2 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΑΠΠΟΥ

Η εφημερίδα ΒΟΡΕΙΑ της Αθήνας
σας καλεί στην Πολιτική εκδήλωση-παρουσίαση
του βιβλίου
Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ
Επιλογή από άρθρα, κείμενα, συνεντεύξεις,
του ΚΩΣΤΑ ΚΑΠΠΟΥ.

Παρουσίαση από τον εκδότη Θανάση Κάππο
& την Νάντια Βαλαβάνη.

ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΝΟΕΜΒΡΗ 11 π.μ
ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΚΥΒΕΛΗ
Κολοκοτρώνη 7 & Στρ.Δαγκλή 7 ΠΕΥΚΗ

ΕΚΛΟΓΕΣ 2007: Ποιός έχασε ?

Τα αποτελέσματα της πρόσφατης εκλογικής αναμέτρησης για άλλη μια φορά το μόνο που αφήνουν στους υποτιθέμενους μεγάλους πρωταγωνιστές (ψηφοφόρους) είναι μία απλή αίσθηση ( ευφορίας ή όχι).

Αν εξαιρέσει κανείς τα μέλη και τον πυρήνα των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ που συνέχισαν την εκλογική διαδικασία για να εκλέξουν τον αρχηγό τους.

Οι υπόλοιποι επιστρέψαμε στην καθημερινότητά μας. Κάτι σαν τη Δευτέρα, μετά τους αγώνες πρωταθλήματος του Σαββατοκύριακου.

Όσο αφορά τους ψηφοφόρους της ευρύτερης αριστεράς, δηλ. ΚΚΕ, ΣΥΝ, & Έξω (αλλά όχι αντί) κοινοβουλευτική αριστερά, μάλλον κυριαρχεί μία σχετική ευφορία. Αυτή τη φορά υπήρξε μία εντυπωσιακή εκλογική άνοδος.
Συνολικά άγγιξαν τα εκλογικά ποσοστά του παλιού- καλού καιρού, άσχετα αν υπάρχει η παραδοσιακή εσωτερική γκρίνια για το ποιος τσίμπησε περισσότερο.

Αλλάζει κάτι λοιπόν ; Άρχισε επιτέλους η ανάκαμψη ;

Ψυχραιμία παιδιά, γιατί τα πράματα είναι δύσκολα.

Όλοι ξέραμε ότι την επόμενη των εκλογών ακολουθεί καταιγίδα. Ανοίγει το ασφαλιστικό, ακρίβεια, ανεργία και όλα αυτά που προεκλογικά, τα κόμματα εξουσίας δεν τα συζήτησαν καν.

Ξέρουμε επίσης ότι:
· H λαϊκή αντίδραση είναι μακριά από το να κοντράρει την κυρίαρχη πολιτική.
· Συνδικάτα και μαζικές οργανώσεις φυλλορροούν.
· Αριστερά κόμματα και οργανώσεις συρρικνώνονται παρά την εκλογική αύξηση.

Αν όλα αυτά -που κάνουν την αριστερά να ανεβαίνει και εκλογικά – πέφτουν, τι είναι αυτό που έκανε την αριστερά να ανέβει σε αυτές τις εκλογές ;

H αριστερά αξιοποιούσε πάντα τις εκλογές επιδιώκοντας να φτιάχνει αγωνιστές από τη δεξαμενή των ψηφοφόρων.

Αν λοιπόν το κίνημα πέφτει και η αριστερά εκλογικά ανεβαίνει, μήπως συντελείται μπροστά στα μάτια μας η μετατροπή αγωνιστών σε ψηφοφόρους ;

Ο αλλαγές στη συνείδηση των ανθρώπων δεν γίνονται στην κάλπη, αλλά στο πεζοδρόμιο.
Εκεί θα κριθούν όλοι – όπως πάντα – στην συμμετοχή και στην οργάνωση των αγώνων για την απόκρουση της αντιλαϊκής επίθεσης, και στην πολιτική έκφραση αυτής της πάλης.

Όταν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα μετράνε καθημερινά την μία ήττα μετά την άλλη, μπορεί η αριστερά να είναι κερδισμένη ;

Ας προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα στους αγώνες που έρχονται.

ΛΑΜΠΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΟΙ ΑΣΤΕΡΕΣ

Ενώ προχωράνε οι αντεργατικές μεθοδεύσεις για τους εργαζόμενους στον Οργανισμό Εργασίας του Δήμου Αμαρουσίου, και ταυτόχρονα προσλαμβάνονται 100 συμβασιούχοι μερικής απασχόλησης , το κυνήγι και η κόντρα με τα σωματεία των εργαζομένων συνεχίζεται.
Νέα επεισόδια στο σήριαλ των επιδόσεων των νέων εργοδοτικών αστέρων του Δήμου, προστίθενται καθημερινά.

Αυτή τη φορά – όπως καταγγέλλει το Σωματείο της Δημοτικής Συγκοινωνίας – αφού καλούν εργαζόμενους σε “πειθαρχικό συμβούλιο” φροντίζουν να είναι υπηρεσία, ώστε να μην μπορέσουν να πάνε.
Φροντίζουν επίσης να είναι υπηρεσία και ο πρόεδρος του Σωματείου, ώστε να μην πάει και αυτός σαν εκπρόσωπος των εργαζομένων, όπως προβλέπει ο νόμος.
Χρειάστηκε να κληθεί η Άμεση Δράση για να επιλυθεί το ζήτημα.

Δράστες και αυτή τη φορά, οι συνήθεις εργοδοτικοί αστέρες:

- Γ.ΙΑΤΡΙΔΗΣ , Πρόεδρος της Δ.Ε.Κ.Δ.Α.
- Β.ΚΑΤΣΑΡΗΣ Υπεύθυνος του Τομέα Συγκοινωνίας.

Βεβαίως ο πολιτικός τους προϊστάμενος, ο Δήμαρχος υποθέτουμε ότι και αυτή τη φορά “ …δεν ασχολήθηκε με το δευτερεύον αυτό ζήτημα “ καθώς υποτίθεται ότι θα ήταν απασχολημένος με φωτογραφήσεις , τηλεοπτικές εμφανίσεις ,και γενικώς δημόσιες σχέσεις.

Ωστόσο η αντεργατική αυτή συμπεριφορά και μεθόδευση, όσο και αν επιχειρείται να εμφανιστεί σαν βεντέτα “των τρελών του χωριού” με τα Σωματεία, δεν μπορεί να κρύψει πια το αυτονόητο.
Ότι αυτές οι μεθοδεύσεις είναι εφαρμογή ( όχι με ιδιαίτερη ικανότητα, είναι αλήθεια ) της κυβερνητικής αντεργατικής πολιτικής και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Γι’ αυτό η απάντηση πρέπει να είναι ανάλογη.
Δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους στο Δήμο, αλλά και όλους τους δημότες.
Που πληρώνουμε για τις αμφιλεγόμενες υπηρεσίες του Δήμου, και ετοιμάζονται να μας τα ξαναχώσουν να πληρώσουμε κι’ άλλο, γιατί όπως διατυμπανίζουν “ παρέλαβαν χάος “.

ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΟΙ ΑΙΘΟΥΣΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ

Η πολυμελής ομάδα δημοσίων σχέσεων του δήμου Αμαρουσίου δεν μπήκε καν στον κόπο να απαντήσει (15 μέρες τώρα) στην αίτηση μας για παραχώρηση αίθουσας του δήμου για την
παρουσίαση του βιβλίου για τον Κ.ΚΑΠΠΟ, παρ’ ότι τους ενοχλήσαμε επανειλημμένα.

Αν αυτό ήταν απλή έκφραση συμπάθειας προς την εφημερίδα μας, δεν θα το κάναμε θέμα !

Είναι όμως γνωστό ότι η νέα διοίκηση έχει κλειστές τις αίθουσες του Δήμου σχεδόν
σε κάθε προοδευτική εκδήλωση που γίνεται στο Μαρούσι.

Αντίθετα παραχωρούνται απλόχερα για πασαρέλα, κυρίως σε κάθε γαλάζιο, εθνικόφρονα, βουλευτή, πολιτευτή, θεωρητικό, θεολόγο κ.α και την πελατεία του.

Είναι δυνατόν ο Δήμος Αμαρουσίου, ο “Δήμος των ακινήτων” , να μην έχει (υποτίθεται) να διαθέσει μία αίθουσα για εκδηλώσεις στους φορείς της περιοχής ;

Πιστεύουμε ότι πρέπει όλοι οι μαζικοί και πολιτικοί φορείς να απαιτήσουμε από το Δήμο να ανοίξουν οι αίθουσες για εκδηλώσεις.

Δεν πρέπει να δεχθούμε να παραχωρούνται επιλεκτικά, στα γαλάζια μαγαζιά & παραμάγαζα.

CHE

Κάποια σύμβολα αντέχουν σε όλα, ακόμα και στο χρόνο. Δεκάδες αναλύσεις παρακολουθήσαμε με αφορμή την επέτειο της δολοφονίας του από εχθρούς και φίλους για το “φαινόμενο CHE GUEVARA “ Διάφοροι μελλοντολόγοι προσπάθησαν να προβλέψουν ποια θα ήταν η πορεία του αν δεν είχε πεθάνει νωρίς. Μελαγχολικοί αναλυτές έχυσαν πολλά κροκοδείλια δάκρυα για την εμπορευματοποίηση του CHE, παραλείποντας βέβαια να μας πουν πως ο άνθρωπος που τράβηξε την πιο γνωστή φωτογραφία του κόσμου, ζει στην Κούβα και δεν έβγαλε μία από αυτήν την φωτογραφία. Παρ’ όλα αυτά, δεν μπόρεσαν να αγνοήσουν μία είδηση. Ο φυσικός αυτουργός της δολοφονίας του CHE, o λοχίας του Βολιβιανού στρατού που πυροβόλησε τον αιχμάλωτο CHE υπέργηρος πια, υπεβλήθη δωρεάν σε εγχείρηση καταρράκτη στην Κούβα, γλιτώνοντας την τύφλωση. Η φωτογραφία είναι απο το μνημείο του CHE στην Σάντα Κλάρα (ΚΟΥΒΑ).

ΠΑΛΙΑ ΚΟΛΠΑ

Ο χώρος πρασίνου (φωτο) μπροστά από την πολυτελή κατοικία στο Δήμο της Κηφισιάς φαίνεται με μια πρώτη ματιά, σαν κήπος της συγκεκριμένης κατοικίας.
Με πολύ και καλοσυντηρημένο πράσινο και μάντρα με είσοδο να τον περιβάλει , κανείς δεν θα καταλάβαινε ότι είναι κοινόχρηστος- δημοτικός χώρος, αν δεν μας πληροφορούσε το σύνθημα με σπρέι “ιδιοκτησία δήμου” που δείχνει που είναι η είσοδος.

Δεν γνωρίζουμε αν ο συγκεκριμένος χώρος είναι μία από τις γνωστές διαφορές και διεκδικήσεις ιδιωτών από το δήμο ή του δήμου από ιδιώτες.
Δεν γνωρίζουμε επίσης αν είναι οριστικά δημοτικός χώρος.
Ξέρουμε όμως σίγουρα έτσι όπως είναι, σε λίγα χρόνια κανείς δεν θα θυμάται, ότι κάποτε κάποιος έγραψε στην μάντρα “ ιδιοκτησία δήμου”. Τα δέντρα θα ψηλώσουν, ενδεχομένως και η μάντρα μαζί με τα δέντρα, και οι μόνοι που θα απολαμβάνουν τον συγκεκριμένο κήπο θα είναι οι κάτοικοι της συγκεκριμένης πολυτελούς κατοικίας.

Ξέρουμε επίσης ότι τουλάχιστον στο παρελθόν, ήταν πάγια τακτική των κατασκευαστών, να παραχωρούν ένα μέρος του οικοπέδου στο δήμο, και να παίρνουν σε αντάλλαγμα παραπάνω τετραγωνικά δόμησης.

Στην πράξη βέβαια το μέρος του οικοπέδου που παραχωρούσαν , ήταν συνέχεια του οικοπέδου της οικοδομής, και κανείς από τους περίοικους δεν ήξερε τίποτα.
Το πολύ στην αρχή να έβαζαν μια μικρή ταμπελίτσα ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ, φυτεύοντας και κάτι μπροστά, που μόλις μεγάλωνε “έτρωγε” και την ταμπελίτσα.

Aραγε σε τι έκταση έχει γίνει αυτό στο Δήμο Κηφισιάς ; Γνωρίζει ο Δήμος πόσοι τέτοιοι χώροι του ανήκουν; Γνωρίζει , δεν γνωρίζει, το βέβαιο είναι ότι δεν τους αξιοποιεί.

Η μοναδική περίπτωση να το κάνει, είναι να το απαιτήσουν οι δημότες.

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΕΡΑΙΕΣ

Το τελευταίο διάστημα έχουν κάνει την εμφάνισή τους
συνθήματα με σπρέι στους τοίχους που εντοπίζουν τα σημεία
που έχουν τοποθετηθεί στις οροφές κτιρίων κεραίες κινητής
τηλεφωνίας με τη γνωστή παραλλαγή τους (φουγάρα κλπ).

Οι κάτοικοι που τα γράφουν απαιτούν το ξήλωμα των κεραιών.
Ένα ερώτημα που εύλογα προκύπτει είναι, αν αυτές οι κεραίες
είναι “νόμιμα εγκατεστημένες” ,γιατί τις κρύβουν μέσα σε
υποτιθέμενα φουγάρα ;

Ο κ. Χρήστος Μακαρώνης, Πρόεδρος της Συντονιστικής
Επιτροπής κατοίκων Ν. Ιωνίας για τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας,
σε επιστολή που λάβαμε επισημαίνει ότι ο Ν. 3431/06 που ρυθμίζει
το καθεστώς εγκατάστασης αυτών των κεραιών είναι απαράδεκτο.
Επισημαίνει επίσης ότι ακόμα και όταν εντοπίζεται παράνομη κεραία
“κάτι συμβαίνει και αργεί να γίνει η αποξήλωση “.

Εμείς θα παρακολουθήσουμε το θέμα, που έτσι κι’ αλλιώς έχει
πολλές πλευρές, και θα προβάλουμε τις διαμαρτυρίες των κατοίκων.

Εξ’ άλλου μας αρέσουν οι παραδοσιακές μορφές διαμαρτυρίας
και ενημέρωσης, (αφίσες, συνθήματα, ντουντούκες) γιατί αποτελούν
όαση στη δικτατορία της παραπληροφόρησης των καναλιών.

ΣΤΟ ΝΤΙΒΑΝΙ: 4η συνεδρία

Ασθε: (ευδιάθετος)Γιατρέ χαίρετε. Είμαι χαρούμενος, η προεκλογική μας καμπάνια πήγε καλά περιμένουμε αύξηση των ποσοστών μας, είναι μια δικαίωση.

Ψυχο: Αγαπητέ κύριε έχετε κάθε δικαίωμα να νιώθετε χαρούμενος και δικαιωμένος όμως το ίδιο δικαιωμένος θα είστε και με μείωση, από όσο γνωρίζω αυτό έχει συμβεί.

Ασθε:(στιγμιαία αμηχανία) Τι εννοείτε, ότι δεν πρέπει να βγάζουμε θετικά συμπεράσματα από ένα αρνητικό αποτέλεσμα για να συνεχίζουμε τον αγώνα; Μπορεί να σταματήσει η ζωή;

ΑΚΥΡΗ & ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗ Η "ΟΙΚΕΙΟΘΕΛΗΣ ΑΠΟΛΥΣΗ" στο THE MALL

Πριν αρκετό χρονικό διάστημα σε κατάστημα στο Τhe Mall στο Μαρούσι
η εργοδοσία είχε γίνει γνωστή στο πανελλήνιο για την πρωτότυπη μέθοδο
απόλυσης που εφάρμοσε.

Συγκεκριμένα κατέθεσε στον ΟΑΕΔ Δήλωση Οικειοθελούς Αποχώρησης
μίας εργαζόμενης, αξιοποιώντας το παραθυράκι του νόμου που επιτρέπει
στον εργοδότη να την καταθέσει χωρίς την υπογραφή του εργαζόμενου.
Τότε είχε δημιουργηθεί θέμα, είχαν γίνει παραστάσεις και κινητοποιήσεις
στο Mall, στα κεντρικά του ΟΑΕΔ, και σε αρκετά τοπικά παραρτήματα.

Η διοίκηση του ΟΑΕΔ είχε δηλώσει, ότι θα αντιμετωπίσει το θέμα
με εγκύκλιο προς τις τοπικές υπηρεσίες, χωρίς μέχρι σήμερα /να γίνει τίποτα.

Η εργαζόμενη τότε είχε προσφύγει και στα δικαστήρια. Στις 18/9 με την υπ.αρ.
2153 απόφαση, το Πρωτοδικείο έκρινε ότι αυτός ο τρόπος ( οικειοθελής αποχώρηση)
συνιστά καταγγελία της Σύμβασης (απόλυση) η οποία είναι άκυρη γιατί δεν καταβλήθηκε
η αποζημίωση και καταχρηστική λόγω της συνδικαλιστικής της δράσης, δικαιώνοντας την εργαζόμενη.
Το θέμα είναι πόσοι άλλοι αντιμετώπισαν το ίδιο πρόβλημα, και ποιος εργαζόμενος έχει
τις αντοχές για πολύχρονες δικαστικές διαμάχες με την εργοδοσία.

Είναι επιτακτική ανάγκη λοιπόν, ο ΟΑΕΔ να σταματήσει να παραλαμβάνει Δηλώσεις Οικειοθελούς Αποχώρησης, χωρίς την υπογραφή του εργαζόμενου, χωρίς καν να καλείται ο εργοδότης να αιτιολογήσει την απουσία της υπογραφής του εργαζόμενου.

Β.Γ

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ; Συζήτηση με εργαζόμενους

Οι Δήμοι βρίσκονται εδώ και χρόνια στη μετάβαση στο νέο ρόλο που τους επιφυλάσσει η η προσαρμογή του οικονομικού μας συστήματος στις νέες συνθήκες.
Οι πολιτικές που ξετυλίγονται για να υπηρετήσουν τον παραπάνω στόχο δημιουργούν τριγμούς και ένα διαρκή αναβρασμό στους εργαζόμενους, αλλά και στους δημότες που βλέπουν τον δήμο να τους τα παίρνει συχνότερα και περισσότερο.
Ο “Kαποδίστριας” και ο νέος Δημοτικός και Κοινοτικός Κώδικας, είναι η τελευταία εκσυγχρονιστική επίθεση των οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων που λυμαίνονται τους Δήμους.

ΜΕΡΟΣ Β

ΕΡΩΤΗΣΗ : Τι προβλήματα αντιμετωπίζουν σήμερα οι εργαζόμενοι στους Δήμους ;

Μίτσος ( δημοτικός υπαλληλος) : Σοβαρό πρόβλημα αντιμετωπίζει μεγάλο κομμάτι των εργαζόμενων στους Δήμους με τα βαρέα και ανθυγιεινά. Πάνω από ένα χρόνο έχουν παρθεί αποφάσεις από την Ομοσπονδία μας- για παραπέρα δράση των εργαζομένων- όμως έμειναν στα λόγια. Στα λόγια έμειναν επίσης οι εξαγγελίες από το κράτος.
Πρόβλημα επίσης είναι οι εποχιακοί εργαζόμενοι, που επιδράει συνολικά στην εργασία και στο μόνιμο προσωπικό. Θα πρέπει οι προσλήψεις να είναι μόνιμες, εκτός από εξαιρετικές περιπτώσεις (πυρκαγιές, χιονοπτώσεις κλπ) και μόνο για το διάστημα που υπάρχει το πρόβλημα.

Κώστας ( εργαζόμενος σε Δημοτική επιχείρηση) : Η Τ.Α θέλει τους εργαζόμενους υποταγμένους. Η τακτική γνωστή. Από τη μια επιδόματα, πλασματικές υπερωρίες και όχι αυξήσεις στους μισθούς. Διάσπαση των εργαζομένων σε μόνομους, αορίστου, εποχιακούς. Εκμετάλλευση της συνεχώς αυξανόμενης ανεργίας στον ιδιωτικό τομέα, και μαζικά συμμετοχές σε διαγωνισμούς για το δημόσιο ,γενικά. Εφησυχασμός των εργαζόμενων και έλλειψη μαχητικότητας για προώθηση ζητημάτων που αφορούν γενικά την εργατική τάξη. Οι κινητοποιήσεις αφορούν συντεχνιακά θέματα. Στο Δήμο μας η δημοτική επιχείρηση έκλεισε και οι περισσότεροι εργαζόμενοι πέρασαν στο Δήμο με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου. Κάποιοι όμως πήραν το δρόμο της ανεργίας γιατί δεν είχαν τις προϋποθέσεις του Ν. 3463.

Γιάννης (δημοτικός υπάλληλος) : Το μεγαλύτερο πρόβλημα, είναι το πώς επιδράει η μονιμότητα στην ανάπτυξη της πολιτικής και συνδικαλιστικής συνείδησης. Υπάρχει μεγάλη δυσκολία στην πάλη για πραγματικές αυξήσεις. Έτσι κάθε χρόνο περνάει εύκολα η κρατική εισοδηματική πολιτική της τάξης του 3%, και κάποια μικροεπιδόματα για να φαίνεται ότι κλείνουν νικηφόρα οι κινητοποιήσεις που γίνονται. Αυτό γίνεται σε συνδυασμό με την δυνατότητα μεγάλου κομματιού εργαζομένων για δεύτερη δουλιά, σε γνώση της δημοτικής εξουσίας, λόγω του ωραρίου εργασίας.

Σωκράτης (δημοτικός υπάλληλος) : Στο Δήμο μας τίποτα δεν φαίνεται να αλλάζει μετά και τις δημοτικές εκλογές. Το εργασιακό παραμένει στάσιμο, ενώ εκπνέει σιγά-σιγά η διορία του νέου δημοτικού κώδικα. Η μόνο προσπάθεια της διοίκησης είναι να έχει τον έλεγχο των σωματείων των εργαζομένων για να μην υπάρχουν αντιδράσεις. Ταυτόχρονα η νέα διοίκηση μάλλον βγάζει ένα-ένα τα λιθαράκια τόσων χρόνων δημοτικής συγκοινωνίας, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των εργαζομένων, που φυσικά δεν αρκούν.

ΕΡΩΤΗΣΗ : Ο εργαζόμενος – δημότης, τι εισπράττει (παροχές) από όλο αυτό το χορό εκατομμυρίων των δήμων σήμερα ;


Μίτσος ( δημοτικός υπαλληλος) : Αυτό που ζει βασικά ο δημότης είναι η διαρκής αύξηση των δημοτικών και άλλων τελών. Πληρώνει διαρκώς για αμφίβολες παροχές.
Πληρώνει για κατασκευή πεζοδρομίων, πληρώνει για παιδικούς σταθμούς, τώρα πληρώνει και κλήσεις για παρκάρισμα.

Κώστας ( εργαζόμενος σε Δημοτική επιχείρηση) : Τα μόνα που φαίνεται να επιδράνε θετικά στην καθημερινότητα του δημότη είναι η δημοτική συγκοινωνία και τα ΚΕΠ. Στα υπόλοιπα έχουμε στην καλλίτερη περίπτωση ημίμετρα στις κοινωνικές παροχές, παιδικούς σταθμούς , δημοτικές κατασκηνώσεις κ.α. Δυσανάλογες αυξήσεις στα τροφεία των παιδικών σταθμών. Ελλιπή καθαριότητα των κοινόχρηστων χώρων, ανύπαρκτη ή προβληματική διαμόρφωση χώρων πρασίνου, αναψυχής, άθλησης.
Κυκλοφοριακές μελέτες για εξυπηρέτηση μόνο εμπορικών και οικονομικών συμφερόντων. Συνεχή άυξηση ανταποδοτικών τελών, χωρίς αντίστοιχη αύξηση παροχών.

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ

Θανάση Κάππου
Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ
Επιλογή από άρθρα, κείμενα, συνεντεύξεις του ΚΩΣΤΑ ΚΑΠΠΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΛΗΘΕΙΑ Αθήνα 2007

Εμείς-η μεταπολιτευτική γενιά- λόγω ιστορικών συγκυριών ευνοηθήκαμε, βρήκαμε σχεδόν έτοιμο στρωμένο δρόμο πολιτικών και κοινωνικών ενδιαφερόντων και έκφρασε κάθε ένας τον νεολαιίστικο ενθουσιασμό του μέσα από το πλήθος των προοδευτικών αριστερών κομμάτων και οργανώσεων νεολαίας.
Την αγωνιστική έξαρση της εποχής σκίαζαν οι ηρωικές αντιφασιστικές πράξεις επωνύμων αγωνιστών, το νεολαιίστικο έπος του πολυτεχνείου, οι κατ΄ αρχήν ημιπαράνομες προσπάθειες κομμουνιστικής οργάνωσης.
Εκ των γεγονότων το ΚΚΕ η ΚΝΕ και όσοι συναγωνιστές βρέθηκαν κοντά, κατέχουν την πλέον πολύτιμη εμπειρία εκείνης της όχι και τόσο περασμένης εποχής. Θεωρώ εκείνη την εποχή κοινωνιολογικό και πολιτικό εργαστήρι που μαζί με όσα προηγήθηκαν και ακολούθησαν προσφέρουν ένα απέραντο πεδίο για έρευνα και μελέτη, για εμπειρική παρατήρηση και θεωρητική επεξεργασία, προσφέρουν μοναδικές δυνατότητες για διατύπωση απόψεων υποθέσεων ιδεών.
Το πόσο αξιοποιείται και από ποιους είναι ζήτημα που μόνο στη ζωή μπορεί να αποδειχτεί, γιατί ως γνωστό η ιστορία δεν κληρονομείτε ούτε μεταβιβάζεται, απλώς διεκδικείτε. Και στην διεκδίκηση της ιστορικής συνέχειας έχουν δικαίωμα όλοι όσοι το επιθυμούν μόνο ας μάθουν αν δεν το ξέρουν πως θα κριθούν αυστηρά για τα πεπραγμένα τους.
Δικαίωμα στην ιστορική κρίση των γεγονότων έχουν όλοι όσοι το επιθυμούν από όποια σκοπιά και αν το βλέπουν. Οι διαφορετικές ή ακόμα και οι εκ διαμέτρου αντίθετες κρίσεις θεωρώ πως είναι απολύτως εποικοδομητικές, ειδικά για φλέγοντα πολιτικά ζητήματα του κοντινού παρελθόντος που επηρεάζουν το κίνημα στις μέρες μας. Πέφτουν στο κενό οι όποιες προσπάθειες προσώπων ή κομμάτων, στο όνομα μιας αποπολιτικοποιημένης, αλλοτριωμένης και ανεπαρκούς κομματικότητας, να συκοφαντούν βιβλία, εφημερίδες, και επώνυμες πολιτικές απόψεις, εμποδίζοντας την συζήτηση μεταξύ σημερινών αγωνιστών που παραπέμπει σε αναζήτηση αιτιών για την σημερινή πτωτική πορεία του αριστερού προοδευτικού κινήματος στη χώρα μας και παγκοσμίως.
Ο Θανάσης Κάππος γιος του αξέχαστου συντρόφου Κώστα Κάππου με το βιβλίο που έκδωσε μας δίνει μια μοναδική ευκαιρία να θυμηθούμε να αναλογιστούμε να βάλουμε σε δοκιμασία τα πολιτικά μας κριτήρια, ασφαλώς του αξίζουν συγχαρητήρια. Μέσα από συνεντεύξεις, άρθρα, πολιτικές αναλύσεις δίνει πολύτιμα στοιχεία για την ζωή του πατέρα του από την γέννησή του το 1937, την πολιτική του δράση το 1956 και το 1958με την ΕΔΑ, την πρώτη του σύλληψη από την φασιστική χούντα το 1968 τα φριχτά βασανιστήρια και η εξορία στη Λέρο, την αποφυλάκιση το 1971 και την οργάνωσή του στην ΚΝΕ στα 37 του χρόνια όπου ανέλαβε την οργάνωση της Αθήνας.
Ξανά στα μπουντρούμια της ασφάλειας με το πολυτεχνείο νέα βασανιστήρια ως την αποφυλάκισή του με την πτώση της χούντας το 1974. Μέλος της κεντρικής επιτροπής του ΚΚΕ στο 9ο συνέδριο, βουλευτής και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του, διαφώνησε το 1989 με το κοινό πόρισμα ΚΚΕ-ΕΑΡ και την συγκρότηση του Συνασπισμού, αρνείται να ψηφίσει στην βουλή την κυβέρνηση Τζανετάκη (Ν.Δ.-ΣΥΝ) και διαγράφεται από το ΚΚΕ.
Το 1991 εν μέσω των γνωστών διασπαστικών εξελίξεων δηλώνει «…σήμερα οι κομμουνιστές πρέπει να βάλουν ζήτημα να γίνει συνέδριο το οποίο θα προετοιμάσει οργανωτική επιτροπή από κομμουνιστές και από αυτούς που δεν είναι τώρα στο ΚΚΕ και να επαναδιατυπώσει την ταχτική και την στρατηγική. Αυτό θα είναι και η λυδία λίθος για το τι θέλει η ηγεσία των λεγομένων συντηρητικών. Αν δεν το κάνουν, τότε σημαίνει ότι απλώς θέλουν να μερεμετίσουν το κόμμα για να μπορεί να παίζει συμπληρωματικό ρόλο στο πλαίσιο του συστήματος.» Σελ. 219
Σήμερα μας δίνεται η δυνατότητα να κρίνουμε τον χαρακτήρα των αλλαγών μετά την διάσπαση και την επικράτηση της σημερινής ηγεσίας στο ΚΚΕ, τις επιπτώσεις στο γενικότερο κίνημα και ο κάθε ένας να βγάλει τα συμπεράσματά του.
Στις συναρπαστικές σελίδες του βιβλίου ξεδιπλώνεται ο χαρακτήρας το ήθος το μέγεθος του αγωνιστή που παραμένει κομμουνιστής και εκτός του κόμματος για το οποίο αφιέρωσε την ζωή του και ενάντια στην ηγεσία του. Που δεν κρύβεται πίσω από την ανωνυμία των συλλογικών οργάνων και την ψευτοδημοκρατική ταχτική των ιτριγκαδόρων των κομματικών μηχανισμών, γι΄ αυτόν η διαφωνία και η συμφωνία έχει ταξική ουσία και δεν παίζεται στην ταχτική. Εκφράζει ελεύθερα την πολιτική του άποψη για πρόσωπα και καταστάσεις έως το τέλος τεκμηριώνοντάς την με το συγγραφικό του έργο (τέσσερα βιβλία).
Ο Κώστας Κάππος έδωσε και δίνει την δυνατότητα σε όσους το επιθυμούν να συμφωνήσουν ή να διαφωνήσουν μαζί του για τις θεωρητικές και ιδεολογικές του θέσεις. Όμως στις μέρες μας που η απογοήτευση είναι το άλλοθι της αποστράτευσης του συμβιβασμού του βολέματος, η αγωνιστική ζωή του είναι φωτεινό παράδειγμα που έχει ανάγκη το προοδευτικό κίνημα.

Οκτώβριος 2007
Γ.Α.ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ

Το βιβλίο για τον Κώστα Κάππο διατίθεται και από την εφημερίδα μας.

ΚΡΙΤΙΚΗ DVD

«300»
Έχετε ακούσει που λένε ότι η περιέργεια σκότωσε τη γάτα; Ε, έτσι την πάτησα και εγώ. Είχα ακούσει που λέγανε ότι είναι μάπα η ταινία, αλλά η περιέργεια ξέρετε είναι μεγάλο ελάττωμα. Η ταινία έκοψε 1.000.000 εισιτήρια στην Ελλάδα. Πάτωσε βέβαια στο εξωτερικό, ακόμα και στις ίδιες τις ΗΠΑ, αποδυκνείοντας ότι η βλακεία των Ελλήνων είναι ανίκητη. Αν δεν την είχε χρηματοδοτήσει η ίδια η CIA, αυτός που παρίστανε τον σκηνοθέτη θα είχε αυτοκτονήσει.
Τι είδαν τα ματάκια μου, δε λέγεται, και δεν περιγράφεται. Η απόλυτα φασιστική ταινία. Όπως είπε ο ίδιος ο σκηνοθέτης σε συνέντευξη τύπου, οι Σπαρτιάτες ήταν η αρία φυλή των αμερικάνων, ενάντια στους καθυστερημένους άραβες, που τους παίζαν οι Πέρσες. Το Ιράν έκανε καταγγελία για αυτήν την ταινία στον ΟΗΕ. Οι Έλληνες πάλι, τα ζώα μου αργά. Οι κρετίνοι κιόλας τρέξαν να την δούνε στην Ελλάδα.
Η ταινία βρίζει τους Σπαρτιάτες. Τους αναπαριστά σαν πιθήκους, που απαντούν στον αρχηγό-βασιλέα με ενα <<αουγκ>>. Τι και αν οι αρχαίοι Σπαρτιάτες τους βασιλιάδες, γιατί είχαν δύο, τους είχαν τον ένα για στρατηγό να πάει να σκοτωθεί στον πόλεμο, και τον άλλο για αρχιερέα. Ο βασιλιάς στην ταινία ειναι Φύρερ, αρχηγός! Όχι παίζουμε! Ο Λεωνίδας λέει στους Σπαρτιάτες πως απόψε θα κοιμηθούνε στην κόλαση. Ο ηλίθιος φασισταράς έλληνας μεταφραστής νομίζει πως σε αυτόν τον τόπο κανείς δεν γνωρίζει αγγλικά, και το μετέφρασε στον Άδη, μιας και οι αρχαίοι Έλληνες δεν ξέρανε την κόλαση και τον παράδεισο. Η γυναίκα του Λεωνίδα πάει να μιλήσει στην βουλή των 300 πλουσιότερων Σπαρτιατών. Ο κρετίνος σκηνοθέτης έχει μπερδέψει το Συμβούλιο των Ρεπουμπλικάνων της αρχαίας Ρώμης, με την Δημοκρατία των πόλεων-κρατών της αρχαίας Ελλάδας. Γιατί στην αρχαία Σπάρτη τις αποφάσεις τις έπαιρνε ο λαός στην βουλή της πόλης, που ονομαζόταν Ακέλα.
Την ιστορία την πατάει στο κεφάλι. Τύφλα να χει η Cinecita, η γελοία κινηματογραφική εταιρεία που έφτιαξε ο Μουσολίνι στην Ιταλία.
Προδοσίες, ίντριγκες, ο Ξέρξης να παρουσιάζεται σαν σκιάχτρο, οι Πέρσες σαν καθυστερημένοι βάρβαροι, ύμνος στον ένα και μοναδικό αρχηγό το Λεωνίδα, ύμνος στον πόλεμο, οι στρατιώτες-πολεμιστές τρώνε ξύλο για να γίνουν καλοί στρατιώτες, opos Ameriki, οι Σπαρτιάτες να παρουσιάζονται σαν ομοφυλόφυλοι μπολντιμπιλντεράδες, οι γυναίκες να παρουσιάζονται σαν σκεύη ηδονής, πρόθυμα να εξυπηρετήσουν τους πολεμιστές, και εγώ να αγωνιώ πότε επιτέλους θα τελειώσει το ξερατό.
Καλά να πάθω!

ΑΝΤΩΝΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑΤΟΣ

ΔΙΑΔΡΟΜΗ

Λιανακανελισμός: η αυτοϊκανοποίηση του ανικανοποίητου 1.

Οι κομματικές ηγεσίες μεθοδεύουν τεχνητές πολιτικές κρίσεις που το μέγεθός τους είναι ανάλογο της ικανότητάς τους, να αποδείξουν, ότι είναι ικανά για σπουδαιότερους ρόλους στο διακατεχόμενο από φυσιολογική κρίση, κοινοβουλευτικό σύστημα. Τα κόμματα μάχονται, η μάχη είναι αυστηρά περιχαρακωμένη σε επίπεδο ηγεσιών, συνεχής αντιπαράθεση του ενός κατά του άλλου, οι επικοινωνιακές ταχτικές δίνουν τον τόνο την ένταση την έκταση. Στην ουσία αναδείχνονται μεταξύ τους αλληλοστηρίζονται ενισχύουν το σύστημά τους στα πλαίσια του… συστήματος.
Τα τελευταία χρόνια τα κόμματα χρησιμοποιούν στην αντιπαράθεσή τους, διανοούμενους με γνώσεις και ικανότητες, που είναι εκ των πραγμάτων καταλληλότεροι για την προβολή μεγάλων ιδεών, μεγάλων ανατροπών, μεγάλων πολιτικών. Δείχνουν να έχουν αφομοιώσει την παραδοσιακή καθοδηγητική τεχνική-παίρνω ιστορικό, επισημαίνω, κατανοώ, ερμηνεύω, προτείνω-που γνωρίζουμε όσοι περάσαμε από καθοδηγητικά κομματικά πόστα. Θεωρώ ότι αυτή η τεχνική έφερε αποτελέσματα μόνο όταν εφαρμόστηκε από αγωνιστές σε αγωνιστές με την ίδια περίπου εμπειρία και κυρίως ζωντανή μνήμη. Για παράδειγμα στην ΚΝΕ της νεολαιίστικης ζωής μας και σε άλλες οργανώσεις σε περιόδους πλήρους ανάπτυξης, στρατολογούσαν νέα μέλη και διεύρυναν τον κύκλο επιρροής τους οι οργανώσεις βάσης που οργάνωσαν και μπήκαν μπροστά σε αγώνες, ενώ οργανώσεις αδρανείς αυτοδιαλύονταν.

ΔΙΑΤΡΟΦΗ: Νέα δεδομένα και κακιές συνήθειες

Κατανοούμε ότι για την υγεία και την ακεραιότητά μας τον πρώτο και σοβαρότερο ρόλο τον έχει η διατροφή και το περιβάλλον που ζούμε. Πολλά είναι τα ερωτήματα από γεγονότα και καταστάσεις. Θεωρούμε ότι θέματα για την διατροφή έχουν ξεχωριστή σημασία για όσους θέλουν να έχουν άποψη. Παρουσιάζουμε την άποψη του κυρίου Χαράλαμπου Βλαχόπουλου διευθύνοντα συμβούλου της εταιρείας προώθησης-διανομής βιολογικών και παραδοσιακών προϊόντων ΑΡΙΣΤΑΙΟΣ.

ΒΟΡΕΙΑ: Η «σωστή διατροφή» είναι όρος επιβίωσης για όλους, τι σημαίνει για εσάς;
Χ.Β. Πρέπει να τρώμε σε μικρές ποσότητες προσέχοντας στην τροφή μας τα «στοιχεία», να είναι πλήρη και καθαρά, τόπος χρόνος και τρόπος παραγωγής, αυτό που λέμε «πιστοποίηση», ο καθένας να μαθαίνει να γνωρίζει τι τρώει και να μπορεί να το ελέγξει. Αυτή είναι η ουσία για μένα. Σωστή διατροφή είναι να τρώμε ότι είναι στον καιρό του γιατί κάθε προϊόν βγαίνει συγκεκριμένη εποχή για να καλύψει φυσικές ανάγκες, τίποτα δεν είναι τυχαίο και η φύση έχει την λογική της. Στην ΑΡΙΣΤΑΙΟΣ προμηθευόμαστε και εμπορευόμαστε πιστοποιημένα βιολογικά και παραδοσιακά προϊόντα, αφού κάνουμε όλους τους ελέγχους.
Επιλέξαμε έλληνες παραγωγούς βιολογικών προϊόντων. Οι περισσότεροι από αυτούς άλλαξαν τον τρόπο ζωής τους έφυγαν από την Αθήνα, γιατί πίστεψαν σε αυτό που έκαναν, εξ αυτού και η επιτυχία τους. Τους στηρίζουμε ολόπλευρα να πληρούν οι εγκαταστάσεις τους όλες τις προδιαγραφές για εργαστήρια τροφίμων, τους ενημερώνουμε για την τεχνογνωσία που υπάρχει, για την νομοθεσία, ακόμα και οικονομικά τους βοηθάμε. Είμαστε γεωπόνοι βοηθάμε στις καλλιέργειες να αποφύγουν την χρήση χημικών, προσέχουμε την συσκευασία, να γίνει σωστά η μεταφορά η αποθήκευση με τα αυτοκίνητα-ψυγεία και η διανομή στα σημεία πώλησης. Υπάρχουν χιλιάδες ζητήματα που αφορούν την στενή συνεργασία μας με τους παραγωγούς και τα καταστήματα για την άριστη κατάσταση των τροφίμων.
Για εμάς η λύση βρίσκεται στον τρόπο παραγωγής, έλεγχοι του ΕΦΕΤ βρίσκουν προϊόντα με συντηρητικά 15 φορές πάνω από τα επιτρεπτά όρια. Χρησιμοποιώντας Ε και συντηρητικά μπορώ νόμιμα να δώσω διπλάσια ζωή σε ένα τρόφιμο από τον αντίστοιχο βιολογικό τρόπο, δηλαδή αυξάνω την ζωή του τροφίμου και μειώνω την ζωή όσων το φάνε. Τα βιολογικά διαρκούν λίγο δεν έχουν ύποπτα συντηρητικά και Ε, έχουν το κιτρικό οξύ- λεμόνι-όπως στα παραδοσιακά σπιτικά. Συμβαίνει μία συσκευασία να μην κλείσει σωστά, ή να χτυπηθεί, να πάρει αέρα και πριν την ημερομηνία λήξης να πιάσει μούχλα. Το προϊόν αποσύρεται αμέσως, όμως σας διαβεβαιώνω πως εγώ προτιμάω να φάω το βιολογικό προϊόν καθαρίζοντας την μούχλα, παρά το γεμάτο συντηρητικά προϊόν που δεν μουχλιάζει ποτέ. Όμως βλέπω βελτίωση και αισιοδοξώ, μεγάλες επιχειρήσεις στρέφονται σε ποιοτικότερα τρόφιμα. Ο κόσμος κατανοεί περισσότερο πως σύγχρονες ασθένειες είναι διατροφή και περιβάλλον. Η πρόοδος της επιστήμης εξασφαλίζει ποιοτικά τρόφιμα και με βιομηχανικό τρόπο, μηχανήματα πολύ καλύτερα βγαίνουν, επιστήμονες βιολόγους χημικούς και τεχνολόγους τροφίμων έχουμε, τα κέρδη δεν θα μειωθούν. Δεν φαίνονται να υπάρχουν λόγοι να μην στραφούμε προς την παραγωγή σωστών τροφίμων, η τάση είναι προς το καλύτερο.
ΒΟΡΕΙΑ: Τζιράρονται πολλά χρήματα, υπάρχουν φαινόμενα τζόγου με τραγικές συνέπειες που μαθαίνουμε κυρίως από την σκανδαλολογική τηλεόραση, πιστεύεται πως η λύση είναι ποιο αυστηροί έλεγχοι και πρόστιμα;
Χ.Β. Όπως τα τρόφιμα και το χρήμα έχει την ουσία του καλή και κακή. Βοηθάει σε έρευνες σε νέους τρόπους παραγωγής σε αποτελεσματικότερες μεθόδους ελέγχων και προστασίας. Κάποιοι κερδοσκοπούν αποφεύγοντας αυτούς τους τρόπους και τους ελέγχους
. Την περασμένη δεκαετία πιάσαμε πάτο, με το κυνήγι της ποσότητας τις γονιδιακές μεταλλάξεις τις αυξητικές ορμόνες. Χρησιμοποιήθηκαν ανεξέλεγκτα στην ζωική και φυτική παραγωγή. Γνωρίζουμε τα καταστροφικά αποτελέσματα σε καταναλωτές και παραγωγούς διεθνώς. Υπάρχουν αγροτικές περιοχές στην χώρα μας που ο καρκίνος σε ηλικίες 35-45 ετών είναι σε τρομερά ποσοστά από τα φυτοφάρμακα.
Υπάρχουν προϋποθέσεις οι έλεγχοι να είναι σαφώς καλύτεροι, όχι πως δεν θα υπάρξουν προβλήματα. Η τηλεόραση με τις σκανδαλολογικές αποκαλύψεις φοβίζει τον κόσμο, δεν ενημερώνει σωστά και δεν μπορεί να υποκαταστήσει τον κρατικό έλεγχο. Το κράτος πρέπει να οργανωθεί σε πολλά πράγματα και στα τρόφιμα.
Οι περισσότεροι έλεγχοι γίνονται για εισπρακτικούς λόγους κυρίως για ληγμένα προϊόντα μετά από καταγγελίες καταναλωτών. Δεν μου λένε τίποτα οι τόσες χιλιάδες έλεγχοι και τα πρόστιμα που ανακοινώνονται από τα υπουργεία, μπορούσαν να γίνουν πέντε έλεγχοι και να αρκούν, είμαστε όλοι καταγραμμένοι στα επιμελητήρια στις νομαρχίες στους δήμους, ποιος παράγει και τι. Μπορούν να μας ελέγξουν όποτε θέλουν, υπάρχουν επιχειρήσεις που δεν τις έχει ελέγξει ποτέ κανείς. Είναι σε χαμηλό επίπεδο ο μηχανισμός ελέγχου του κράτους. Έλεγχους έκανε η αστυνομία τώρα η νομαρχία ο ΕΦΕΤ, άδειες όμως δίνει ο δήμος. Το υγειονομικό ελέγχει καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος δηλαδή ταβέρνα περίπτερο τυροκομείο κομμωτήριο οδοντιατρείο σούπερ μάρκετ. Είναι δυνατόν να γίνει έλεγχος; Η νομαρχία κλείνει μια επιχείρηση και να την ανοίγει ο δήμος, στις εισαγωγές περνάνε φυσικό χυμό πορτοκαλιού χωρίς πορτοκάλι. Πιστεύω πως ένας Ενιαίος Φορέας Τροφίμων που πολλοί ζητάνε να γίνει, μπορεί να είναι ποιο αποτελεσματικός στην διευκόλυνση της λειτουργίας των επιχειρήσεων και στον έλεγχό τους, σε όλα τα επίπεδα από την παραγωγή την εισαγωγή ως το ράφι για όλα τα τρόφιμα.
ΒΟΡΕΙΑ: Τα βιολογικά είναι ακριβά μικρή παραγωγή μικρή κατανάλωση μεγάλο κόστος, μπορούν να γίνουν προσιτά σε όλους;
Χ.Β.: Η πλειοψηφία των πελατών μας οικονομικά είναι πάνω από τον μέσο όρο, επίσης οι έρευνές μας δείχνουν πως πελάτες μας είναι άνθρωποι ανωτέρου μορφωτικού επιπέδου ανεξαρτήτως εισοδήματος που προφανώς γνωρίζουν και αξιολογούν την διατροφή ως προτεραιότητα. Διαπιστώθηκε πως γίνεται από νοικοκυριά αλόγιστη προμήθεια τροφίμων, που αρκετά χαλάνε και πετιόνται. Να παίρνουμε μικρότερες ποσότητες να τρώμε πάντα φρέσκα, να ψωνίζουμε για φαΐ 2-3 ημερών, γι΄ αυτό οι συσκευασίες μας είναι σε μικρές ποσότητες. Χρειάζεται άλλη λογική άλλος τρόπος, να γίνουμε ποιο προσεκτικοί ποιο μελετημένοι, να ψωνίζουμε λίγα να μην πετάμε τίποτα. Η τάση είναι να πέφτουν οι τιμές με την κατανάλωση και τον ανταγωνισμό π.χ. το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής λαδιού είναι πιστοποιημένο με ελάχιστη διαφορά στην τιμή από το συμβατικό, σε λίγο θα έχουμε μόνο βιολογικό λάδι.
Πρέπει να κάνουμε περισσότερα πράγματα για την διατροφή και το περιβάλλον, να ενημερώνουμε από τα σχολεία, πάντως νιώθω πως κάτι καλύτερο γίνεται. Ο αγώνας που ξεκίνησε από λίγους γραφικούς των βιολογικών έχει ανοίξει δρόμο που ανάγκασε και την βιομηχανία να ασχοληθεί, σήμερα υπάρχουν πάνω από 200 ειδικά καταστήματα καθώς και σε σούπερ μάρκετ. Να γίνει ο εκσυγχρονισμός της νομοθεσίας με Ενιαίο Φορέα Τροφίμων. Τα σημαντικά βήματα στα 10 τελευταία χρόνια, το μικρό αυτό θαύμα δεν πρέπει να το αφήσουμε να χαθεί, να γυρίσει πίσω.

ΚΡΙΤΙΚΗ DVD: "Apocalypto"

του Μελ Γκίπσον

Ο Μελ Γκίπσον είναι τρελός, έτσι; Κουβαλάει όμως μια τρέλα και για την ιστορική αλήθεια. Και αυτό κάνει την διαφορά από τους άλλους σκηνοθέτες του Χόλιγουντ.

Ο Αυστραλός πρώην σταρ – νυν σκηνοθέτης, ανασταίνει νεκρές γλώσσες και πολιτισμούς των Μάγιας, (όλη η ταινία είναι στη γλώσσα των Μάγιας), λίγο πριν από την ισπανική κατάκτηση, σεβόμενος πάντα την ιστορική αλήθεια όπως είπαμε, και τους υποτάσσει στην υπηρεσία του θεάματος.

Και σε αυτήν την ταινία, ξεθάβει από το κοιμητήριο της Ιστορίας μέρος του πολιτισμού των Μάγιας στη Λατινική Αμερική, και πιο συγκεκριμένα στο νότιο Μεξικό. Από τους Μάγιας αποτελείται και το αντάρτικο ένοπλο κίνημα των Ζαπατίστας στο Νότιο Μεξικό.

Ορισμένοι θα σκεφτούν : ‘σιγά μην καθίσουμε να ασχοληθούμε τώρα και με τον Γκίπσον’. Εγώ δεν έχω την ίδια γνώμη. Παρότι φανατικός χριστιανός, καθολικός στο δόγμα, σέβεται την ιστορική αλήθεια, και αυτό δεν μπορεί παρά να το εκτιμήσεις. Άλλωστε τον θαύμασα στο BraveHeart σαν πρωταγωνιστή, και μου άρεσε που κοντραρίστηκε με όλους στη πρώτη σκηνοθετική του απόπειρα Τα πάθη του Χριστού, όπου εκτός από τους Εβραίους, ήρθε σε ρήξη και με την ίδια την καθολική εκκλησία, για την υπερβολική βία της ταινίας του, χαρακτηριστικό γνώρισμα των ταινιών του, άλλωστε.

Για αυτό το λόγο του κάνω και κριτική, άλλωστε, γιατί θεωρώ ότι αξίζει σαν σκηνοθέτης.

Για τον Γκίπσον, ίσως είναι ιδανική η πρωτόγονη κοινωνία. Η ζωή τα παλιά χρόνια δίπλα στη φύση. Ας μου επιτρέψει να διαφωνώ. Ο ήρωας του αιχμαλωτίζεται από την ανώτερη φυλή των Μάγιας. Ο Γκίπσον όμως, σαν φανατικός καθολικός, μας παρουσιάζει μόνο τα άσχημα του πολιτισμού των Μάγιας. Τις ανθρωποθυσίες, την ιεραρχία, την δουλοκτητική κοινωνία. Μόνο που οι Μάγιας διαπρέπανε στην ιατρική, στην αρχιτεκτονική, στη γλυπτική και σε τόσες άλλες τέχνες. Είχανε γραφή. Την οποία καταστρέψανε οι καθολικοί ιερείς, και έχουν διασωθεί μόνο τρία βιβλία μέχρι σήμερα. Μάλιστα, οι ιερείς των Μάγιας, γιατί οι ιερείς ήταν υπεύθυνοι για την γραφή, κάθισαν μετά την κατάκτηση από τους Ισπανούς, και την καταστροφή των βιβλιοθηκών τους, και τα ξαναγράψανε όλα στη γλώσσα τους, άλλα με λατινικούς χαρακτήρες. Αλλά και αυτά τα βρήκαν οι καθολικοί ιερείς και τα κάψανε.

Πέρα από αυτό. Ο Γκίπσον έρχεται να κάνει ταινία, την ιδέα του συγγραφέα Πάολο Κοέλιο, στον «Αλχημιστή». ‘Εάν θέλεις κάτι πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις’. Αμ δε. Εύκολο είναι; Άμα ήταν τόσο απλά τα πράγματα……

Και αυτό ισχύει και για τον Γκίπσον και για τον Κοέλο.

Η ταινία τώρα, με αφήγηση υποδειγματική, με πανέμορφες φωτογραφίες και εικόνες, που στηρίζεται ελάχιστα στους διαλόγους, γεμάτη χρώματα, κατά τα πρότυπα του Γκίπσον με βία στα όρια του σαδισμού, αλλά και θεαματικές σεκάνς καταδιώξεων που ανεβάζουν στα ύψη την αδρεναλίνη, το «Apocalypto», διάρκειας δύο ωρώ, δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα. Εντυπωσιακή η φωτογραφία, δουλεμένη με ψηφιακές κάμερες υψηλής πιστότητας. Σκηνοθεσία : Μελ Γκίπσον.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑΤΟΣ

Η Ελλάδα κάτω απο επίθεση τουριστικών καρτέλ

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
To άρθρο αυτό ανέβηκε στο athens.indymedia.org, στην αρχή στα Αγγλικά. Το αγγλικό άρθρο βρίσκεται στη σελίδα: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=757320.
Κυκλοφόρησε ευρέως στο internet και το βρίσκουμε πολύ ενδιαφέρον. Αναδημοσιεύουμε εκτεταμένη περίληψη καθώς μας το έστειλαν πολλοί φίλοι της εφημερίδας. Ολόκληρο το άρθρο δημοσιεύεται και στη σελίδα της εφημερίδας στο internet http://voria -tis-athinas.blogspot.com.

Την τελευταία βδομάδα του Αυγούστου η Ελλάδα υπέστη μια τις από πιο αποτροπιαστικές καταστροφές στην ιστορία της.
Η Δυτική και η Νότια Πελοπόννησος, η Νότια Εύβοια, αλλά και ορισμένα προάστια της Αθήνας, καταστράφηκαν ολοσχερώς από πυρκαγιές. Εξήντα πέντε άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους (μια μάνα απανθρακώθηκε μαζί με τα τέσσερα ανήλικα παιδιά της, θυμίζοντας σκηνικό αρχαίας τραγωδίας), αρκετοί ακόμα και τώρα αγνοούνται, χωριά εξαφανίστηκαν από το χάρτη και εκατομμύρια στρέμματα δασικής και αγροτικής γης μεταβλήθηκαν σε στάχτες και αποκαΐδια.
Πέρα από την απώλεια (πάρα πολλών) ανθρώπινων ζωών, η καταστροφή που προκάλεσαν οι εμπρηστές θα έχει μακροπρόθεσμες συνέπειες, που θα αρχίσουν να φαίνονται σε βάθος χρόνου. Ο αφανισμός των δασών θα προκαλέσει γενική αύξηση της θερμοκρασίας, πλημμύρες το χειμώνα, διάβρωση του εδάφους και κατολισθήσεις. Επιπλέον οι κατεστραμμένες περιοχές θα σημαδευτούν από ραγδαία αύξηση της ανεργίας, τεράστια εσωτερική μετανάστευση του ντόπιου πληθυσμού στην Αθήνα ή σε άλλες μεγάλες πόλεις, ενώ ολόκληρη η Ελλάδα θα υποστεί γενική πτώση της αγροτικής παραγωγής, καθώς οι περιοχές αυτές ήταν σημαντικές παραγωγοί λαχανικών, φρούτων και, κυρίως, ελαιόλαδου.
Αναμφίβολα λοιπόν πρόκειται για ένα τεράστιο έγκλημα.
Ένα έγκλημα όμως που δεν φαίνεται να είναι και τόσο... ακούσιο. Οι περίπου 290 εστίες φωτιάς που ξέσπασαν σε Πελοπόννησο και Εύβοια για κάθε πολίτη καλής πίστης, για κάθε πολίτη ο οποίος δεν έχει (ή δεν επιθυμεί να έχει) «γραμμή» από κόμματα ή κομματίδια, παραπέμπουν ευθέως σε ένα οργανωμένο σχέδιο εμπρησμού.
Ποιος έβαλε 290 εστίες φωτιάς; Γριές και γέροι 70-80 χρονών που συνελήφθησαν από τις επίσημες ελληνικές αρχές; Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης (ΠΑΣΟΚ), για να κερδίσει πόντους στις εκλογές; Μήπως... αναρχοαυτόνομοι, ξένος δάκτυλος, τρομοκράτες;
Μόνο έλληνες του εξωτερικού μπορούν να «χάψουν» τα διάφορα μυθεύματα που ψιθυρίζονται τον τελευταίο καιρό. Όσοι ζουν στην Ελλάδα κατάλαβαν, ένιωσαν, υποψιάστηκαν τι μπορεί να συμβαίνει.
Τι συμβαίνει λοιπόν; Ποιος ή ποιοι μπορεί να είχαν συμφέρον να γίνουν στάχτη και αποκαΐδια εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα ελληνικών δασικών εκτάσεων;
Μήπως αυτός ή αυτοί που θα αποκόμιζαν και το μέγιστο δυνατό όφελος από μια τέτοια ολοσχερή καταστροφή; Ας εξετάσουμε προσεκτικά όλα τα δεδομένα...


Η Ιονία Οδός


Η κατασκευή νέου αυτοκινητόδρομου στην Πελοπόννησο με την ονομασία «Ιονία Οδός» (συγκεκριμένα το νότιο τμήμα της Ιονίας Οδού, καθώς η Ιονία εκτείνεται επίσης στην Κεντρική και στη Νότια Ελλάδα), που συνδέει τις τέσσερις μεγαλύτερες πόλεις της, Κόρινθο, Πάτρα, Πύργο και Καλαμάτα, εμφανίστηκε ως σχέδιο το 1996, αλλά δεν υλοποιήθηκε αμέσως λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα, οι οποίοι απορρόφησαν το μεγαλύτερο μέρος των κρατικών πόρων. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας υποσχέθηκε το 2004 να ξεκινήσει σύντομα την κατασκευή του νέου αυτοκινητόδρομου. Τελικά η κατασκευή του δημοπρατήθηκε τον Ιούλιο του 2007 στις ελληνικές και πολυεθνικές κατασκευαστικές εταιρείες Vinci - Ελλ. Τεχνοδομική - TEV, Άκτωρ, J&P Avax, Hochtief και Αθηνά και είχε δρομολογηθεί να ξεκινήσει αμέσως, με την προοπτική να ολοκληρωθεί το 2011 [i ].
Η Ιονία Οδός θα εξασφάλιζε οδική πρόσβαση στις τεράστιες τουριστικές εγκαταστάσεις που κατασκευάζονταν στη δυτική Πελοπόννησο, καθώς και σε εκείνες που σχεδιαζόταν να κατασκευαστούν, και επομένως η ολοκλήρωσή της δεν θα έπρεπε να πάρει περισσότερο από τον απαιτούμενο χρόνο.
Το μόνο πρόβλημα που ανέκυπτε ήταν μερικά «ενοχλητικά» δάση, βιότοποι και οικοσυστήματα, αλλά και ορισμένοι οικολόγοι ή τοπικοί ακτιβιστές. Ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στην Ηλεία Γιώργος Κοντογιάννης δήλωνε το 2004: «Πεποίθηση της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΧΩΔΕ είναι ότι η Ιονία Οδός πρέπει να προχωρήσει με πολύ γρήγορο ρυθμό ώστε να καλυφθούν οι τεράστιες καθυστερήσεις των τελευταίων ετών» [ii].
Η Ιονία είχε αρχικά προγραμματιστεί να περάσει από μέρη υψίστης περιβαλλοντικής σημασίας, όπως η λίμνη Καϊάφα στην περιοχή της Ζαχάρως, η οποία μάλιστα είχε συμπεριληφθεί και στον ευρωπαϊκό περιβαλλοντολογικό κατάλογο Natura 2000, χαρακτηριζόμενη ως περιοχή «υψηλής προστασίας». Όπως μάλιστα επισήμαινε τον Ιούλιο ο πρόεδρος του Συλλόγου Περιβαλλοντικής Προστασίας Ζαχάρως Κώστας Αγραπιδάς: «Ο συνδυασμός χερσαίου και λιμναίου οικοσυστήματος, καθώς και η ταυτόχρονη συνύπαρξή τους με τις αρχαιότητες, τους μυθολογικούς τόπους και την ιαματική πηγή, καθιστά το οικοσύστημα Καϊάφα ένα μοναδικό σύμπλεγμα, το οποίο έχει κηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος και τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους».
Παρά τις αφόρητες πιέσεις του ΥΠΕΧΩΔΕ, το νομαρχιακό συμβούλιο Ηλείας, στο οποίο υπάγεται η προαναφερθείσα περιοχή, αρνήθηκε να παραχωρήσει τη λίμνη Καϊάφα για την κατασκευή της Ιονίας Οδού. Σύμφωνα ωστόσο με τους ισχυρισμούς του κ. Αγραπιδά, υπήρχε δυνατότητα εναλλακτικής χάραξης της Οδού, ώστε να μη διέρχεται από την περιοχή. Ενδεχομένως όμως να ήταν μεγαλύτερη σε μήκος (και σε κόστος) [iii ]. Τελικά το υπουργείο ενέδωσε στα (αλλεπάλληλα) αιτήματα των κατοίκων και αποφάσισε στις 24 Ιουλίου να ακολουθήσει άλλη χάραξη για την Ιονία, προκειμένου να μη διέρχεται από τη λίμνη και να μη θίγεται έτσι το ευαίσθητο οικοσύστημα της περιοχής [iv ].
Ωστόσο τα σχέδια άλλαξαν: μόλις ένα μήνα αργότερα η περιοχή γύρω από τη λίμνη Καϊάφα κάηκε ολοσχερώς. Όλως δε τυχαίως, οι εστίες των περισσότερων πυρκαγιών που ξέσπασαν συμπίπτουν απόλυτα με το αρχικό σχέδιο χάραξης της Ιονίας Οδού...
Αρκεί κανείς να συγκρίνει την εικόνα της φλεγόμενης Πελοποννήσου από δορυφόρο της NASA με το αρχικό σχέδιο της Ιονίας Οδού και θα βγάλει ένα πολύ ενδιαφέρον συμπέρασμα. Τι είδους συμπέρασμα θα είναι αυτό;
Πολύ απλά, το ότι οι κατασκευαστές της Ιονίας Οδού τώρα θα έχουν αντιμετωπίσουν την ελάχιστη δυνατή αντίσταση στην εκμετάλλευση της κατεστραμμένης περιοχής.


«Επενδύσεις» στα αποκαΐδια


Η λίμνη Καϊάφα είχε όμως έλξει το ενδιαφέρον και άλλων «επενδυτών». Το 2003 ο τότε υφυπουργός Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ Δημήτρης Γεωργακόπουλος κατηγορήθηκε ότι πίεζε την Κτηματική Υπηρεσία Ηλείας -απ' όπου και εκλέγεται- να αποχαρακτηρίσει τη λίμνη Καϊάφα από προστατευόμενη περιοχή για να την παραχωρήσει σε μεγάλα τουριστικά τραστ, με σκοπό την ανέγερση ξενοδοχειακών συμπλεγμάτων αλλά και γηπέδων γκολφ.
Ο ίδιος είχε παρουσιάσει μια έκθεση στην οποία προτεινόταν μια επένδυση 150 εκατομμυρίων ευρώ για τον «εκσυγχρονισμό» των ιαματικών λουτρών και την κατασκευή άλλων εγκαταστάσεων στην περιοχή [v ]. Παράλληλα, δεν παρέλειπε κάθε λίγο και λιγάκι να αποκαλεί τους οικολόγους που αντιδρούσαν στα σχέδια αυτά «οικοτρομοκράτες» [vi ].
Τώρα λοιπόν που ο πανέμορφος αυτός βιότοπος γύρω από τη λίμνη έχει κατακαεί, οι «επενδυτές» (και οι πολιτικοί ατζέντηδές τους) δεν προβλέπεται να αντιμετωπίσουν και πολλά γραφειοκρατικά εμπόδια ή τους ενοχλητικούς «οικοτρομοκράτες» για να την αποχαρακτηρίσουν.
Πέρα όμως από τη λίμνη Καϊάφα, και άλλα μέρη της Δυτικής Πελοποννήσου, μέσα (ή δίπλα) από τα οποία θα περάσει η Ιονία Οδός, θεωρούνται ιδανικά για την ανάπτυξη τουριστικών επιχειρήσεων. Στη Μεσσηνία λ.χ. πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ πρόκειται να επενδυθούν για την κατασκευή έντεκα μεγάλων ξενοδοχειακών συγκροτημάτων πέντε αστέρων, πολυτελών εξοχικών βιλών, μονάδων θαλασσοθεραπείας και σπα, ενός συνεδριακού κέντρου, καθώς και τεσσάρων (τεράστιων) γηπέδων γκολφ. Ο κύριος επενδυτής στην περιοχή αυτή φαίνεται ότι είναι ο εφοπλιστής Βασίλης Κωνσταντακόπουλος, επικεφαλής της εταιρείας Costamare Shipping SA., με έδρα τον Παναμά, αλλά και ισχυροί διεθνείς επιχειρηματικοί όμιλοι. Η πολυεθνική Kempinski, που δραστηριοποιείται κυρίως στη ΝΑ Ασία, πρόκειται να αναλάβει την εκμετάλλευση των μονάδων θαλασσοθεραπείας και σπα, ενώ μεγάλο αμερικανικό γραφείο έχει αναλάβει την εκμετάλλευση των γηπέδων γκολφ [vii ]. Ο εν λόγω επιχειρηματίας λέγεται ότι έχει απαλλοτριώσει τεράστιες εκτάσεις αγροτικής γης με ελιές -πολλές φορές χωρίς τη συγκατάθεση των ιδιοκτητών της-, αλλά και εκτάσεις σε περιοχές δίπλα στη λιμνοθάλασσα του Ναβαρίνου (επίσης προστατευόμενη από τη Natura 2000), παραβιάζοντας, όπως ακούγεται, ανοιχτά το νόμο. Τα λιγοστά «γραφειοκρατικά» προβλήματα σε σχέση με τις άδειες από την Αρχαιολογική και τη Δασική Υπηρεσία που παρέμεναν ξεπεράστηκαν το 2005, ύστερα από μια επίσκεψή του στο προεδρικό μέγαρο και τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή...
Παράλληλα ο ίδιος εξασφάλισε επιχορήγηση(!) 45% από το κράτος για τις «επενδύσεις» του [viii ]. Και προφανώς τώρα, που μεγάλο μέρος της Μεσσηνίας καταστράφηκε ολοσχερώς από τις πυρκαγιές, θα έχει πλέον τη δυνατότητα να επεκτείνει τις επιχειρήσεις του στις κατεστραμμένες περιοχές, απαλλοτριώνοντας μάλιστα και την απαιτούμενη γη σε εξευτελιστικές τιμές...
Ένα άλλο μέρος στη Δυτική Πελοπόννησο που θεωρούνταν «κελεπούρι» εδώ και καιρό από τους «επενδυτές» είναι το Κατάκωλο Ηλείας. Ως παράδειγμα αναφέρουμε ότι στα τέλη Αυγούστου ο διεθνής επιχειρηματικός όμιλος World Trade Center Group έστειλε τον αντιπρόεδρό του, David Η. Lee, στην Ηλεία να επικυρώσει μια συμφωνία με κρατικούς και τοπικούς παράγοντες για την «ανάπτυξη» της περιοχής [ix ].
Αλλά και για την περιοχή γύρω από την αρχαία Ολυμπία είχαν γίνει συζητήσεις πιθανής τουριστικής εκμετάλλευσης. Πλήθος εγχώριων και ξένων «επενδυτών» είχαν προτείνει την αξιοποίηση του περιβάλλοντος χώρου με το να χτιστούν σύγχρονα στάδια, ξενοδοχεία και άλλες εγκαταστάσεις. Επίσης είχαν προτείνει ακόμα και τη χρήση για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων [x ]. Ένας από τους λόγους για τους οποίους μέχρι τώρα δεν μπορούσε να γίνει εφικτή η εφαρμογή αυτών των σχεδίων ήταν ότι η περιβάλλουσα περιοχή απλώς τύχαινε να είναι δάσος. Μετά τη φωτιά ωστόσο, την Ολυμπία δεν την περιβάλλει πια δάσος. Το εμπόδιο αυτό έπαψε να υφίσταται...
Κατά τα άλλα, είναι τοις πάσι γνωστό ότι η Δυτική Πελοπόννησος έχει μερικές από τις πιο μαγευτικές ακτές σε όλη τη χώρα. Αρκετοί επίσης γνωρίζουν ότι οι κάτοικοί της είναι από αρχαιοτάτων χρόνων παραδοσιακά προσηλωμένοι στις ιδιοκτησίες τους και ουδέποτε θα επιθυμούσαν να αντίκριζαν μια μέρα τη γη τους να την εκμεταλλεύονται τουριστικά πολυεθνικές «αναπτυξιακές» εταιρείες.
Έχοντας λοιπόν γνώση αυτού του στοιχείου οι τουριστικοί «επενδυτές», αντιλαμβάνονταν ότι για να μπορέσουν να εκμεταλλευτούν την περιοχή έπρεπε πρώτα να καταστραφεί οποιαδήποτε πιθανή αντίδραση στα σχέδιά τους.


Ο ρόλος των Γερμανών


Ο Ταΰγετος και ο Πάρνωνας κάηκαν. Ποιος μπορεί να είχε συμφέρον να καούν τα βουνά;
Στις παρακείμενες τοπικές κοινωνίες ήταν από καιρό τοις πάσι γνωστό ότι ισχυρός γερμανικός όμιλος συμφερόντων επιθυμούσε διακαώς να κατασκευάσει πάνω στα δύο αυτά όρη χιονοδρομικά κέντρα και σαλέ. Οι Γερμανοί ενδιαφέρονταν επίσης και για την εκμετάλλευση του Γράμμου στη Βόρεια Ελλάδα, ο οποίος κάηκε μερικώς τον Ιούλιο...
Το γερμανικό κεφάλαιο ήταν παράλληλα δραστήριο στη Δυτική Πελοπόννησο και στην Εύβοια, αγοράζοντας τεράστιες εκτάσεις γης είτε μέσω ιδιωτών είτε μέσω offshore εταιριών. Μία από τις ανάδοχες γερμανικές εταιρίες για την κατασκευή της Ιονίας Οδού, η Hochtief, ανήκει στον κ. Καϊτέλ.
Το γεγονός ότι ο τελευταίος είναι γιος του ομώνυμου και διαβόητου στρατηγού των ναζιστών δεν φαίνεται να βαρύνει και πολύ στη συνείδηση των αρμοδίων: οι περισσότεροι εξάλλου απ' αυτούς είχαν από καιρό αντιληφθεί, νομοτελειακά και με μια δόση μοιρολατρίας, ότι ο γερμανικός ιμπεριαλισμός μπορεί να απέτυχε να υποτάξει την Ελλάδα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τα κατάφερε όμως το 2007. Χωρίς στρατιωτικές εισβολές, τανκς και βαρέα όπλα, μόνο με μερικές φωτιές, με πακτωλό μάρκων και με τη βοήθεια των σύγχρονων δοσιλόγων, των σύγχρονων ταγμάτων ασφαλείας: των κεντρικών και τοπικών αρμοδίων της δημόσιας διοίκησης.
Δεν θα 'πρεπε ίσως εδώ να αγνοηθεί και ο -επίσης σημαντικός- ρόλος Βρετανών και Αμερικανών. Έχοντας σχεδόν «καταλάβει» την Κέρκυρα και την Κρήτη με ξενοδοχεία και γήπεδα γκολφ, άρχισαν να ορέγονται και την Πελοπόννησο. Έτσι, αγόρασαν τεράστιες εκτάσεις γης και τώρα ετοιμάζονται να τις «αξιοποιήσουν» τουριστικά.


Το λόμπι του γκολφ


Ένα από τα ισχυρότερα μπλοκ συμφερόντων -αν όχι το ισχυρότερο- από αυτά που επιθυμούν διακαώς την τουριστική «ανάπτυξη» των ελληνικών ακτών είναι κι εκείνο των κατασκευαστών γηπέδων γκολφ. Η τεραστίου μεγέθους περιβαλλοντική καταστροφή που θα προκαλέσει η κατασκευή τέτοιων γηπέδων (από τη σπατάλη νερού, τη χρήση μεγάλων ποσοτήτων λιπασμάτων και τη διατάραξη των παρακείμενων οικοσυστημάτων) δεν φαίνεται να απασχολεί και πολύ την κυβέρνηση. Τουναντίον, κάνει ό,τι είναι δυνατόν προκειμένου να παραχωρηθούν τεράστιες εκτάσεις γης της υπαίθρου σε «επενδυτές» γκολφ.
Έτσι, ο υπουργός Δημόσιων Έργων Γιώργος Σουφλιάς δήλωνε το Μάιο του 2007 σχετικά με το ζήτημα των γηπέδων γκολφ: «Η Ελλάδα έχει μόνο(!) έξι γήπεδα, ενώ η Γαλλία πάνω από 500, η Ιταλία πάνω από 200, η Ισπανία πάνω από 300 και η Πορτογαλία 36». Παράλληλα άλλο υψηλόβαθμο στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος, ο υφυπουργός Οικονομικών Πέτρος Δούκας, που όλως τυχαίως είναι και πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Γκολφ, είχε δηλώσει δημόσια το 2005: «Είναι αναγκαία(!) πολύ περισσότερα γήπεδα γκολφ».
Επιπλέον αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι και η αξιωματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ, πριν από τις εκλογές του 2004, υποστήριζε την επέκταση της βιομηχανίας γκολφ στην Ελλάδα, ενώ μετά τις εκλογές, τις οποίες έχασε, δεν αντιπολιτεύτηκε καθόλου την πολιτική της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας στο θέμα αυτό [xi ].
Κατά τα άλλα, όλες οι περιβαλλοντικές μελέτες και εκθέσεις, που προειδοποιούσαν για την καταστροφή που θα προκαλούσαν τα γήπεδα γκολφ, αγνοήθηκαν παντελώς.
«Ποιος παρακάμπτει μελέτες για χάρη της τουριστικής ανάπτυξης;» διαμαρτυρόταν έντονα τότε η Ελένη Μπριασούλη, καθηγήτρια στο τμήμα Γεωγραφίας του Πανεπιστήμιου Αιγαίου. «Νομίζουν ότι θα γεμίσουν έτσι τα ξενοδοχεία; Το 70% του παγκόσμιου τουρισμού χειραγωγείται από έναν οργανισμό ( σ.σ.: Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού). Αυτοί προωθούν το σύμπλεγμα του γκόλφερ και εκβιάζουν κι εμάς να αποδεχτούμε αυτό το μοντέλο. Έτσι έγινε και με τις πισίνες». Ποιο σύμπλεγμα τουρίστα εννοούσε ακριβώς η Ελένη Μπριασούλη; «Το μοντέλο αυτό του τουρισμού είναι ο ξένος που έρχεται και τα κάνει ό-λ-α μέσα στην τουριστική εγκατάστασή του. Δεν βγαίνει έξω, δεν καταναλώνει τίποτα ντόπιο! Και φυσικά τα πάντα παράγονται και κατασκευάζονται από μεγάλες εταιρείες» [xii ].
Η μεγάλη ακτογραμμή της Δυτικής Πελοποννήσου φάνταζε ιδανική για την ανέγερση γηπέδων γκολφ. Από το 2005 κιόλας, η Διεθνής Ομοσπονδία Γκολφ ήταν ιδιαίτερα αισιόδοξη ότι το 2006 και 2007 θα γινόταν το μεγάλο «μπαμ» για το γκολφ [xiii].
Υπήρχε όμως ένα κώλυμα. Ποιο ήταν αυτό; Μέχρι στιγμής ντόπιοι και οικολόγοι αγωνίζονταν σκληρά εναντίον αυτής της «προοπτικής». Τώρα όμως που οι κατεστραμμένες από την πυρκαγιά περιοχές δεν έχουν περιβαλλοντική αξία, αυτό το «μπαμ» δεν προβλέπεται να συναντήσει και πολύ μεγάλη αντίσταση...
Και σαν να μην έφτανε όλο αυτό, ο ίδιος ο Πέτρος Δούκας εμφανίστηκε στην τηλεόραση δυο μέρες μετά την καταστροφή και προσπάθησε να... απαλύνει τον πόνο των κατοίκων των πληγεισών περιοχών με την υπόσχεση ότι ένα μεγάλο αναπτυξιακό τουριστικό σχέδιο (κατασκευή γηπέδου γκολφ...) θα αρχίσει να υλοποιείται αμέσως!
Τα δε ΜΜΕ, κρατικά και ιδιωτικά, παρουσίαζαν το σχέδιο αυτό ως «ευεργεσία»...


Συνενοχή κυβέρνησης και αντιπολίτευσης


Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, από το 2004 που ανέλαβε την εξουσία, αφιέρωσε εαυτόν στην κατεύθυνση της τουριστικής «αξιοποίησης» της ελληνικής υπαίθρου και των ακτών της, με σκοπό να αυξηθεί η ετήσια εισροή τουριστών στην Ελλάδα.
«Υπάρχουν ένα εκατομμύριο Ευρωπαίοι που ενδιαφέρονται να αγοράσουν θερινή κατοικία στην Ελλάδα» ήταν ένα από τα κύρια επιχειρήματα των κυβερνητικών αξιωματούχων, οι οποίοι συνήθιζαν να αναφέρονται στον τουρισμό ωσάν να είναι η «βαριά βιομηχανία της Ελλάδας» [xiv ].
Ως εκ τούτου, το υπουργεία Δημόσιων Έργων και Τουρισμού επεξεργάστηκαν ένα σχέδιο τουριστικής «ανάπτυξης», υπό την ονομασία «Νέο Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό», το οποίο φυσικά προσέφερε αφειδώς γη και ύδωρ στα τουριστικά καρτέλ. Σύμφωνα με το προαναφερθέν σχέδιο, ένας «επενδυτής» μπορεί να αγοράσει γη οπουδήποτε και απλώς ονομάζοντας την επένδυσή του «τουριστική» να πάρει γενναία επιδότηση και να χτίσει τέσσερις φορές περισσότερη έκταση από όση ένας ιδιώτης - με τον όρο βέβαια να πουλήσει το 70% των κατοικιών σε ιδιώτες και να λειτουργήσει το υπόλοιπο 30% ως ξενοδοχείο.
Έχει επίσης τη δυνατότητα να χτίσει σε περιβαλλοντικά προστατευόμενες περιοχές ή βραχονησίδες, αρκεί να τις ονομάσει «τουριστικές»! Μήπως φαντάζει ολίγον τι τριτοκοσμική αυτή η κατάσταση;
Όχι αδίκως, αν λάβουμε υπόψη ότι τέτοιου είδους καταστάσεις συμβαίνουν σε χώρες όπου παρατηρείται παντελής απουσία Εθνικού Κτηματολογίου και Δασολογίου, τα οποία θα κατοχύρωναν τις δασικές εκτάσεις και τους βιοτόπους και θα έκοβαν τυχόν πιθανές «ορέξεις» [xv ].
Και η Ελλάδα, αν και έχει λάβει από την ΕΕ τα αναγκαία κονδύλια, δεν έχει προχωρήσει ακόμα στην εκπόνησή του...
Ωστόσο, προκειμένου αυτό το σχέδιο «ανάπτυξης» να είναι απόλυτα επιτυχές, έπρεπε να λάβει χώρα και μια γενικότερη αναθεώρηση της χωροταξίας στην Ελλάδα. Εν ολίγοις να μπορούν να δοθούν άδειες εκχέρσωσης δασικών εκτάσεων.
Έτσι, το 2007 η κυβέρνηση εισηγήθηκε στη Βουλή μια συνταγματική αναθεώρηση σύμφωνα με την οποία το Άρθρο 24 (εγγυάται την πλήρη απαγόρευση οικοδόμησης σε δασικές εκτάσεις) πρακτικά καταργούνταν. Η αξιωματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ καταδίκασε έντονα την αναθεώρηση και παρεμπόδισε την επικύρωση της αναθεώρησης, αποσύροντας μάλιστα και τους βουλευτές του από την ψηφοφορία. Λίγα χρόνια πριν, είχε εξελιχθεί η ίδια σκηνή, αλλά με... ανάποδους ρόλους: το 2003, που το ΠΑΣΟΚ κατείχε την εξουσία, προσπάθησε να περάσει πανομοιότυπη μεταρρύθμιση, αλλά η αξιωματική αντιπολίτευση της Νέας Δημοκρατίας αρνήθηκε να την υποστηρίξει...
Το Άρθρο 24 τελικά δεν καταργήθηκε, οι υποψήφιοι εμπρηστές όμως έπαιρναν το πρώτο «πράσινο φως» για να αρχίσουν να υλοποιούν τα σχέδιά τους.
Παράλληλα, το υφυπουργείο Περιβάλλοντος, που τυγχάνει να υπάγεται στο υπουργείο Δημόσιων Έργων και είναι υπεύθυνο για την απορρόφηση των κρατικών κονδυλίων ως προς την προστασία δασών και βιοτόπων, μόνο ενέργειες προς όφελος του περιβάλλοντος δεν έκανε. Τα περισσότερα από τα -ήδη πενιχρά- κονδύλια για την περιβαλλοντική προστασία τα έστελνε πίσω(!) στο υπουργείο Δημόσιων Έργων, για να υποστηριχτούν διάφορα υπό κατασκευήν έργα. Η μόνιμη επωδός που ψιθυριζόταν σαν δικαιολογία για αυτό ήταν: «Το Υφυπουργείο Περιβάλλοντος δεν είναι σε θέση να τα αξιοποιήσει όλα» [xvi ]...
Και ένας άλλος όμως παράγοντας φαίνεται ότι βάρυνε καταλυτικά στο πρόσφατο ολοκαύτωμα: ο παραγκωνισμός της Πυροσβεστικής. Το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, στη δικαιοδοσία του οποίου υπάγεται η εν λόγω υπηρεσία, δεν προχώρησε στις απαιτούμενες προσλήψεις προσωπικού, προτιμώντας να προσλάβει χιλιάδες νέους αστυνομικούς (πιο αναγκαίους, φαίνεται...) αλλά και... αγροφύλακες.
Επιπλέον, σύμφωνα με πληροφορίες μέσα από το Πυροσβεστικό Σώμα, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Βύρων Πολύδωρας έσπευσε να μεταθέσει αξιωματικούς που ήταν μέλη του κυβερνώντος κόμματος σε θέσεις-κλειδιά, οι οποίοι δυστυχώς αποδείχτηκαν αν όχι παντελώς ανίκανοι, τουλάχιστον ανεπαρκείς, στην αντιμετώπιση των πολυάριθμων πυρκαγιών που εκδηλώθηκαν [xvii ]. Παράλληλα το υπουργείο φρόντισε να αχρηστεύσει εντελώς και το ρόλο της Δασικής Υπηρεσίας στη δασοπυρόσβεση, παραχωρώντας τον αμιγώς στην Πυροσβεστική, σε μια υπηρεσία που δεν γνώριζε πώς να προσανατολιστεί μες στα δάση αν δεν υπήρχε επαρκής χαρτογράφηση...


Η ώρα είχε πια φτάσει


Τα τουριστικά καρτέλ είχαν από νωρίς «διαγνώσει» όλη αυτήν την ατμόσφαιρα ανεπάρκειας. Και ενθαρρυμένα από το εκρηκτικό κοκτέιλ «υψηλότατες θερμοκρασίες - ισχυροί άνεμοι» των τελευταίων ημερών, διαισθάνθηκαν ότι ήρθε η ώρα τους...
Δεν έμενε πια τίποτα άλλο παρά να βρεθούν και οι φυσικοί αυτουργοί (ίσως οικονομικά εξαθλιωμένοι, με ελαφρώς ελαστική συνείδηση, μετανάστες, τοπικοί παρίες ή γενικώς φτωχοδιάβολοι ή ακόμα -ποιος ξέρει;- και έμμισθοι πράκτορες), των οποίων οι τραπεζικές καταθέσεις θα αυξάνονταν με μερικές χιλιάδες ευρώ. Την κατάλληλη στιγμή τα εμπρηστικά σχέδια μπήκαν σε πλήρη εφαρμογή...


Αποδιοπομπαίοι τράγοι


Μόλις μαίνονταν οι πρώτες φωτιές, όλοι πίστεψαν ότι επρόκειτο για τους συνήθεις οικοπεδοφάγους που καίνε κομμάτια δασικών εκτάσεων κάθε χρόνο με σκοπό να χτίσουν μετά σ ' αυτές. Όταν όμως ξέσπαγαν ολοένα και νέες φωτιές, που στην κυριολεξία κατέκαψαν ολόκληρα χωριά και σκότωσαν δεκάδες ανθρώπους, πολλοί άρχισαν να υποψιάζονται ότι κάτι σάπιο συμβαίνει στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας...
Ήταν εμφανές ότι η Ελλάδα δεχόταν επίθεση. Αυτό το πρόσεξε και η κυβέρνηση. Από ποιους όμως; Έπρεπε να βρεθεί γρήγορα ο φταίχτης. Κα ι εφόσον η Πυροσβεστική και η πολιτική της ηγεσία αποδείχθηκαν παντελώς ανίκανες, η ΝΔ επιχείρησε να αξιοποιήσει τον όλεθρο που προκάλεσαν τα καρτέλ προς... όφελός της!
Δύο μέρες μετά την πύρινη κόλαση, ο Πρωθυπουργός, ακολουθώντας παραινέσεις επικοινωνιακών του συμβούλων, εμφανιζόταν στην τηλεόραση φορώντας ένα απλό μπουφάν (όπως ο αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους αμέσως μετά την 11η Σεπτεμβρίου) και δήλωνε ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει «οργανωμένη τρομοκρατική απειλή».
Και αν ο ίδιος ούτε καν διανοήθηκε να κατονομάσει δημοσίως τους αληθινούς τρομοκράτες, των οποίων την ταυτότητα προφανώς γνωρίζει, κυβερνητικά μεγαλοστελέχια έβγαιναν υπογείως και κατάγγελναν είτε πασοκικές συνωμοσίες είτε δάκτυλο ξένης χώρας... Ορισμένοι μάλιστα έφτασαν μέχρι το (φαιδρότατο) σημείο να υπονοήσουν ότι τις πυρκαγιές τις έβαλαν άτομα του αναρχοαυτόνομου χώρου, «για να αποσταθεροποιήσουν τη Δημοκρατία»!
Τα δε προσκείμενα στην κυβέρνηση ΜΜΕ επινοούσαν κάθε μ νέους «εχθρούς»: Τούρκους, Αλβανούς, Σκοπιανούς.
Από την άλλη, το ΠΑΣΟΚ έσπευσε αμέσως να καταδικάσει όλα αυτά τα σενάρια, σαν θεωρίες συνωμοσίας, αλλά, μην μπορώντας (ή μη θέλοντας) να κατονομάσει το ποιος μπορεί να είναι αυτός που βάζει... 290 εστίες φωτιάς ταυτοχρόνως φρόντισε να ρίξει όλο το φταίξιμο στην κυβέρνηση κατηγορώντας την για ανικανότητα. Η αντιπαράθεση του ΠΑΣΟΚ με τα πανίσχυρα τουριστικά καρτέλ ίσως άλλωστε να του κόστιζε μεγάλες μερίδες ψηφοφόρων στις επικείμενες εκλογές...
Εν τω μεταξύ η Αστυνομία και οι υπαγόμενες σ' αυτήν μυστικές υπηρεσίες έδειξαν ότι θα έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να εντοπιστούν οι αυτουργοί του εγκλήματος. Αποτέλεσμα; Η σύλληψη μιας ηλικιωμένης γυναίκας στη Ζαχάρω για πρόκληση πυρκαγιάς ενώ μαγείρευε στην αυλή της, ενός Αλβανού μετανάστη που επαγγέλθηκε παραπλανητικά ότι είχε βάλει φωτιές με σκοπό να εκδικηθεί τους Έλληνες εργοδότες που τον είχαν κακομεταχειριστεί, αλλά και ενός 62χρονου με ψυχολογικά προβλήματα, παλιού στελέχους του ΠΑΣΟΚ ( σ.σ.: βρέθηκε επιτέλους ο ένοχος!), που συνελήφθη στην Αρεόπολη Λακωνίας και ο οποίος εξαναγκάστηκε, όπως αργότερα έγινε γνωστό, να ομολογήσει ότι ήταν ένας από τους εμπρηστές [xviii ]...
Πολλοί άρχισαν να αναρωτιούνται μήπως στην περίπτωση αυτή η Αστυνομία δεν δρούσε κατ' ανάγκην με τη (γνωστή) ανικανότητά της, αλλά ίσως να της είχε ανατεθεί μια αποστολή θόλωσης των νερών...


Ο τραγικός επίλογος


Μέρα με τη μέρα, όσο βγαίνουν όλο και περισσότερα στοιχεία στη δημοσιότητα, καθίσταται ολοένα και πιο εμφανής ο «ύποπτος» ρόλος των τουριστικών καρτέλ σ' αυτήν την υπόθεση.
Όλη δε η Πελοπόννησος βοά πια ότι τουριστικά μπλοκ της Δ. Ευρώπης (και της Αμερικής), με τη συνεργασία Ελλήνων επιχειρηματικών αντιπροσώπων και την ανοχή ντόπιων πολιτικών, από καιρό προσπαθούν να μετατρέψουν την περιοχή τους σε τεράστιο τουριστικό θέρετρο για πλούσιους Ευρωπαίους (και Αμερικανούς) και τους κατοίκους της σε σερβιτόρους.
Αν όμως σκόπευαν να την αξιοποιήσουν, γιατί να φτάσουν στο σημείο να την... κάψουν;
Την απάντηση μας τη δίνει, πάλι, η ίδια η Πελοπόννησος, οι... ιθαγενείς της οποίας δεν έδειχναν και πολύ σύμφωνοι σ' ένα τέτοιο σχέδιο. Το μόνο που δεν ήθελαν οι Πελοποννήσιοι θα ήταν να ξυπνήσουν μια μέρα και να δουν εκποιημένη τη γη τους, κοψοχρονιά, σε μια πολυεθνική και τους εαυτούς τους σε ρόλο σύγχρονων ειλώτων.
Ασκήθηκαν λοιπόν πιέσεις – οικονομικές και άλλου τύπου. Κι αυτές όμως δεν απέδωσαν. Και όταν πια κρίθηκε ότι όλες οι προσπάθειες ναυάγησαν, ένα πράγμα μόνο φαινόταν ότι θα έσωζε τα σχέδια των «επενδυτών»: μια τυχαία πύρινη λαίλαπα...
Η οποία ήρθε.
Μέχρι στιγμής, τα ευρωαμερικανικά καρτέλ φαίνεται ότι έχουν πετύχει το στόχο τους: ερήμωσαν ένα μεγάλο κομμάτι της Ελλάδας.
Θα καταφέρουν να ερημώσουν και την υπόλοιπη χώρα;
Ο μόνος που μπορεί να απαντήσει σ' αυτό είναι ο ίδιος ο (πληγείς) λαός:
Θα ξαναπάρει στα χέρια του τη γη που του ανήκει ή θα παραδοθεί αμαχητί στις τουριστικές βιομηχανίες που έ-ρ-χ-ο-ν-τ-α-ι οσονούπω σε Ολυμπία, Ζαχάρω, Ταΰγετο και Πάρνωνα;
Αυτός θα αποφασίσει...


[i] Έτοιμος μέχρι το καλοκαίρι του 2011 ο αυτοκινητόδρομος Κορίνθου – Πατρών - Πύργου, GoWest.Gr, 24/7/07, http://www.gowest.gr/index2.php?option=com_content&task=view&id=9777...&Itemid=1585
[ii] Η ΝΔ θα θέσει τέλος στο «θέατρο» του ΠΑΣΟΚ για την Ιονία Οδό , Indymedia Athens, 27/8/07, http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=752934
[iii] Ο δρόμος μετακινείται, η λίμνη Καϊάφα όχι, Καθημερινή , 08/07/2007.
[iv] Δηλώσεις Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ κ. Γιώργου Σουφλιά για την υπογραφή της σύμβασης παραχώρησης για τη Βορειοδυτική Οδό Πελοποννήσου , 24/7/07, http://www.minenv.gr/.../2007-07-24.dilosis.g.souflia.gia.ypografi.symbasis.....doc
[v] Ιαματικές πηγές Καϊάφα, αναζητούνται… επενδυτές, Ριζοσπάστης, 15/4/2003.
[vi] Το έγκλημα με τις 18 τρύπες. Υστερία κατασκευής γηπέδων γκολφ στην Ελλάδα, Ελευθεροτυπία, 3/4/2005.
[vii] Τουρισμός για το Διεθνές Κεφάλαιο, Αριστερά! http://www.koel.gr/index2.php?option=com_content&task=view&id=964...&Itemid=34
[viii] 18 τρύπες σε ένα δάσος, Απηγανιάς: Αξιοποίηση ή Καταστροφή; Ελευθεροτυπία, 1/5/2005
[ix] Συνάντηση Σπ. Σπυρίδων με Διεθνή Επιχειρηματική Αντιπροσωπεία, Δελτίο τύπου, 21/08/2005.
[x] Αναγεννάται η Ολυμπία, Καθημερινή, 6/8/05.
[xi] Το έγκλημα με τις 18 τρύπες. Υστερία κατασκευής γηπέδων γκολφ στην Ελλάδα, Ελευθεροτυπία, 3/4/2005.
[xii] Αυτόθι.
[xiii] Αυτόθι.
[xiv] Ξενοδοχεία-Χωριά προς πώληση ή ενοικίαση, Καθημερινή, 3/5/2007.
[xv] Τι είναι η πατρίδα τους. Πωλείται όπως είναι κατοικημένο, Ελευθεροτυπία, 17/6/2007.
[xvi] Η υποκρισία με τα δάση – 30 εκατομμύρια ευρώ για τις «Προστατευόμενες Περιοχές» προσπάθησε να περικόψει το ΥΠΕΧΩΔΕ, Ελευθεροτυπία, 21/7/2007.
[xvii] Από τις υποσχέσεις Καραμανλή… στις αρρυθμίες Σουφλιά, Ελευθεροτυπία, 28/7/07.
[xviii] Ερωτήματα για τη σύλληψη 62χρονου στην Αρεόπολη για τις πυρκαγιές. In.gr, 30/8/07, http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=827585&lngDtrID=244

Συγκοινωνούν ?

2/2005 :

O δήμος δηλώνει στην Επιθεώρηση Εργασίας ότι ο
απολυθείς πρόεδρος του νεοσύστατου Σωματείου

Οδηγών της Δημοτικής Συγκοινωνίας δεν ανήκει

στο προσωπικό του δήμου.

4 μέρες μετά η Δημοτική επιχείρηση κυκλοφορίας,

δηλώνει ότι εκ παραδρομής παρέλαβε την

πρόσκληση της Επιθεώρησης Εργασίας,

γιατί ο εργαζόμενος ανήκει στον Οργανισμό Εργασίας.
του Δήμου Αμαρουσίου.

6/2007 :

Η “νέα” διοίκηση του Δήμου, μεταθέτει τον αντιπρόεδρο
του Σωματείου Οδηγών στην καθαριότητα

( δηλ. εκτός δημοτικής συγκοινωνίας).

ΔΗΜΟΣ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ

ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΦΑΣΙΑ !

Είναι αλήθεια ότι ο συνδικαλισμός στον δημόσιο τομέα, δεν θυμίζει τίποτα

από την κατάσταση στις ιδιωτικές επιχειρήσεις.

Αν συνεχιστεί όμως αυτή η κατάσταση στο Δήμο Αμαρουσίου,

μπορεί και να μας αλλάξει άποψη.

Όχι για τις διαφορές δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, αλλά για το αν τελικά

ο Δήμος Αμαρουσίου είναι ιδιωτικός ή δημόσιος τομέας.

Η εργοδοτική αυθαιρεσία που ζουν ειδικά οι εργαζόμενοι που δεν είναι κοντά

στα κέντρα διαχείρισης του δήμου, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από αυτήν του

ιδιωτικού τομέα.

Επιπρόσθετα μάλιστα, την βιώνουν σε έκδοση αφασίας δημοσίου,

όπου ο εργοδότης δεν έχει κανένα κόστος για ότι κάνει, γιατί δεν μπορεί

να τον βλάψει προσωπικά ούτε ΙΚΑ, ούτε Επιθεώρηση Εργασίας.

Έτσι συμβαίνουν απερίγραπτα καουμποιλίκια, και τσάμπα μαγκιές.

Ενδεχομένως κάποιοι εκτονώνονται κάνοντας πράγματα που δεν μπορούν

να κάνουν σαν εργοδότες στην δική τους επιχείρηση,

υλοποιώντας βεβαίως με υπερβάλλοντα ζήλο τις κυβερνητικές

κατευθύνσεις για τους Δήμους.

Δεν τους αρέσει η διοίκηση που εκλέχτηκε στο Σωματείο των εργαζομένων ;
Aν δεν καταφέρουν να την απολύσουν ,την μεταθέτουν σε τμήμα του Δήμου

που δεν καλύπτεται συνδικαλιστικά από το συγκεκριμένο Σωματείο.

Πάει το Σωματείο στην Επιθεώρηση Εργασίας , καταγγέλλοντας

βλαπτική μεταβολή και εκδικητική μετάθεση ;
Και τι έγινε ! Ας λέει ότι θέλει η Επιθεώρηση, ο Δήμος δεν προσήλθε καν

στην τριμερή συνάντηση.

Ας είπαν ότι οι εργαζόμενοι έχουν δίκιο.

Η εργατική (βλ. εργοδοτική) νομοθεσία δεν μετράει στο Δήμο.

Μέχρι να γίνουν τα δικαστήρια ποιος ζει, ποιος πεθαίνει,

και ποιος θα είναι διοίκηση τότε.

Δεν βγήκαν στα Σωματεία αυτοί που ήθελαν ;
Aυτό όντως είναι λίγο άβολο. Αλλά για όλα υπάρχει λύση.

Κάνουν μια συγκέντρωση προσωπικού –σταματώντας μάλιστα τα λεωφορεία

για τεχνικούς λόγους – και τους καλούν να τοποθετηθούν δια βοής :

“ Σας εκπροσωπεί αυτό το Σωματείο ;”

Δεν τους βγαίνει ούτε αυτό ;
Δεν πειράζει περνάνε στις παροχές.

Τάζουν λαμπρό μέλλον στους εργαζόμενους, και ανακοινώνεται η χορήγηση

bluetooth για να μπορούν να αναφέρουν στο αφεντικό, ενώ οδηγούν

τα λεωφορεία.

Ταυτόχρονα τους βάζουν να υπογράψουν ότι θα δουλέψουν τα ρεπό

για να βγουν οι καλοκαιρινές άδειες !

Μήπως ήρθε η ώρα να βάλει κάποιος αυτούς τους κυρίους στη θέση τους ;

Αυτοί που μπορούν είναι οι εργαζόμενοι, κλείνοντας τ’ αυτιά τους στα γνωστά
παπαγαλάκια που χρόνια τώρα τους ανακυκλώνουν τάζοντας τους ατομικό

βόλεμα στο Δήμο.

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΟΔΗΓΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΔΗΜΟΥ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ

ΜΑΡΟΥΣΙ 15-6-07

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Καταγελούμε την συνδικαλιστική δίωξη, την βλαπτική μεταβολή της εργασίας με μετάθεση από τη Δημοτική Συγκοινωνία στην υπηρεσία καθαριότητας, την ηθική, επαγγελματική και προσωπική μείωση του αντιπροέδρου του Σωματείου μας Ευστάθιου Πανταζόπουλου, πατέρα δύο παιδιών με ειδικές ανάγκες από τη διοίκηση της Δημοτικής Επιχείρησης Κυκλοφορίας , και του Προέδρου αυτής κ. Γ. Ιατρίδη , καθώς και του Οργανισμού Εργασίας στο Δήμο Αμαρουσίου, με απώτερο στόχο τον έλεγχο και την διάλυση του σωματείου.

Να επανέλθει ΤΩΡΑ ο αντιπρόεδρος του σωματείου Ευστάθιος Πανταζόπουλος στη θέση που κατείχε ως οδηγός-φύλακας στο Αμαξοστάσιο της Δημοτικής Συγκοινωνίας Αμαρουσίου.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ : ΜΠΟΥΡΝΕΛΕΣ ΣΠΥΡΟΣ
Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ : ΣΤΡΟΥΒΑΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ




ΜΑΡΟΥΣΙ 30-06-07

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Καταγγέλλουμε την αντισυνδικαλιστική συμπεριφορά, την αυταρχική και ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά του σωματείου, την έλλειψη σεβασμού προς τους νόμους, της Διοίκησης της Δημοτική επιχείρησης κυκλοφορίας του Δήμου Αμαρουσίου και συγκεκριμένα του προέδρου της Γ.Ιατρίδη ,και του υπεύθυνου του τομέα συγκοινωνίας Β.Κάτσαρη ( ο τρίτος άραγε ποιος ήταν;).

Σε συγκέντρωση που πραγματοποίησε η διοίκηση της Δημοτικής επιχείρησης Κυκλοφορίας την Δευτέρα 26 Ιουνίου 2007 & ώρα 9 μ.μ με το πρόσχημα “κλειστό δια τεχνικούς λόγους” των εργαζομένων οδηγών και λοιπού προσωπικού :Tης δημοτικής επιχείρησης κυκλοφορίας , ή του Οργανισμού Εργασίας , ή του Δήμου Αμαρουσίου συνέβησαν τα εξής :

Από το δεκάλεπτο μονόλογο του προέδρου της ΔΕΚΔΑ Γ.Ιατρίδη, τα επτά λεπτά ήταν αφιερωμένα εναντίον του Δ.Σ του Σωματείου μας, με αποκορύφωμα να ζητήσει 2 φορές από τους εργαζόμενους “να ψηφίσουν” εάν θέλουν να εκπροσωπούνται από το νόμιμα εκλεγμένο προεδρείο του Σωματείου.

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΟΥ ΠΗΡΕ ΗΤΑΝ ΑΠΟΣΤΟΜΟΤΙΚΗ !

Προφανώς δεν είμαστε αρεστοί στη διοίκηση της ΔΕΚΔΑ γιατί με τις προτάσεις ,θέσεις και απόψεις μας ζητάμε την αναβάθμιση της Δημοτικής Συγκοινωνίας, και την ασφαλή μετακίνηση του επιβατικού κοινού και όχι το
ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ
ΚΛΕΙΣΤΟΝ ΓΙΑ ΤΕΧΝΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ.

ΚΑΘΕ ΑΠΟΛΥΣΗ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΑΧΗ

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ
να ανακληθεί η απόλυση του συναδέλφου στα «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ»
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
ΠΟΡΕΙΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
Τετάρτη 4/7 στις 6.00 μ.μ.
από το σταθμό Μέγαρο Μουσικής
του Μετρό (στο Αιγινήτειο),
προς το κτίριο του ΔΟΛ
(Μιχαλακοπούλου & Παπαδιαμαντοπούλου)
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Οι εργαζόμενοι στα «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ» αντιστέκονται στην εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία. Προχώρησαν σε ΑΠΕΡΓΙΑ την Παρασκευή 22 Ιούνη και συνεχίζουν…

Όλος ο κλάδος πρέπει να βρεθεί στο πλευρό τους.
Όχι μόνο σε ένδειξη αλληλεγγύης, αλλά σα μια καλή ευκαιρία για να καταγγείλουμε το ΑΙΣΧΟΣ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ που υπάρχει στο χώρο του ΒΙΒΛΙΟΥ.
Απολύσεις δε γίνονται μόνο στα «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ». Απολύσεις έγιναν και αλλού (ΙΑΝΟΣ, εκδόσεις ΚΕΡΚΥΡΑ, ΠΑΤΑΚΗΣ, ΚΕΔΡΟΣ, ΕΣΤΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗΣ, ΚΑΤΑΡΤΙ, ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ…).
Ας μη «συνηθίζουμε» σʼ αυτή την αθλιότητα! Να αντιδράσουμε συλλογικά και οργανωμένα. Η ανάκληση των απολύσεων, πέρυσι, στον ΣΑΒΒΑΛΑ, μας έδειξε τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να εξαναγκάσουμε την εργοδοσία σε υποχώρηση.

ΚΑΘΕ ΑΠΟΛΥΣΗ…ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΑΧΗ!

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Η ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΚΗ,
ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΦΕΡΝΕΙ ΤΑΡΑΧΗ!

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ ΣΤΑ «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ

ΔΑΣΟΣ ΣΥΓΓΡΟΥ

ΞΕΡΙΖΩΘΗΚΑΝ ΤΑ ΔΕΝΔΡΑ
ΠΟΥ ΦΥΤΕΥΣΑΝ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΤΟΥ 2003
Τι λέει για αυτό ο πρόεδρος του Ι.Γ.Ε. κ. Κώστας Μπέσης- Δασολόγος ;

Έκταση λίγων τετραγωνικών μέτρων, στο βορειοανατολικό άκρο του αμυγδαλεώνα, που στο παρελθόν είχε καεί, είχαν δενδροφυτεύσει εθελοντές του Δάσους Συγγρού και παιδιά του Ε’ Δημοτικού Σχολείου Πεύκης το 2003.
Μια εθελοντική προσφορά σε όλους τους πολίτες του Αμαρουσιίου και της Αττικής.
Μια ενέργεια μικρών παιδιών παράδειγμα προς μίμηση και για τους μεγάλους.
Μια προσπάθεια που δεν έμεινε στα ωραία μεγάλα λόγια αλλά αποτελεί ουσιαστική παιδεία για όλους μας.
Κάμποσα δέντρα φυτεύτηκαν εκείνο το φθινόπωρο του 2003. Από μικρά παιδιά. Και τις επόμενες μέρες προστατεύθηκαν από το χειμώνα. Και όταν καλοκαίριασε ποτίζονταν κάθε μέρα, με μεγάλο κόπο. Από τους εθελοντές του Δάσους και τα παιδιά, που αυτό είχαν για παιχνίδι τους, αντίθετα με άλλα της ηλικίας τους. Για τέσσερα περίπου χρόνια τα δενδράκια μεγάλωναν με τη προσοχή των παιδιών και των εθελοντών του Δάσους Συγγρού.

Στα τέλη Μαΐου του 2007 οι υπηρεσίες του Ι.Γ.Ε. τα ξερίζωσαν. Δηλαδή ξερίζωσαν τα όνειρα, την ελπίδα και την ειλικρινή ανιδιοτελή προσφορά των μικρών παιδιών.
Αποφάσισε δηλαδή να τα απογοητεύσει, να τα στείλει να παίζουν play station στην καλύτερη περίπτωση ή σε άλλους σκοτεινούς δρόμους στη χειρότερη.
Τι έχει να πει ο κύριος Μπέσης γι’ αυτό ;
Πάλι τις συνηθισμένες «συνδικαλιστικές» του αρλούμπες περί δασικού και γεωργικού τμήματος του Δάσους Συγγρού. Την στιγμή που αρνείται την πρόταση των «Φίλων του Δάσους Συγγρού» για δενδροφύτευση της περιοχής των θερμοκηπίων, ξεριζώνει τα λιγοστά δενδράκια που φυτεύτηκαν για να αποκτήσουμε λίγο περισσότερο οξυγόνο.
Και είναι και δασολόγος.
Ας πάει να τα πει στα παιδιά αυτά και αν αντέξει το βλέμμα τους σημαίνει πως δεν του έχει μείνει ίχνος φιλότιμου πια.
Αλλιώς ας δείξει έμπρακτα τις καλές του προθέσεις αποκαταστώντας τη ζημιά.

Γιώργος Τσόλης
Πέτρος Κούκουζας
Εθελοντές του δάσους Συγγρού
Μέλη της δ.κ. «ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ»

ΔΙΑΔΡΟΜΗ

ΛΥΚΟΣ ΣΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ (Ο ΛΑ.Ο.Σ. ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ!!)

Οι χρησμοί του μαντείου των Δελφών, έδωσαν το απαραίτητο άλλοθι για να γίνει ο πόλεμος της Τροίας, η αιτία δεν ήταν η αποκατάσταση της χαμένης τιμής των Αχαιών Ελλήνων, αλλά ο πλούτος, δηλαδή ο μόνος λόγος που γίνονται κατακτητικοί πόλεμοι.
Μέσω των χρησμών των δημοσκόπων αποζητούν κοινωνική καταξίωση τα κόμματα της Ελλάδας του 2007, να δείξουν ότι είναι απαραίτητα στην πρόοδο του τόπου. Όσο πολιτική μπορεί να είναι η παραπολιτική και τα κόμματα που την ασκούν, άλλο τόσο μπορούν να είναι επιστήμη οι δημοσκοπήσεις, μάλλον για σύγχρονα Δελφικά μαντεία μοιάζουν. Ελάχιστα τους ενδιαφέρει το μέλλον ως προοδευτική εξέλιξη, είναι φρουροί του κατεστημένου παρόντος, δηλαδή του παρελθόντος.

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ;

Συζήτηση με εργαζόμενους

Οι Δήμοι βρίσκονται εδώ και χρόνια στη μετάβαση στο νέο ρόλο που τους επιφυλάσσει η
η προσαρμογή του οικονομικού μας συστήματος στις νέες συνθήκες. Οι πολιτικές που ξετυλίγονται για να υπηρετήσουν τον παραπάνω στόχο δημιουργούν τριγμούς και ένα διαρκή αναβρασμό στους εργαζόμενους, αλλά και στους δημότες που βλέπουν τον δήμο να τους τα παίρνει συχνότερα και περισσότερο. Ο “Kαποδίστριας” και ο νέος Δημοτικός και Κοινοτικός Κώδικας, είναι η τελευταία εκσυγχρονιστική επίθεση των οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων που λυμαίνονται τους Δήμους.
Σ’ αυτά τα πλαίσια οργανώσαμε μία συζήτηση με εργαζόμενους στους δήμους της περιοχής μας, που θα προσπαθήσουμε να την μεταφέρουμε ,αρχίζοντας από αυτό το φύλλο και θα συνεχίσουμε στα επόμενα.


ΜΕΡΟΣ Α

ΕΡΩΤΗΣΗ : Ποιος είναι ο ρόλος των Δήμων σήμερα, και ποιο είναι το μέλλον τους ;

Μίτσος ( δημοτικός υπαλληλος) : Οι Δήμοι σήμερα προσαρμόζονται όλο και περισσότερο στην σημερινή λειτουργία του κράτους, και σε αυτή τη λογική αποκτά σημαντικότερο ρόλο στις σημερινές συνθήκες ανάπτυξης του καπιταλισμού στην Ελλάδα. Οι Δήμοι λειτουργούν και ενεργούν σύμφωνα με τους κανόνες που θεσπίζει η κεντρική εξουσία, και μέσα στα πλαίσια που αυτή καθορίζει.
Σ’ αυτή τη λογική βλέπουμε και μια σειρά λειτουργίες του κράτους να περνάνε στους
Δήμους : Σχολεία, παιδικοί σταθμοί, τοπική συγκοινωνία, δημοτική αστυνομία, φόροι, τέλη, πρόστιμα διάφορα, προγράμματα για ανέργους. Αυτό εξυπηρετεί και η ένωση δήμων και κοινοτήτων, και στην πορεία θα έχουμε και δεύτερη μεγαλύτερη ένωση.

Κώστας ( εργαζόμενος σε Δημοτική επιχείρηση) : Πράγματι, η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει εξελιχθεί σε διαχειριστή του κράτους, μεσάζων και υπηρέτης των μεγάλων εταιρειών, βιομηχάνων, και μεγάλων ιδιοκτητών γης. Σήμερα φαίνεται πιο καθαρά αυτό που λέγαμε παλιά, ότι είναι ο τελευταίος κρίκος του αστικού κρατικού μηχανισμού. Όπως είπε και ο συνάδελφος, μεταφέρονται συνέχεια από το κράτος προς τους Δήμους αρμοδιότητες, χωρίς την παράλληλη μεταφορά πιστώσεων.
Αυτό έχει αποτέλεσμα την επιβολή όλο και πιο αυξημένης φορολογίας προς τους δημότες με πρόσχημα την παροχή καλύτερων υπηρεσιών. Και ως φαίνεται αυτό θα συνεχιστεί, οι Δήμοι θα συνεχίσουν να αναλαμβάνουν όλο και περισσότερες αρμοδιότητες από το κράτος. Οι φόροι θα αυξάνονται διαρκώς, αλλά η επιβολή τους θα μοιράζεται και θα μπερδεύεται ανάμεσα σε πολλούς φορείς. Ο πολίτης-δημότης θα αποπροσανατολίζεται και θα μπερδεύεται, και ο Δήμος θα παίζει το ρόλο του κυματοθραύστη της λαϊκής δυσαρέσκειας προς την κεντρική εξουσία.

Γιάννης (δημοτικός υπάλληλος) : Ο δήμος που δουλεύω αποτελεί τον μεγαλύτερο ,οικονομικό οργανισμό της πόλης μας (70.000 κάτοικοι).
Με πραγματοποιημένο οικονομικό προϋπολογισμό 22.500.000 €, και πάγιο εξοπλισμό της τάξης των 68.500.000 €.
Με την πάροδο του χρόνου ο Δήμος καλείται να παίξει σοβαρότερο ρόλο σαν :

- Οικονομικός οργανισμός στην κρατική προσπάθεια αναδιανομής του εθνικού εισοδήματος (ενδυνάμωση μηχανισμών συγκέντρωσης κεφαλαίων, σκοπός πραγματοποιούμενων εξόδων – βλ. που πάνε τα λεφτά των δημοτών ;)

- Φορομπηχτικός μηχανισμός επιβολής φόρων και τελών.

- Δήμος επιχειρηματίας : Δυνατότητες για πλαίσιο επιχειρηματικής ανάπτυξης με μεγάλες δυσκολίες (βλ. δημοτικές επιχειρήσεις ). Επανεξετάζονται και μελετώνται καινούργιες μορφές ευρύτερων διαδημοτικών συνεργασιών, και συνεργασιών με ιδιώτες, με διάφορα αντικείμενα. Ταυτόχρονα δυναμώνουν οι τεχνικές υπηρεσίες.

- Τέλος έχουμε την προσπάθεια σταδιακής ανάπτυξης μηχανισμών τάξης (Δημοτική αστυνομία ) για την εφαρμογή αυτών των πολιτικών.


ΜΕΡΟΣ Β (στο επόμενο)

Τι προβλήματα αντιμετωπίζουν σήμερα οι εργαζόμενοι στους Δήμους.

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΚΗΦΙΣΙΑΣ

«Δεν μ’ ενδιαφέρει κύριε αν υπάρχετε»!!!

Το να παρακολουθήσεις ένα Δημοτικό Συμβούλιο, μπορεί ν’ αποδειχθεί άκρως «εκπαιδευτικό» και κατατοπιστικό.
Την νοοτροπία και την αντίληψη, με την οποία αντιμετωπίζουν τα προβλήματα των κατοίκων (ειδικά όταν είναι χρόνια), οι περισσότεροι (ευτυχώς όχι όλοι) Δημοτικοί Σύμβουλοι, κυρίως όταν είναι η εξουσία του Δήμου, είτε την έχουν, είτε την αποκτούν, με την παρατεταμένη εκλογή τους, όπως γίνεται στον Δήμο της Κηφισιάς.
Οι ίδιοι Δημοτικοί Σύμβουλοι, μεταπηδώντας από τον ένα στον άλλο συνδυασμό, εκλέγονται εδώ και χρόνια.

Μ’ αφορμή την επίσκεψη του Συλλόγου των Εργατικών Κατοικιών & Κ.Κηφισιάς, στο Δημοτικό Συμβούλιο, για την αντικατάσταση του δικτύου αποχέτευσης (έργο που ξεκίνησε και σταμάτησε), πλευρές αυτής της νοοτροπίας ξεδιπλώθηκαν μέσα από τις απαντήσεις ορισμένων Δημοτικών Συμβούλων, στην προσπάθειά τους να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα ( την απραξία των Δημοτικών αρχών και την υποβάθμιση της περιοχής).

Ο κανονισμός συζήτησης στα θέματα προ ημερησίας διάταξης, θέματα που συνήθως αφορούν προβλήματα των κατοίκων προβλέπει να εκθέτει την άποψή του για το θέμα ο Δήμαρχος, μετά να παίρνουν τον λόγο οι Δημοτικοί Σύμβουλοι, και αν θέλει το προεδρείο δίνει το λόγο στον εκπρόσωπο των κατοίκων, πριν δώσει τις τελικές του απαντήσεις ο Δήμαρχος.
Η αντιδημοκρατική αυτή διαδικασία δεν επιτρέπει στους δημότες να προβάλλουν το πρόβλημά τους, όπως θα ‘πρεπε.
Τα Δημοτικά Συμβούλια θα έπρεπε να είναι βήμα για ν’ ακούγονται οι κάτοικοι, μιας και έχουν εκλεγεί από αυτούς και η διαδικασία θα έπρεπε να βοηθάει και όχι να κόβει την δυνατότητα αυτή.

Το ότι ο Σύλλογος των Εργατικών παίρνει το λόγο στα Δημοτικά Συμβούλια είναι κατάκτηση που κερδήθηκε ύστερα από πολλές μάχες, με δυναμική παρουσία, επιβάλλοντας ν’ ακούγεται η άποψή του. Σε άλλο Σύλλογο, η Πρόεδρος κ.Κοσμά δεν έδωσε το λόγο με το απαράδεκτο σχόλιο «Δεν με ενδιαφέρει κύριε αν υπάρχετε»!!

Έτσι η εκάστοτε «εξουσία» του Δήμου καβαλάει το καλάμι , λειτουργώντας απαξιωτικά προς τον κόσμο.
Μερικοί από τους Δημοτικούς Συμβούλους νομίζουν ότι εκλέχτηκαν για να προσφέρουν, εν είδει «φιλανθρωπικού» έργου. Το θέμα συζήτησης αφορούσε την αποχέτευση, αλλά η. κ. Κεφαλά, θέλοντας μάλλον να πείσει ότι οι Εργατικές έχουν την προσοχή του Δήμου, μιλούσε για την ενισχυτική διδασκαλία στα παιδιά των Εργατικών, θεωρώντας μάλλον ότι οι κάτοικοι πρέπει να είναι «υποχρεωμένοι», αφού μέχρι γράμματα τους μαθαίνουν.

Ανάλογα παραδείγματα «φιλανθρωπικής» συμπεριφοράς, διανομής «ελεημοσύνης» προς τους σεισμοπαθείς, που προσπαθούν να χτυπήσουν στην αξιοπρέπεια του κόσμου, ζήσαμε και την περίοδο των σεισμών.
Ευελπιστούν όμως στην εξαργύρωση του «κοινωνικού τους έργου» με την ψήφο την κατάλληλη στιγμή.

Αλλά και ο κ. Δήμαρχος υποστήριξε ότι η περιοχή μας δεν είναι αδικημένη, αφού οι μισές Εργατικές δουλεύουν στο Δήμο!!
Όταν ο Δήμος βρει ανέργους στην Πολιτεία και στο Κεφαλάρι μπορεί να τους προσλάβει και να διώξει τους «προνομιούχους» κατοίκους των Εργατικών που καταλαμβάνουν τις θέσεις εργασίας.

Κοροϊδευόμαστε; Ο δήμος προσλαμβάνει με κοινωνικά κριτήρια;
Οι συμβάσεις έργου ή οι 4μηνες συμβάσεις (γιατί η ουρά είναι μεγάλη), δεν αποτελούν ομηρικές προσλήψεις, που βοηθούν το σύστημα επανεκλογής;
Είναι τα παραθυράκια που επιτρέπουν στο σύστημα εξουσίας, να καταντά το δικαίωμα στη δουλειά ένα αλισβερίσι, που περνάει μέσα από τον γνωστό, το μέσον, την ψήφο.

Αν αποδεικνύουν κάτι όλα τα παραπάνω είναι με πόση ευκολία ξεχνιούνται όλα τα ωραία λόγια και οι υποσχέσεις την επομένη των εκλογών.
Το σύστημα εξουσίας φτιάχνει Δημοτικούς Συμβούλους «σωτήρες», που λειτουργούν σαν μικροί βουλευτές, μακριά και έξω από τα καθημερινά προβλήματα του κόσμου.

Η αντιμετώπιση «δεν με ενδιαφέρει κύριε αν υπάρχετε» πρέπει να βάζει τον κόσμο μπροστά στην ευθύνη του, που είναι μία:
ότι τους ακούει ακόμα, αντί να τους «στείλει σπίτι τους» όλους.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΛΟΥΚΙΑ

πάμε CINEMA ;

Τα παιδιά των ανθρώπων

Στην τελειομανία ενός εκ των συνεχιστών του Στάνλει Κιούμπρικ οφείλει τη δημιουργία της αυτή η ταινία.

Ο τρόπος που ο Μεξικάνος Αλφόνσο Κουαρόν κινηματογραφεί την δράση είναι μοναδικός.

Η μουσική επένδυση της ταινίας είναι καταπληκτική.

Θυμίζει Κιούμπρικ, Αγγλία, Beatles.
H απόλυτα μεταναστευτική ταινία. *2
Η ταινία είναι ένα θρίλερ επιστημονικής φαντασίας. Εφιαλτικής καλύτερα.
Όπου στην Αγγλία υπάρχει δικτατορία. *4
Οι μετανάστες αντιμετωπίζονται χειρότερα και από σκυλιά. Τους κλείνουν σε κλουβιά σαν άγρια θηρία. *1
Όπου ύστερα από κάμποσα χρόνια καμία θηλυκή ύπαρξη στην πλανήτη Γη δεν θα μπορεί να κυοφορεί. Τέλος η εγκυμοσύνη, τέλος η αναπαραγωγή του ανθρώπινου “είδους”, τέλος η ανθρωπότητα. Ανατριχιαστικό. Γιατί ; Βάλτε το μυαλό σας να λειτουργήσει. Τα πειράματα, η χημεία, η μόλυνση ! Όλα αυτά μαζί και πολλά άλλα.
Κι όμως. Από το πουθενά, δηλαδή από μια ασήμαντη μαύρη μετανάστρια, μια έγχρωμη μικρή, είναι έγκυος και πρέπει να προφυλαχθεί. Διότι από τη μια οι κυβερνητικοί υπάλληλοι την καταδιώκουν για αυτονόητους λόγους, και από την άλλη οι αντάρτες μιας επαναστατικής οργάνωσης *3 την ορέγονται σαν κελεπούρι. Ένα αγέννητο μωρό μετατρέπεται σε όμηρο πολιτικών αντιδικιών. Ένας και μοναδικός ο τρόπος διαφυγής της. Να εμπιστευτεί έναν άγνωστο, πρώην ακτιβιστή. Ίσως αυτός να καταφέρει να την παραδώσει σε μια οργάνωση ακτιβιστών που θα την περιμένει στα διεθνή ύδατα για να την μεταφέρει σε ασφαλές μέρος.
Σ πολλούς η ταινία δεν άρεσε. Την βρήκαν καταθλιπτική. Για μένα αποτελεί διαμάντι της 7ης τέχνης.

Η ταινία κυκλοφορεί πλέον και σε DVD.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑΤΟΣ


*1 Θυμίζει λίγο τα στρατόπεδα συγκέντρωσης που έχει στήσει η Αγγλία στην έξοδο του τούνελ της Μάγχης για τους μετανάστες.

*2 Σε κάποιες στιγμές η ταινία θυμίζει road movie. Δηλ. ταινία δρόμου. Μυρίζεις το άρωμα της αγγλικής εξοχής.

Και ναι μεν ο Κιούμπρικ μπορεί να είναι αμερικάνος που εγκαταστάθηκε και μεγαλούργησε στην Αγγλία, ο Κουαρόν μεξικάνος , η ταινία μπορεί να γυρίστηκε αλλού, παρ΄ όλα αυτά αποπνέει Αγγλία.

*3 Οικολογικής.

*4 Όπου η χούντα βάζει βόμβες για να κατηγορήσει τους αντιπάλους της. Κάνει πλύση εγκεφάλου στους πειθήνιους πειθαρχημένους πολίτες.