Ο οίστρος μου ο ρέμπελος το διάβασμα μισεί
και πάντα μ' επισκέπτεται στην
εξεταστική.
Ανοίγω το βιβλίο μου και πάω να εστιάσω,
μα εκείνος
εμφανίζεται και μου πετάει λάσο.
Δέσμια εγώ του οίστρου μου δεν το κουνάω
ρούπι.
Πετάω το βιβλίο μου, σκωτώνω ένα κουνούπι.
Και τα αίματά του σαν
θα δω επάνω στα βιβλία,
ευθύς τα αποτάσσομαι με περισσή αηδία.
Δεν είναι
ότι δε θέλω καθόλου να διαβάσω.
Είναι που βαριέμαι τα βιβλία μου να πιάσω
Ω βαρεμάρα μου τρελή γιατί να 'ρχεσαι πάντα
σαν ξεκινώ το διάβασμα, όταν
ανάβω λάμπα.
Χάθηκε να ερχόσουνα μετά απ' το βιβλίο,
σαν ξεκινώ το
διάβασμα, ν' αδυνατίσω λίγο;
Μα όχι έρχεσαι εκεί που λέω να μελετήσω
έτσι για σπάσιμο και για να μην αδυνατίσω.
Κι όταν η ώρα έρχεται να πάω
για να δώσω
και πάλι εμφανίζεσαι να μη μπορώ ν' αρθρώσω.
Ελενη
Χαμπερη!!
