7 Φεβρουαρίου 2011

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΜΕΝΩΝ – ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ

                                                                       Του Δημήτρη Πολυχρονιάδη*

   Ύστερα από την απόλυση των συμβασιούχων εργαζόμενων του Δήμου Αμαρουσίου, μετά τη λήξη των συμβάσεών τους, και την ουσιαστική απομάκρυνση από την εργασία του ¼ των εργαζομένων του Δήμου, με ότι αυτό σημαίνει για τις παρεχόμενες στους Δημότες υπηρεσίες (βρεφονηπιακοί σταθμοί, καθαριότητα κ. λ. π.) ήρθε η στιγμή να μιλήσουμε, για άλλη μια φορά τη γλώσσα της αλήθειας και της πραγματικότητας.

 Οι μέχρι τώρα κινητοποιήσεις και τα διαβήματα της Δημοτικής Αρχής για το θέμα της τύχης των απολυμένων - συμβασιούχων του Δήμου Αμαρουσίου, όχι μόνο απέβησαν άκαρπες αλλά οδήγησαν και τους ίδιους τους συμβασιούχους στην απογοήτευση και στην απώλεια κάθε διεκδικητικής διάθεσης, αναφορικά με το θέμα της επαναπρόσληψης και μονιμοποίησης τους στην εργασία τους.

 Γνωρίζαμε από την αρχή ότι οι μεθοδευμένες και υπολογισμένες κινήσεις της Δημοτικής Αρχής γύρω από το θέμα των συμβασιούχων δεν είχαν άλλο στόχο από το «ξεφούσκωμα» της όποιας αντίδρασης από την πλευρά των εργαζομένων, ιδιαίτερα από τη στιγμή που και οι αντιδράσεις των ίδιων των εργαζόμενων (συμβασιούχων και μονίμων) κινούνταν στα επιθυμητά πλαίσια που έθετε πάντα η Δημοτική Αρχή.


  Για το λόγο αυτό καταθέσαμε και διαφορετική πρόταση και πρόγραμμα αγωνιστικών κινητοποιήσεων  (ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ) και στις δύο συνεδριάσεις του Δ. Σ. Αμαρουσίου για το ζήτημα των συμβασιούχων (18/1 και 25/1).
  Πιστεύουμε ότι, αν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι δεν αποφασίσουν να υπερασπιστούν το δικαίωμά τους στην εργασία και δεν παλέψουν με όλα τα μέσα για να γυρίσουν πίσω στη δουλειά τους, κανένας αγώνας δε μπορεί να έχει αίσιο τέλος.
 Άλλωστε την επιστολή αυτή την απευθύνουμε κυρίως στους εργαζόμενους που γνωρίζουν πολύ καλά ότι είτε είναι μόνιμοι και εργάζονται είτε είναι συμβασιούχοι και περιμένουν τη λήξη της σύμβασής τους είτε είναι απολυμένοι και άνεργοι, αυτό που μπορεί να τους ενώσει δεν είναι άλλο από τον κοινό στόχο της ανατροπής της αντεργατικής – αντιλαϊκής πολιτικής του μνημονίου και του Καλλικράτη, που θέτει στο στόχαστρο τον πυρήνα της σταθερής και μόνιμης εργασίας και των κοινωνικών δικαιωμάτων στη χώρα μας.


 Ήδη άρχισαν να ακούγονται από τα χείλη κάποιων δημοτικών συμβούλων της πλειοψηφίας οι πρώτες φωνές δυσαρέσκειας για τη μη συμμετοχή των ίδιων των εργαζόμενων (απολυμένων – συμβασιούχων) στις κινητοποιήσεις, που από κοινού αποφάσισαν και πραγματοποίησαν τα σωματεία των εργαζομένων του Δήμου και το Δημοτικό Συμβούλιο.


 Από κοντά και οι φωνές κάποιων «ρεαλιστών» δημοσιογράφων, μέσα από τις στήλες του τοπικού τύπου που καταλογίζουν «φθηνό λαϊκισμό» στις προτάσεις όσων μιλούν για άμεση επαναπρόσληψη των απολυμένων συμβασιούχων και μονιμοποίησή τους, διακωμωδώντας τις πραγματικά ρεαλιστικές προτάσεις των αντισυναινετικών-ταξικών δυνάμεων που εκφράζονται μέσα στο Δ. Σ. Αμαρουσίου από τη φωνή των ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ.


Φαίνεται ότι η ανακοίνωση του Σωματείου των Εργαζομένων του Δήμου Αμαρουσίου, η οποία ανοιχτά καλεί τη Δημοτική αρχή σε απειθαρχία και ανυπακοή για το ζήτημα της επαναπρόσληψης και μονιμοποίησης των συμβασιούχων, ενόχλησε πολλούς και ιδιαίτερα το Δήμαρχο, αφού έδειξε καθαρά(τουλάχιστο από την πλευρά των εργαζομένων) ποιος είναι ο σωστός δρόμος για την υπεράσπιση του δικαιώματος στην εργασία και τις εργατικές – λαϊκές κατακτήσεις στη μετά ΔΝΤ εποχή που ζούμε.


 Αλήθεια αναρωτιόμαστε με πόση ευκολία ο Δήμαρχος Αμαρουσίου κος Γ. Πατούλης (ιατρός το επάγγελμα και Αντιπρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών) μπορεί να συμμετέχει σε καταλήψεις του Υπουργείου Υγείας υπερασπιζόμενος τα επαγγελματικά δικαιώματα του σωματείου του απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης, η οποία ξεθεμελιώνει και τη Δημόσια Υγεία κι από την άλλη αρνείται  σθεναρά να προασπίσει με όποιο μέσο και τρόπο τη δουλειά εκατοντάδων ανθρώπων στο Μαρούσι που (και με δική του υπαιτιότητα) έμειναν άνεργοι;


 Κατά τα άλλα ο κος Δήμαρχος δηλώνει οπαδός της «νομιμότητας», αλλά μάλλον είναι με τη νομιμότητα όπου τον συμφέρει.
 Τελικά ποιος είναι με το μνημόνιο και τον Καλλικράτη και ποιους βολεύει η εφαρμογή του; Αυτούς που τα ψήφισαν μόνο ή και αυτούς που δεν τα ψήφισαν άλλα το έχουν «κρυφή χαρά» που εφαρμόζονται;
 Στις ημέρες που ζούμε όσοι δηλώνουν οπαδοί της νομιμότητας δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να χρησιμοποιούν τη νομιμότητα σαν άλλοθι για την αποδοχή των αντεργατικών – αντιλαϊκών ρυθμίσεων της κυβέρνησης δίνοντας της χέρι βοηθείας.  


 Δε θα κουραστούμε να το λέμε και να το φωνάζουμε:
Ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟΙ – ΠΑΛΛΑΪΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ  και τέτοιους αγώνες μπορούν να δώσουν μόνο οι ίδιοι οι εργαζόμενοι έξω από τις λογικές της ανάθεσης, συσπειρωμένοι μέσα από τα συνδικάτα τους με ξεκάθαρους στόχους και χωρίς άνωθεν παρεμβάσεις.


Σ’ αυτή την κατεύθυνση πρέπει να κινηθούν και οι απολυμένοι συμβασιούχοι του Δήμου Αμαρουσίου διεκδικώντας την άμεση επαναπρόσληψή τους και τη μονιμοποίησή τους μαζί με τους χιλιάδες απολυμένους συμβασιούχους των ΟΤΑ που πετάει στην ανεργία ο Καλλικράτης και το μνημόνιο.


  Η μόνη αντιπολίτευση άλλωστε στην κυβέρνηση των εντολοδόχων του ΔΝΤ – ΕΕ – ΕΚΤ δεν είναι άλλη από τους ίδιους τους εργαζόμενους και τους ακηδεμόνευτους διεκδικητικούς αγώνες τους.
 Ας τολμήσουμε, δεν υπάρχει τίποτα πια να χάσουμε!                  

  
* Ο Δημήτρης Πολυχρονιάδης είναι δάσκαλος και αιρετός και ανακλητός εκπρόσωπος της Αριστερής Ριζοσπαστικής Δημοτικής Κίνησης ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ στο Δ. Σ. Αμαρουσίου