ΘΕΜΑ: "Πως θα περάσω το Πάσχα"

Έκθεση της μαθήτριας  Μαρία Κουλουράκις

Απρίλιος 1969

. 

Σε λίγες μερες θα ερθει το Πασχα. Καθε χρονο ερχετε το Πασχα και μετα το καλοκαιρι. Γιαυτο το Πάσχα ειναι ωραιο γιατι μετα ερχετε και το καλοκαιρι. Οταν κλεινουν τα σχολεια, ειμαι πολυ χαρούμενη γιατι δεν συνανταω καθε πρωι τους δυο συμμαθητες μου, τον Σκορδιαλο και τον Χρυσοχόου. Αυτοι οι δυο καθε πρωι μου πετανε την σακκα κατω και μου σηκωνουν την ποδια. Το ίδιο κανουν και στην Ευαλεξ και στην Λιτσα εκτος απο την κορη της κυριας μας επειδη θα το πει και θα φάνε ξυλο με την βεργα. 

Το Πασχα θα περασω πολυ ωραια γιατι θα κανω βολτες με την Ευαλεξ και θα μιλαμε ψευτικα αγγλικά οπως στα έργα. 

 Έχουμε υποσχεθεί να παμε εκδρομη στην πλατεία στο Μαρούσι, αλλά αυτό είναι μυστικο και δεν θελουμε να το μαθει κανείς. 

Για την εκδρομή θα χρειαστουμε δυο σοκολάτες για τον δρομο και δεκα δραχμες καραμελλες βουτηρου για την πλατεία. Πριν παμε στην πλατεια θα σταματησουμε στο μπακαλικο του Τσαμπουναρα να μου βάψει τα νυχια μου η κ. Αφροδίτη. Το Πασχα μου αρεσει γιατι ερχετε ο νονος μου με την λαμπάδα και μου δινει χαρτζιλίκι. Μετα πινει ρετσινα με τον μπαμπα μου και μολις κοκκινισει και γίνει αστείος μου ξαναδινει χαρτζιλίκι , 

'Oμως η μάνα μου με αγροιοκοιταζει και μου κανει νοημα να τα επιστρέψω. Η αδελφη μου που ο δικος της νονος ειναι τσιγγουνης, για να μην το μαρτυρησει της δίνω 15δρχ και δεν λεει τιποτα. Μετα ερχετε η Ανασταση και μαλιστα στο προαυλειο της εκκλησίας συνανταω τους δυο σιχαμενους συμμαθητες μου αλλα δεν μιλαμε ουτε και αυτοι κάνουν αταξιες γιατι φορανε τα καλα τους και δεν πρεπει. 

Την Κυριακη του Πασχα, στο σπιτι μας σουβλίζουμε και ερχονται τα εξαδελφια μου και οι θειοι μου. Ο πατερας μου σκαβει απο νωρίς έναν λάκκο μεγαλο και αρχιζει να σουβλιζει. Το αρνι ειναι μια αηδια, του κρεμετε η γλωσσα και το λυπάμαι . Τα εξαδελφια μου ανεβαινουν στα δεντρα και κλωτσανε τον σκυλο μας. Η μαμα μου δεν τα μαλώνει για να μην παρεξηγηθουν οι γονεις τους, αλλα εγω τους μισω που ερχονται και κάνουν βλακειες. Ο θειος Τακης πινει μαυροδαφνη και φωναζει ..μερακλωσα, αυτο δεν ξερω τι είναι αλλα μετα χορευει καρσιλαμα και γελανε ολοι. 

Περυσι το Πασχα επισης θυμαμαι που ο πατέρας ρωταγε στεναχωρημενος εναν θειο μου. Γιωργη εμεις ποτε θα κανουμε Ανασταση; Δεν ξέρω τι ηθελε να πει, αλλα ρωτησα την μαμα μου και μου ειπε οτι και φετος θα ρωτησει..Εγω όμως έχω μια κοκκινη κορδελα απο την λαμπαδα μου και οταν ο μπαμπας μου ρωτησει στενοχωρημένος, θα την περασω στα χερια του με ενα τεραστιοοοοο φιλι!