλίσει όποιος θέλει τις επιδρομές σε όλες τις εποχές, εγώ προσωπικά βρίσκω ιστορικές διαχρονικές ομοιότητες, όπως και με την απόβαση της «Ευρωπαϊκής τρόικας» στη κρίση του 2008.
Οι βάρβαροι Δυτικοί λοιπόν κάνουν πειρατική επιδρομή στο νησί,
παρακαλώ λίγη περισσότερη προσοχή στην εικόνα: Μπροστά πρώτη σειρά είναι κάτι καθολικοί παπάδες και τα παπαδάκια τους, που δεν τα αποχωρίζονται ποτέ μέρα νύχτα, προσεύχονται μαζί, με σημαίες και λάβαρα με τον κόκκινο σταυρό σε λευκό φόντο, με ιερά βιβλία, σταυρούς και εξαπτέρυγα. Πίσω τους δεύτεροι, ιππότες πάνοπλοι φάτσες αγγλοσαξονικογοτθικές χασάπικες, με τα χασαπομάχαιρα έτοιμα για δράση. Τρίτη και τελευταία σειρά κάτι λόγιοι ευγενικοί καλοντυμένοι με χαρτιά και καλαμάρια, φακέλους και λάπτοπ, διαχρονικοί γιάπηδες του κερατά, τι να λέμε, κύριοι με όλη τη σημασία της λέξης.
Εδώ εξηγώ σε όσους δεν το έχουν καταλάβει ειδικά στους πολιτικούς μας, ότι στο νεοαποικιακό σκηνικό συμβαίνει ότι και στο αποικιακό, συνταγή πετυχημένη δεν αλλάζει, πρώτα αποβιβάζονται οι ευρωπαίοι ιεραπόστολοι με τους χριστιανικούς σταυρούς για να προβάλουν τις εκ Θεού αγαθές σωτήριες προθέσεις τους, μετά οι βάρβαροι στρατιώτες και κάθε λογής τυχοδιώκτες με τα φονικά τους όπλα για να λιανίσουν όσους δεν καταλαβαίνουν καλά από αγαθές προθέσεις και μετά οι πολιτικοί οι έμποροι και οι τραπεζίτες με τα δάνεια σαν γλειφιτζούρια και τα μνημόνια «συνεργασίας», για να οργανώσουν το κράτος των ιθαγενών που θα εγγυάται την σιγουριά και την κερδοφορία των επενδύσεών τους και τους όρους των νέων δανείων που θα εξοφλούν τα παλιά.
Όπως καταλαβαίνετε το «Τοπίο σε κρίση» είναι σε κρίση, βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι, οι βάρβαροι έκαναν την απόβαση στο νοτιοαιγαιοπελαγίτικο νησί και υπάρχουν διλήμματα, απορίες, σασπένς, ως προς τα πού και πως θα συνεχίσει, ποιόν δρόμο θα ακολουθήσει. Οι προθέσεις των βαρβάρων επιδρομέων είναι λίγο πολύ ξεκάθαρες, τόσο η ιστορική όσο και η «σκηνική» παρουσία τους εν προκειμένω δεν δίνει και πολλά περιθώρια για παρερμηνείες. Η ίδια κρισιμότητα ισχύει στο τι θα κάνουν οι ιθαγενείς και οι πρωτοπόροι με τις κοκκινόμαυρες σημαίες που άραξαν το πασίγνωστο πια, ρεσαλταρισμένο φορτωμένο με μνήμες και οράματα καράβι, στο γιαλό. Η κρισιμότητα περιπλέκεται με την δεδομένη απέχθεια μου, ως σοβαρού σκηνοθέτη και εργάτη της τέχνης για τα αίματα.
Αυτή είναι η Τέταρτη πράξις, την υπολογίζω για παρουσίαση είκοσι λεπτών (20) της ώρας σε κινηματογραφικό χρόνο.– σε πέντε πράξεις, εισαγωγή και επίλογο
Τέταρτη πράξις
Το πλάνο ανοίγει με το σκηνικό ηλιόλουστο χαλαρό, το καράβι μας αραγμένο στη στεριά, το πλήρωμα ανακατεμένο με τους περίεργους ιθαγενείς όπως τα περιγράψαμε στη προηγούμενη «Πράξις». Τρώνε πίνουν και καπνίζουν από τα απαγορευμένα. Τίποτα δεν προμηνύει αυτό που θα επακολουθήσει.
Ξαφνικά η θάλασσα στο γιαλό σουρώνει προς τα μέσα, όπως όταν έρχεται τσουνάμι, και σιγά σιγά επανέρχεται αλλά όχι με κύματα πέντε και έξι μέτρα ύψος που σκάνε στην ακτή και καταστρέφουν τα πάντα σε βάθος πολλών χιλιομέτρων. Άλλωστε σε αυτόν τον νοτιοβαλκανικοαιγαιοπελαγήτικο τόπο το τσουνάμι είναι άγνωστο λόγω της θαλάσσιας κλειστότητας, ξέρετε πολλά νησιά κοντά στη στεριά.
Η θάλασσα λοιπόν επανέρχεται στη θέση της στο …αργό, έτσι μου αρέσει, και μαζί της φέρνει έναν ξένο στρατό επιδρομέων οι οποίοι εμφανίζονται αναδυόμενοι και …στεγνοί, έτσι μου αρέσει και μην ρωτήσετε πάλι πως γίνεται αυτό, ξαναείπαμε βάλτε τη φαντασία σας να δουλέψει. Αναδυόμενοι από τη θάλασσα και στεγνοί αλλά πάνω απ΄ όλα συγκροτημένοι, στρατός πραγματικός, με σειρά, με στόχους, με βίτσια.
Το σκηνικό γίνεται πολυάνθρωπο αν και πάλι ακίνητο, θέλω να «συλλάβω» το απώτερο του σκοπού των επιδρομέων, δίνω χρόνο στο πλάνο να τους «μελετήσουμε». Βουργούνδιοι Φλαμανδοί Λομβαρδοί τυχοδιώκτες, Γερμανοί ιππότες, άξεστοι Καταλανοί, Ναβαρραίοι πλιατσικολόγοι, Φλωρεντίνοι πολυμήχανοι τραπεζίτες, μηχανορράφοι αυλικοί της Νάπολης, ύπουλοι Βενετσιάνοι, Γενοβέζοι έμποροι, ευγενικές κυράδες της Φράντσιας. Το ποιο ετερόκλητο πλήθος της Ευρώπης αποθέτει την πλεονάζουσα βαρβαρότητά του σε αυτόν τον τόπο, καθοδηγούμενο από την νομότυπα επεξεργασμένη ιδεολογία του «Ζωτικού Χώρου». Η εικόνα στο πλάνο αφορά την εποχή της Φραγκοκρατίας στην Ελλάδα (13ος – 14ος αι.), - άλλη μια επιλογή μου που δεν την συζητάω. Ας παραλληλίσει όποιος θέλει τις επιδρομές σε όλες τις εποχές, εγώ προσωπικά βρίσκω ιστορικές διαχρονικές ομοιότητες, όπως και με την απόβαση της «Ευρωπαϊκής τρόικας» στη κρίση του 2008.
Οι βάρβαροι Δυτικοί λοιπόν κάνουν πειρατική επιδρομή στο νησί,
παρακαλώ λίγη περισσότερη προσοχή στην εικόνα: Μπροστά πρώτη σειρά είναι κάτι καθολικοί παπάδες και τα παπαδάκια τους, που δεν τα αποχωρίζονται ποτέ μέρα νύχτα, προσεύχονται μαζί, με σημαίες και λάβαρα με τον κόκκινο σταυρό σε λευκό φόντο, με ιερά βιβλία, σταυρούς και εξαπτέρυγα. Πίσω τους δεύτεροι, ιππότες πάνοπλοι φάτσες αγγλοσαξονικογοτθικές χασάπικες, με τα χασαπομάχαιρα έτοιμα για δράση. Τρίτη και τελευταία σειρά κάτι λόγιοι ευγενικοί καλοντυμένοι με χαρτιά και καλαμάρια, φακέλους και λάπτοπ, διαχρονικοί γιάπηδες του κερατά, τι να λέμε, κύριοι με όλη τη σημασία της λέξης.
Εδώ εξηγώ σε όσους δεν το έχουν καταλάβει ειδικά στους πολιτικούς μας, ότι στο νεοαποικιακό σκηνικό συμβαίνει ότι και στο αποικιακό, συνταγή πετυχημένη δεν αλλάζει, πρώτα αποβιβάζονται οι ευρωπαίοι ιεραπόστολοι με τους χριστιανικούς σταυρούς για να προβάλουν τις εκ Θεού αγαθές σωτήριες προθέσεις τους, μετά οι βάρβαροι στρατιώτες και κάθε λογής τυχοδιώκτες με τα φονικά τους όπλα για να λιανίσουν όσους δεν καταλαβαίνουν καλά από αγαθές προθέσεις και μετά οι πολιτικοί οι έμποροι και οι τραπεζίτες με τα δάνεια σαν γλειφιτζούρια και τα μνημόνια «συνεργασίας», για να οργανώσουν το κράτος των ιθαγενών που θα εγγυάται την σιγουριά και την κερδοφορία των επενδύσεών τους και τους όρους των νέων δανείων που θα εξοφλούν τα παλιά.
Όπως καταλαβαίνετε το «Τοπίο σε κρίση» είναι σε κρίση, βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι, οι βάρβαροι έκαναν την απόβαση στο νοτιοαιγαιοπελαγίτικο νησί και υπάρχουν διλήμματα, απορίες, σασπένς, ως προς τα πού και πως θα συνεχίσει, ποιόν δρόμο θα ακολουθήσει. Οι προθέσεις των βαρβάρων επιδρομέων είναι λίγο πολύ ξεκάθαρες, τόσο η ιστορική όσο και η «σκηνική» παρουσία τους εν προκειμένω δεν δίνει και πολλά περιθώρια για παρερμηνείες. Η ίδια κρισιμότητα ισχύει στο τι θα κάνουν οι ιθαγενείς και οι πρωτοπόροι με τις κοκκινόμαυρες σημαίες που άραξαν το πασίγνωστο πια, ρεσαλταρισμένο φορτωμένο με μνήμες και οράματα καράβι, στο γιαλό. Η κρισιμότητα περιπλέκεται με την δεδομένη απέχθεια μου, ως σοβαρού σκηνοθέτη και εργάτη της τέχνης για τα αίματα.
Αυτή είναι η Τέταρτη πράξις, την υπολογίζω για παρουσίαση είκοσι λεπτών (20) της ώρας σε κινηματογραφικό χρόνο.
