Η Αργυρή Άρκτος της Μπερλινάλε του 2006 και είναι ένα από τα καλύτερα αναπαραστατικά ντοκιμαντέρ. Ταιριάζει γάντι με τον Γολγοθά των ημερών. Μόνο που εν αντιθέσι με τον παλιό Γολγοθά, είναι σύγχρονος επίγειος και πέρα ως πέρα αληθινός. Με την υπογραφή του ανήσυχου Βρετανού Μάικλ Γουίντερμποτομ, ενός σκηνοθέτη που παίζει με όλα τα είδη, απο τα πειραματικά μέχρι τις δραματικές ιστορίες εποχής.
Πρόκειται για μια ταινία-ντοκιμαντέρ, που βασίζεται στις αφηγήσεις τριών φίλων από την Βρετανία με καταγωγη απο το Πακισταν που αποφασίζουν να ταξιδέψουν στο Πακιστάν στον γάμο που έχει κανονιστεί για έναν από αυτούς.
Αποφασίζουν να πάνε στο Αφγανιστάν για να δούνε την κατάσταση εκεί σαν τουρίστες. Μεγάλη ανοησία. Γιατί εκεί συλαμβάνονται από τους Αμερικάνους, και αρχίζει ο δρόμος προς την κόλαση.
Η ταινία είναι τρομακτική από την πρώτη στιγμή, όπου ο θεατής γνωρίζει τι τους περιμένει. Βασίζεται στις αληθινές αφηγήσεις των τριών φίλων, όπου στάθηκαν τυχεροί και τους απελευθέρωσαν. Παρουσιάζει όλη την φρίκη την αγωνία και την τρομοκρατία, που εξασκούν πιά σε όλον τον πλανήτη, οι σύγχρονοι εγκληματίες πολέμου αμερικάνοι, οι συνεχιστές των ναζί, αμερικάνοι. Την σύχρονη κόλαση του Γκουαντανάμο, που παίρνει την πρώτη θέση συγκρινόμενη με το Άουσβιτς και το Νταχάου, λόγω και της εξέλιξης της τεχνολογίας και των καινούριων τρόπων βασανισμού, σε σχέση με τα παλιότερα ιστορικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Η ταινία βλέπεται απνευστί, και βιώνεις μαζί με τούς βασανιζόμενους την φρίκη και την αγωνία τους, αλλά και το μίσος για τους σύγχρονους ναζιστές, τους Αμερικάνους.
Βέβαια, έχοντας υπόψη τα βασανιστήρια που έκαναν οι ναζιστές αμερικάνοι στο Αμπού Γκράιμπ του Ιρακ, αλλά και το Γκουαντάναμο, και έχοντας δεί τις σχετικές φωτογραφίες και βίντεο, η ταινία υστερεί λιγάκι. Αν είσαι λίγο υποψιασμένος δηλαδή, ξέρεις ότι έχουν γίνει και γίνονται πολύ χειρότερα. Αλλά παρ' όλα αυτά, η ταινία διατηρεί τη φρίκη της, και μεγαλώνει το μίσος που αισθάνεται ο καθένας μας, για τους σύγχρονους φασίστες του καιρού μας, τους αμερικάνους.
Η σκηνοθεσία του Γουίντερμποτομ μοιάζει με φωτοτυπική μηχανή.
Βασισμένος στην ακρίβεια των αφηγήσεων των τριών αθώων Αγγλοπακιστανών, αναπαριστά τα γεγονότα σαν να βρισκόταν εκεί με δεκάδες μηχανές στραμμένες κατευθείαν πάνω στούς βασανιστές και τους μάρτυρες.
Να ναι καλα, για αυτήν τη συγκλονιστική ταινία.
Και που σαστε. Δεν είναι κομμουνιστής!
