Εδώ και καιρό τα νέα από τη Β. Αφρική έφτασαν και μέσα
στο στρατόπεδο.
Το ένα μετά το άλλο τα
απολυταρχικά καθεστώτα καταρρέουν. Νέοι σαν και εμάς πρωταγωνιστούν σε λαϊκές
εξεγέρσεις βάζοντας καθοριστικά τις ανάγκες τους στο προσκήνιο. Η εξαθλίωση, η
άνοδος των τιμών (ειδικά στα τρόφιμα) και η ανεργία συναντήθηκαν με την
καταπίεση, τις δικτατορίες και την καταστολή, δημιουργούν το εκρηκτικό μείγμα
που βλέπουμε διαρκώς να ξεσπάει.
Η ενημέρωση μέσα στις μονάδες είναι δύσκολη και οι κουβέντες γίνονται με τα μισά δεδομένα. Κοινός παρανομαστής, όμως, είναι ότι οι σύγχρονοι κολασμένοι (βάζουμε και τους εαυτούς μας σε αυτούς) μπορούν να καθορίζουν τις εξελίξεις, με τρόπο που κάνει τους ισχυρούς σε Ευρώπη, Αμερική και Ασία να τρομοκρατούνται. Ξέραμε ότι όταν οι ισχυροί τρομοκρατούνται, αντεπιτίθενται ακόμα αγριότερα, ακόμα πιο εκδικητικά και ανελέητα.
Η ενημέρωση μέσα στις μονάδες είναι δύσκολη και οι κουβέντες γίνονται με τα μισά δεδομένα. Κοινός παρανομαστής, όμως, είναι ότι οι σύγχρονοι κολασμένοι (βάζουμε και τους εαυτούς μας σε αυτούς) μπορούν να καθορίζουν τις εξελίξεις, με τρόπο που κάνει τους ισχυρούς σε Ευρώπη, Αμερική και Ασία να τρομοκρατούνται. Ξέραμε ότι όταν οι ισχυροί τρομοκρατούνται, αντεπιτίθενται ακόμα αγριότερα, ακόμα πιο εκδικητικά και ανελέητα.
Με φρίκη παρακολουθούμε
τις βόμβες να πέφτουν στη Λιβύη και να σπέρνουν θάνατο σε αμάχους που
υποτίθενται ότι προστατεύουν από τον δικτάτορα Καντάφι. Ο ίδιος «αφέθηκε» να
καταστείλει την εξέγερση, , να εκτελεί πυροβολώντας πισώπλατα τους
αντιφρονούντες φαντάρους.
Μέσα από το συρματόπλεγμα καταλαβαίνουμε τις «ανθρωπιστικές αιτίες» της επίθεσης στη Λιβύη: την αγωνία για τα πετροδόλαρα και τις επιχειρηματικές συμφωνίες δις, που στάζουν αίμα, το μοίρασμα της νέας πίτας, που δεν τη μοίραζε καλά ο Καντάφι, την βαριά απειλή ότι οι ιμπεριαλιστές δε σκοπεύουν να σταματήσουν εύκολα να ξεζουμίζουν τη Β. Αφρική για άλλον ένα αιώνα.
Οι ίδιοι που μιλάνε για τον ανθρωπισμό και την προστασία της δημοκρατίας, πνίγουν τους μετανάστες από την Τυνησία, την Αφρική και τη Λιβύη σε Αιγαίο και Ιόνιο. Οι ίδιοι που μιλάνε για τις κοινωνικές ανισότητες της Λιβύης του «παρανοϊκού Καντάφι», κλείνουν σχολεία, νοσοκομεία και συγκοινωνίες, για να δίνουν 23 δις ευρώ για όπλα, 500 εκατομμύρια το χρόνο για ιμπεριαλιστικές αποστολές εκτός συνόρων, 7 εκατομμύρια τη μέρα για την επίθεση στη Λιβύη παρέχοντας κάθε διευκόλυνση στα ιμπεριαλιστικά στρατεύματα, στους στόλους και τα πολεμικά αεροσκάφη.
Αυτοί που καταγγέλλουν τους πολυεθνικούς μισθοφόρους που σκοτώνουν στη Λιβύη, απολύουν σωρηδόν εργαζομένους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, απολύουν και τους έλληνες μισθοφόρους του χιλιάρικου (ΕΠΟΠ) για να προσλαμβάνουν τους (ακόμα πιο απελπισμένους) μισθοφόρους των 400 ευρώ (ΕΕΦΟΠ), για να υπερασπίζονται τα «εθνικά συμφέροντα» του Βενιζέλου, του Δρούτσα και των «φίλων» τους επιχειρηματιών, στη Μ. Ανατολή και την Αφρική.
Είναι, λοιπόν, δική μας
ανάγκη, που τη βιώνουμε κάθε μέρα στην εκμετάλλευση, την εντατικοποίηση και την
καταστολή, στον τραμπουκισμό και την απειλή της «εθνικής ενότητας» που μας
βάλανε να υπερασπιζόμαστε στερώντας μας και τα ελάχιστα δικαιώματά μας, να
μην αφήσουμε το λαό της Λιβύης να σφαγιαστεί από τις ανθρωπιστικές βόμβες της
«ανθρωπιστικής Δύσης», από το πυροβολικό του Καντάφι ή τα όπλα της
αντιπολίτευσης, που τα έκλεψε από τους εξεγερμένους εργάτες για να τα κάνει
διαπραγματευτικό χαρτί με το ΝΑΤΟ, την ΕΕ και τις ΗΠΑ.
Σ' αυτό τον πόλεμο η
χώρα μας πρωταγωνιστεί. Με τρεις
βάσεις, που την κάνουν ένα απέραντο αεροπλανοφόρο. Με φρεγάτες, ελικόπτερα κι
αεροπλάνα. Με την απειλή της χερσαίας επέμβασης, αυτής όπου έλληνες μισθοφόροι
θα μοιράζουν «ανθρωπιστικό συσσίτιο», μετά τις «ανθρωπιστικές βόμβες», κραδαίνοντας
το «ειρηνευτικό γκλομπ». Γελάμε κι οργιζόμαστε βαθιά με τον δήθεν
υποστηρικτικό ρόλο της Ελλάδας. Τότε, με ποιου τη συναίνεση και τη
στήριξη, με ποιού τις εγγυήσεις, αποφάσισε η ΕΕ να εισβάλει χερσαία; Τι κάνουν
οι Έλληνες μισθοφόροι που περιμένουν την εντολή από την κυβέρνηση να εισβάλουν
με τα περιβραχιόνια του ΝΑΤΟ, και του ευρωστρατού; Γιατί είναι σε συναγερμό η
αντιαεροπορική άμυνα της Κρήτης που είναι σε επιφυλακή, περιμένοντας επίθεση
από πυραύλους;
Αυτό λέγεται πόλεμος!
Είναι ο ίδιος πόλεμος που
έχουν κηρύξει τα επιτελεία, το υπουργείο και η κυβέρνηση σε μας. Σε εμάς, που
ζούμε με 8,5 ευρώ το μήνα δουλεύοντας σαν τα σκυλιά για τις ανάγκες του εθνικού
στρατού 24 ώρες τη μέρα. Σε εμάς, που πληρώνουμε όλη τη θητεία μας χρεώνοντας
τη ζωή μας και τις οικογένειες μας, για δωρεάν υπηρεσίες μπάτσου, οικοδόμου,
συνοριοφύλακα, σερβιτόρου και μισθοφόρου. Γιατί διαφέρουμε, γιατί έχουμε
διαφορετικές ανάγκες και συμφέροντα από τους άνεργους και τους απελπισμένους,
που συγκρούονται σε κάθε πορεία στο Σύνταγμα με την καταστολή (σήμερα της
αστυνομίας, αύριο του στρατού); Γιατί διαφέρουμε από τους αποκλεισμένους, τη
νεολαία και τους εργάτες σε όλη τη Β. Αφρική, που τα ζουν αυτά εδώ και
δεκαετίες;
ΚΑΛΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΗ ΑΡΝΗΣΗ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΣΕ ΝΑΤΟ ΚΑΙ
ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟ
Όποιος συνεισφέρει
έχει βαριές ευθύνες στο επερχόμενο μακελειό, μέσα κι έξω από τα σύνορα της
εικονικής ευημερίας της Ευρώπης.
Η εμπλοκή του
ελληνικού στρατού είναι για πρώτη φορά τόσο καθοριστική κι εμείς δεν πρόκειται
να γίνουμε συνένοχοι
Εμείς οι φαντάροι που υπογραφούμε είμαστε αντίθετοι
στους βομβαρδισμούς
και στην πολεμική εμπλοκή της χώρας.
Είμαστε αντίθετοι, όπως ήταν και οι συνάδελφοί μας
στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, στον πόλεμο του Ιράκ, στην απειλή επέμβασης του
στρατού το Δεκέμβρη του '08.
Το έργο το 'χουμε ξαναδεί. Την πλευρά μας την έχουμε
επιλέξει.
Θεωρούμε τους εαυτούς μας
κομμάτι του πιο μαχητικού αντιπολεμικού κινήματος. Δεν πρόκειται να μείνουμε σε
μια θεωρητική αποποίηση ευθυνών.
Να μπλοκαριστούν οι εξοπλισμοί και τα έξοδα προετοιμασίας
και διεξαγωγής του πολέμου, τώρα!
Κανένας νέος μισθοφόρος, να γυρίσουν πίσω όλα τα
στρατεύματα κατοχής ανά τον κόσμο και να διαλυθούν
Αρνούμαστε να προσφέρουμε οποιαδήποτε υπηρεσία μπορεί
να στραφεί σε πολεμική εμπλοκή.
Δε μεταφέρουμε πολεμοφόδια και καύσιμα στις πολεμικές
μηχανές.
Δεν βοηθάμε τα επιτελεία τους.
Δεν φτιάχνουμε ούτε καφέ στους μισθοφόρους που πάνε
στη Λιβύη.
Δεν κυνηγάμε μετανάστες, ούτε προετοιμαζόμαστε ενάντια
στο κύμα προσφύγων.
Πόλεμος χωρίς πρόσφυγες δεν γίνεται.
Δεν πρόκειται να γίνουμε οι σεκιουριτάδες μιας
κυβέρνησης που σχεδιάζει, μαζί με το ΝΑΤΟ, τις συμμαχίες των προθύμων, την
Τουρκία και τις υπόλοιπες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, μια ακόμα περίκλειστη
φυλακή-σφαγείο για έναν ακόμα λαό: το λαό της Λιβύης.
Απευθύνουμε κάλεσμα αγώνα σε κάθε φαντάρο
για να μπλοκάρουμε στην πράξη την πολεμική μηχανή.
Να κάνουμε τον
ελληνικό στρατό όχι αξιόμαχο αλλά ανίκανο να προσφέρει υπηρεσίες σε ΝΑΤΟ και
ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟ, σε βομβαρδισμούς, στο κυνήγι μεταναστών, στην καταστολή του
εσωτερικού εχθρού.
Το ξέρουμε πως μας θεωρούν εχθρούς τους.
Είναι καιρός να μάθουν πως κι εμείς θεωρούμε εχθρούς,
την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, της κοινωνικής λεηλασίας, της καταστολής και του
πολεμικού τυχοδιωκτισμού μέσα κι έξω από τα σύνορα, κάθε επίδοξο διαχειριστή
αυτής της πολιτικής, κάθε «συμμαχία προθύμων» που θέλει να τη σώσει από την
κοινωνική οργή.
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ
ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932955437
(email)