εξ' απαλών ονύχων νανουρισμένη
σε αγκαλιά κρυμένων τουφεκιών
μέσα σε κούνια βρεφική
παιδί στου βίου την ανατολή
τσέρκι - στεφάνι έπαιξα
πλεγμένο δάφνη και μυρτιά
στης δύσης μου το γέρμα
την ευωδιά του ευφραίνομαι
για της καρδιάς τη λεβεντιά
του ακήδευτου πατέρα και το μνημείο της Φλώρινας.
Ελένη Τυλιπάκη
κόρη μαχητή