16 Φεβρουαρίου 2011

Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα

ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΟ 

του  Γ.Α ΑΓΓΕΛΙΔΗ


 Tι μαθαίνει ο άνθρωπος διαβάζοντας ποίηση. Μαθαίνει και παθαίνει. Παρακινούμενος από τις καταπληκτικές διεθνικές μελωδίες και τα τραγούδια του Νίκου Ξυδάκη και θέλοντας να προσεγγίσω τις ποιητικές – στιχουργικές πηγές έμπνευσής του, έπεσα πάνω στον Θοδωρή Γκόνη, ηθοποιό σκηνοθέτη ποιητή με πλούσια δράση και έργο στο βιογραφικό του. Πήρα τέσσερα βιβλιαράκια με ποιήματά του που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις ΑΓΡΑ. Επιφυλάσσομαι σε επόμενο φύλλο των ΒΟΡΕΙΩΝ, να παρουσιάσω εκτενέστερα τις εντυπώσεις μου τόσο για την ποίηση του Θοδωρή Γκόνη, όσο και για τις μεταγυφτορασουλέϊκες μουσικές του Νίκου Ξυδάκη.

Εδώ όμως μην μπορώντας να συγκρατήσω τον παρορμητισμό μου παρουσιάζω τρία ποιηματάκια του που υπάρχουν στο βιβλιαράκι «Λόγια και τραγούδια» και παράλληλα ανακοινώνω επίσημα ότι κατόπιν αυθαίρετης απόφασης της μειοψηφίας – θα καταλάβετε το λόγο - της Συντακτικής Επιτροπής των ΒΟΡΕΙΩΝ, ο Θοδωρής Γκόνης ανακηρύσσεται Α΄ Επίτιμος Πρόεδρος της Συντακτικής Επιτροπής.

Επιτέλους και οι ισχνές μειοψηφίες να νιώσουν υπερήφανες, τουλάχιστον ποιητικά, γιατί πολιτικά και ποδοσφαιρικά άστα να πάνε.   




Ροβέρτειος                              Απόλλων Αθηνών                  Σπύρος Λούης


Έξω απ΄ τη Ροβέρτειο        Το γήπεδο τ΄ Απόλλωνα        Η πέτρα έχει πάτημα

Η τελευταία τάξη                  η πέτρινη του η μάντρα         κι η φτέρνα σου το ξέρει

Φοράει φανέλα κίτρινη        με έκανε παιδί τρελό             κρατάς ψηλά το μέτωπο

Της Προύσας το μετάξι        με έκανε και μάγκα                και τρέχεις σαν ξεφτέρι


Στη Νέα Φιλαδέλφεια           Δίπλα απ΄ την Κολούμπια     Το μαρουσιώτικο νερό
Της Κυριακής ο ήλιος           της Σμύρνης τα τραγούδια     σε στάμνες και κανάτια
Είναι φανέλα κίτρινη             τα τραγουδά ο Απόλλωνας    χρόνια εκατό μας ξεδιψά
Και παιδικός μας φίλος         με έντεκα αγγελούδια            με τα γλυκά σου μάτια

Φανέλα με δικέφαλο              Λαμποκοπούν τα μάρμαρα    Έγινες Λούης κι έφυγες
Στο Πέραν, στο Φανάρι          τα δίχτυα σπαρταράνε            μα έμεινες κοντά μας
Στο Μπαλουκλί χρυσόψαρο   κερδίζει ο Απόλλωνας           χρυσό της πόλης μάνταλο
Του πόθου μας βιβάρι             κι οι μάγκες τραγουδάνε        παιδί της γειτονιάς μας