Φτάσαμε στο μαγικό μεσοδιάστημα που οι επόμενες δημοτικές εκλογές απέχουν χρονικά περίπου όσο και οι προηγούμενες. Είναι ο καιρός που δειλά-δειλά όλοι ξαναζεσταίνουν την εκλογική (και όχι μόνο) σούπα τους. Πλησιάζει πάλι η εποχή των βαθιών αναλύσεων και των βαρυσήμαντων προθέσεων. Ασχολούμενοι μόνο με τη διοίκηση (προς το παρόν) γίναμε αποδέκτες δημοσίων απολογισμών, καρατομήσεων-παραιτήσεων στελεχών , μεταγραφικών σεναρίων κλπ.
Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα ! Η δουλειά γίνεται υπό τους ήχους λάτιν πάρτι, τηλεοπτικών (αυτό) προβολών, και γενικώς χάπενινγκ.
Και είναι όλοι ευχαριστημένοι. Μετά είκοσι χρόνια εμφανούς λαμογιάς και χοντρής μπίζνας από τους προηγούμενους ,ετούτοι προσπαθούν να μας χαλαρώσουν, με φαινομενικά απόλυτο χαβαλέ και πολιτική αφασία.
Μέσα σ’ αυτή την παιδική χαρά αθόρυβα και μουλωχτά η διοίκηση δείχνει να κάνει μια δουλειά καλά :
ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ, με στόχο να διατηρήσει την πολιτική ομηρία και να αποτρέψει την οργάνωσή τους.
Γίναμε μάρτυρες πρωτοφανών αντεργατικών μεθοδεύσεων, που δημοσιεύσαμε αναλυτικά σε προηγούμενα φύλλα μας.
Η διοίκηση γράφει συστηματικά στα παλιά της τα παπούτσια ακόμα και την “εργατική νομοθεσία “ με μαφιόζικες συμπεριφορές και τσάμπα μαγκιές.
Μεταθέτει μέλη του Δ.Σ του Σωματείου Οδηγών, δεν πατάει στην επιθεώρηση Εργασίας κ.α.
Ακόμα και στο πρόσφατο δικαστήριο για τη γνωστή εργατική διαφορά της μετάθεσης συνδικαλιστών εκτός χώρου, προτίμησε να παραστεί διακριτικά επιστρατεύοντας ψευδομάρτυρες από τους ανθρώπους της μέσα στους εργαζόμενους (στελέχη, επόπτες κλπ).
Τελευταία εν όψει και των εκλογών σε ένα από τα σωματεία των εργαζομένων, ακούγεται και το σενάριο να φτιάξει άλλο ένα “ δικό της “ σωματείο εργαζομένων, από τους τελευταίους νεοπροσληφθέντες συμβασιούχους.
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει προϊστορία πολυδιάσπασης της συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζόμενων του Δήμου, για λόγους που δεν είναι στους σκοπούς του παρόντος γραπτού να αναλυθούν.
Υπάρχουν τουλάχιστον 3 σωματεία εργαζομένων του Δήμου Αμαρουσίου.
Μέχρι ένα σημείο αυτό ήταν αναπόφευκτο λόγω των πολλαπλών μορφών εργασιακών σχέσεων και συμβάσεων που υπάρχουν στο Δήμο.
Ήταν αναπόφευκτο γιατί και η ανώτερη συνδικαλιστική τους οργάνωση (ΠΟΕ-ΟΤΑ) δεν κάλυπτε συνδικαλιστικά όλο τον κόσμο που με μυστήριες συμβάσεις δουλεύει στο Δήμο ( βλ. Οργανισμό Εργασίας).
Μετά απ’ όλα αυτά μήπως είναι καιρός να αντιμετωπιστεί από όλους τους εμπλεκόμενους το πρόβλημα ;
§ Mήπως είναι καιρός να υπάρξει ΕΝΑ μόνο Σωματείο των εργαζόμενων στο Δήμο, που θα καλύψει όλο τον κόσμο ;
Διαφορετικά κάθε δήμαρχος που δεν θα γουστάρει να τον “παρενοχλεί” το συνδικαλιστικό κίνημα των εργαζομένων, θα στήνει και ένα Σωματείο για να βάλει σφήνα .
ΥΓ: Και να σκεφτεί κανείς ότι αλλάξαμε μόνο 2 δημάρχους σε 20 χρόνια.
Βαγγέλης Γονατάς
