Η «MANCO Συστήματα Πληροφορικής Α.Ε.» είναι μια εταιρία που το κύριο αντικείμενο εργασιών της αφορά τη μηχανογράφηση εντύπων του δημοσίου. Οποιουδήποτε είδους δημόσιο έγγραφο (όπως τα Ε9, τις Α.Π.Δ του ΙΚΑ, τις δηλώσεις του κτηματολογίου, κτλ) που ρυθμίζουν τη σχέση Κράτους-πολιτών, πρέπει να καταχωρηθεί στον υπολογιστή προκειμένου να είναι προσβάσιμο ηλεκτρονικά περνά από την εταιρία αυτή προτού παραδοθεί σε ηλεκτρονική πλέον μορφή πίσω στο Κράτος.
Η επεξεργασία και η διαχείριση των δημόσιων εγγράφων αποτελεί μια από τις πιο κερδοφόρες μπίζνες που, τα τελευταία χρόνια, το Κράτος έχει αναθέσει μέσω υπεργολαβιών σε επιχειρήσεις σαν αυτή. Και αποτελεί από τις πιο κερδοφόρες αφενός γιατί βασίζεται σε χαμηλού κόστους επισφαλείς εργαζομένους και αφετέρου γιατί είναι οργανωμένη σύμφωνα με τις αρχές των ευέλικτων μονάδων παραγωγής (αποκεντρωμένη παραγωγή, οριζόντια ιεραρχία, χρήση νέων τεχνολογιών) και όλα αυτά μέσα από τη συνεχή εναλλαγή χώρων, αντικειμένων και, προφανώς, έμψυχου δυναμικού δηλαδή, όλων εμάς, το πραγματικό κεφάλαιο της εταιρίας, οι οποίοι με εντατική εργασία, ελαστικά ωράρια, απλήρωτες υπερωρίες, δουλειά ακόμα και τα Σαββατοκύριακα, βγάζουμε τα μάτια μας μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή προκειμένου τα έντυπα αυτά να μηχανογραφηθούν και να είναι έτοιμα να παραδοθούν στην ώρα τους.
Το επάγγελμά μας, αυτό του καταχωρητή (του Data Entry Operator, όπως το λένε) αποτελεί ένα από τα πιο εντατικοποιημένα επαγγέλματα στο οποίο απασχολούνται συνήθως φοιτητές, πτυχιούχοι άνεργοι, μητέρες που προσπαθούν να συμπληρώσουν το ελλειμματικό οικογενειακό εισόδημα, μακροχρόνια άνεργοι και νέοι πριν την εξεύρεση μιας «πραγματικής» εργασίας.
Η εταιρεία MANCO απασχολεί έναν πολύ μεγάλο αριθμό εργαζομένων τον οποίο και «αυξομειώνει» ανάλογα με τις ανάγκες της… πράγμα που σημαίνει πως εξωθεί σε παραίτηση όταν δεν το χρειάζεται πια… Με δυο λόγια, πρόκειται για ένα σύγχρονο εργοστάσιο του τριτογενή τομέα, το βασίλειο της «άυλης εργασίας» με τα «άυλα» δικαιώματα, το βασίλειο της αυθαιρεσίας και της παρανομίας…
Το βασικό κόλπο στο οποίο βασίζεται η λειτουργία εταιριών σαν αυτή, που αποτελεί και κοινή πρακτική μεταξύ μερικών εταιριών μηχανογράφησης, έχει να κάνει τόσο με τις συμβάσεις όσο και με τους όρους εργασίας. Με δυο λόγια, η εταιρία μας έχει υποχρεώσει να υπογράψουμε άλλη σύμβαση από την εργασία που πραγματικά εκτελούμε, ενώ μας πληρώνει με άλλο τρόπο από αυτόν που προβλέπει η σύμβαση που η ίδια μας έχει υποχρεώσει να υπογράψουμε...
Έτσι, αντί να πληρωνόμαστε με βάση την εθνική συλλογική σύμβαση, στην οποία η ίδια αυθαίρετα έχει αποφασίσει πως υπαγόμαστε, πληρωνόμαστε με το κομμάτι, με βάση πόσες καταχωρήσεις ή πληκτρολογήσεις καταφέρνουμε να κάνουμε το μήνα, πράγμα που προφανώς σημαίνει πως δεν υπάρχει ούτε κάποιος σταθερός και εξασφαλισμένος μισθός, ούτε, και κυρίως, δικαιούμαστε κανενός είδους επίδομα (όπως επιδόματα αδείας, γάμου, επίδομα για τις πολλές ώρες μπροστά στην οθόνη, επίδομα πτυχίου, κτλ…) για την εργασία χειριζόμενοι τον υπολογιστή. Το αντίθετο. Πρόκειται για ένα σύστημα που, μέσω της αμοιβής κατ’ αποκοπήν, βασίζεται κατεξοχήν στη συνεχή αύξηση της παραγωγικότητας και άρα στο διαρκώς μεγαλύτερο ξεζούμισμά μας. Γιατί αν δεν είσαι αρκετά παραγωγικός, αν δεν μπορείς να πληκτρολογείς με τους πλέον φρενήρεις ρυθμούς να είσαι βέβαιος πως στο τέλος του μήνα δε θα καταφέρεις να πιάσεις ούτε καν αυτό που τυπικά σου έχουν τάξει, το βασικό μισθό δηλαδή. Και όλα αυτά με 8ωρη ή και υπερωριακή, πολλές φορές, εργασία, με περιορισμό των διαλειμμάτων στο ελάχιστο και ρυθμούς αδιάλειπτα εντατικούς.
Μέσω των Η/Υ, των ηλεκτρονικών ρουφιάνων που άγρυπνα μας κατασκοπεύουν, και που ανά πάσα στιγμή μπορούν να ελέγχουν πόσο χρόνο κάνουμε διάλλειμα, τι ώρα πιάνουμε δουλειά, πόσο εντατικά και με τι ρυθμό δουλεύουμε, πόσο αποδοτικοί ή πόσα λάθη κάνουμε. Γιατί ό,τι καταγράφεται δεν ελέγχεται απλώς, αλλά, και κυρίως, συγκρίνεται ώστε ο καθένας να βλέπει το συνάδελφό του ανταγωνιστικά, ώστε ο παραγωγικότερος να είναι τελικά αυτός με τη λιγότερο συναδελφική συμπεριφορά, αυτός που κοιτά μόνο την πάρτη του… Γιατί αν δεν ασχολείσαι παρά μόνο με την πάρτη σου τότε «χάνεις χρόνο» και όποιος «χάνει χρόνο» δεν κάνει για τη δουλειά αυτή… Δεν είναι όμως μόνο οι ηλεκτρονικοί ρουφιάνοι, αλλά και οι «ελεγκτές», η αμέσως ανώτερη βαθμίδα εργαζομένων που μεταβιβάζουν τις εντολές από τη διεύθυνση σε εμάς, που είναι πάντα εκεί για να μας επιτηρούν και να μας κάνουν παρατηρήσεις… Παρατηρήσεις για λάθη που προκαλούνται από την ταχύτητα καταχώρησης ή την κούραση από τις πολλές ώρες στην οθόνη, παρατηρήσεις για τα διαλείμματα ή για το αν μιλάμε μεταξύ μας.
Στο μεταξύ, μαζικές προσλήψεις στο προφορικό και χωρίς την αναγγελία ούτε των όρων ούτε και των προβλεπομένων της σύμβασης όταν οι προθεσμίες για παράδοση των εντύπων πιέζουν ασφυκτικά, δυσμενείς μεταθέσεις, επίθεση στο εισόδημα και εξώθηση σε παραίτηση σε περιόδους κάμψης και αναδουλειάς... Γιατί πάντα υπάρχει τρόπος να αυξηθούν τα κέρδη (τους), γιατί πάντα υπάρχει τρόπος να (μας) μειώσουν το εισόδημά… Πώς; Με το να ρίχνουν την τιμή (!) για την κάθε καταχώρηση όταν δεν υπάρχει ανταγωνισμός, με το να μειώνουν τις ώρες εργασίας κατά το δοκούν (8ωροι που τους αναγκάζουν ή να γίνουν 4ωροι ή να παραιτηθούν), με το να μας μεταθέτουν χωρίς να μας ρωτούν, από υποκατάστημα σε υποκατάστημα, και μάλιστα σε περίοδο μικρότερη του ενός περίπου μηνός, με το να αλλάζουν το πραγματικό αντικείμενο της καταχώρησης (π.χ. από Ε9 σε Α.Π.Δ., κτλ), πράγμα που σημαίνει νέα εκπαίδευση για την εκμάθηση άλλου προγράμματος καταχώρησης, με το να αλλάζουν χώρο εργασίας για τους πιο παραγωγικούς και γρήγορους καταχωρητές από εμάς ώστε ο μισθός να εξομοιώνεται προς τα κάτω.
Και όσο για τα ένσημα;
Λιγότερα από τα κανονικά ακόμα και για συνεχείς μήνες δουλειάς!
Αρκετοί συνάδελφοί μας από τη στιγμή που κατέφυγαν στην Επιθεώρηση Εργασίας, άλλοι ατομικά και άλλοι ομαδικά, καταγγέλλοντας το ωράριο εργασίας, τη μη καταβολή δεδουλευμένων και υπερωριών δέχτηκαν όλων των ειδών τις απειλές και τους εκβιασμούς από τη διοίκηση της εταιρίας. Άλλοι, αφού πρώτα απομονώθηκαν από εμάς τους υπόλοιπους, απολύθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς ούτε να τους εξηγήσουν τους ακριβείς λόγους και χωρίς ούτε καν να τους καταβάλλουν τη νόμιμη αποζημίωση (!!!), ενώ άλλους η εταιρία προσπάθησε γρήγορα-γρήγορα να τους φιμώσει προτείνοντάς τους «συμβιβασμό» τον οποίο ούτε η ίδια τήρησε…
Άλλοι πάλι, δέχτηκαν απροκάλυπτες απειλές από το ίδιο το αφεντικό πως θα τους «κάνει μήνυση» (sic), ενώ η παράνομη και προκλητικότατη συμπεριφορά του έφτασε μέχρι του σημείου να απομονώσει συναδέλφους μας σε ειδική αίθουσα με κάμερες, απαγορεύοντάς τους να κάνουν διάλειμμα μαζί μας!!!
Απέναντι στην άγρια τρομοκρατία της εργοδοσίας εργαζόμενοι και εργαζόμενες στην εταιρία MANCO ζητάμε:
την άμεση ανάκληση των παράνομων και εκδικητικών απολύσεων
να σταματήσουν οι διώξεις, οι απειλές, ο ψυχολογικός πόλεμος σε όσους έχουν καταγγείλει την αυθαιρεσία της εργοδοσίας
την καταβολή των μη κατατεβεβλημένων ενσήμων προηγούμενων μηνών εργασίας
την καταβολή των νόμιμων επιδομάτων που δικαιούμαστε ως καταχωρητές (επιδόματα αδείας, γάμου, πολυτέκνων, επίδομα ανθυγιεινής εργασίας για τη χρήση Η/Υ)
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ/ΕΣ
Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΕΙΛΕΣ ΤΟΥΣ ΔΕ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ, ΔΕ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΟΥΝ
Εργαζόμενοι, εργαζόμενες στην εταιρία MANCO
http://repo-zine.blogspot.com/feeds/posts/default
