20 Ιανουαρίου 2009

"Το ΚΚΕ και η αντιμετώπιση του νεολαιίστικου ξεσπάσματος".



Κάποιος που ζει στο εξωτερικό, βλέποντας τα γεγονότα του Δεκέμβρη στην τηλεόρασή του, φυσιολογικά θα έβγαζε το συμπέρασμα ότι η ένταση, η διάρκεια και η μαζικότητα των κινητοποιήσεων και των συγκρούσεων  της νεολαίας ,που ακολούθησαν τη δολοφονία του 16χρονου Α. Γρηγορόπουλου έχουν βαθύτερα αίτια.

Εξ' άλλου οι αναλύσεις που έγιναν από τους δημοσιογράφους των ξένων ΜΜΕ πρσπάθησαν να φωτίσουν τέτοιες πλευρές, όπως οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, η κατάσταση στην παιδεία, ο υπέρ-δανεισμός των Ελλήνων κ.α.
Φυσιολογικά επίσης θα υπέθετε ότι δεν είναι άσχετο και με το γεγονός ότι στην Ελλάδα έχει διασωθεί και δρα ένα Κομμουνιστικό Κόμμα, που κατεβαίνει και στις εκλογές και παίρνει ένα αξιοπρεπές ποσοστό ψήφων.
"Το μόνο σταλινικό κόμμα της Ευρώπης"!!όπως αρέσκονται να λένε μερικοί, κυρίως ξένοι.
Αν αυτός ο κάτοικος του εξωτερικού τυχαία βρισκόταν στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων θα περιέρχονταν σε πλήρη σύγχυση.

Σε παρόμοια σύγχυση  που γρήγορα μετατράπηκε σε  αγανάκτηση βρέθηκαν και οι κομμουνιστές στην Ελλάδα με τη θέση που πήρε το ΚΚΕ.  Ακραία έκφραση αυτής της θέσης ήταν το γνωστό “διήγημα” του Ριζοσπάστη
που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις.

Το άρθρο του καθηγητή της Παντείου Γιώργου Ρούση είναι χαρακτηριστικό της συζήτησης που ακολούθησε με αφορμή - και όχι κυρίως ή μόνο – το δημοσίευμα του Ριζοσπάστη.
  Καθώς επίσης και η απάντηση του Μ.Μαίλη στο Ριζοσπάστη την 8/1/2009

Βαγγέλης Γονατάς