Η ομάδα μπάσκετ του Αμαρουσίου έκανε την μεγάλη έκπληξη. Στον τελευταίο αγώνα των playof του πρωταθλήματος της Α1, απέκλεισε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά τον ΑΡΗ. Αυτή τη φορά όμως με αυτή τη νίκη κατέκτησε την 3η θέση στο πρωτάθλημα, και για πρώτη φορά στην ιστορία της θα παίξει στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση.
Κανένας δεν πίστευε σε αυτή την πρόκριση, εκτός από - όπως αποδείχθηκε- τους παίκτες και την τεχνική ηγεσία της ομάδας. Η οποία έπαιξε έχοντας κόντρα σε προκλητικό βαθμό την διοργανώτρια αρχή του πρωταθλήματος ( μέσω της διαιτησίας), καθώς ως γνωστόν ο ΑΡΗΣ είναι πιο εμπορική ομάδα από το Μαρούσι.
Επίσης έπαιξε για πολύ καιρό μέσα σε κλίμα διοικητικής ανασφάλειας και οικονομικών προβλημάτων, που δημιούργησε η τροφοδοτούμενη από τον ίδιο τον μεγαλοκατασκευαστή πρόεδρο, πολύμηνη φημολογία περί αποχώρησης του από την ΚΑΕ. Ο Α.Βωβός συνέδεσε την παραμονή του ή όχι στην ομάδα μπάσκετ , με την τύχη του έργου που αφορούσε το εμπορικό κέντρο στον Βοτανικό (γήπεδο ΠΑΟ) , το οποίο σταμάτησε οριστικά το ΣτΕ μετά από προσφυγή των κατοίκων.
Σε αυτή την κόντρα επιχείρησε ανεπιτυχώς να εμπλέξει την ομάδα και τους οπαδούς της, όπως ακριβώς έκανε και με τους εργάτες στο εργοτάξιο του Βοτανικού.
Η μεγάλη αυτή πρόκριση δημιουργεί νέα δεδομένα για την τύχη της ομάδας μπάσκετ του Αμαρουσίου, γιατί όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, τα δεδομένα άλλαξαν.
Ωστόσο το τοπικό mapet show της δημαρχιακής junta ( ομάδα,ένωση) που βλέπετε στο βίντεο των πανηγυρισμών στο σταθμό του ΗΣΑΠ, έβγαλε πολύ γέλιο.
- Οι τοπικοί μας άρχοντες με τις κουστουμιές τους και τα κίτρινα κασκόλ, προσπαθούν να πανηγυρίσουν και δεν ξέρουν πώς, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του καθ΄ύλην αρμόδιου κ.Κουτσούκου.
- Ο δήμαρχος ανακηρύσσει τον προπονητή Σ. Μαρκόπουλο ήρωα και επίτιμο δημότη της πόλης ( αλήθεια τον ρώτησε τον άνθρωπο αν θέλει να γίνει δημότης του Mall ?).
- Και στο τέλος, ο Πατούλης τρελαίνεται, πανηγυρίζει έξαλα, χοροπηδάει σαν μικρό παιδί ! Τι έγινε ; Είναι απλά η χρόνια ερωτική σχέση με την κάμερα ; Είναι εκείνο το αρχέγονο άγριο ένστικτο των πολιτικών ,που μυρίζουν κάλπη όταν ιδρώνουν οι άνθρωποι ;
Όχι, ήταν κάτι συνταρακτικά πιο βαθύ!
Εκείνο το βράδυ,σε αυτή την ηλικία, έχοντας γίνει πια δήμαρχος, , ανακάλυψε αυτό που εμείς απολαμβάνουμε χρόνια:
Την ομορφιά να κρατάς πανό(έστω αθλητικής ομάδας) στο δρόμο!
Και δεν το άντεξε !
