Αλλά το πιό σημαντικό. Ο καλός φίλος, παρέλειψε να μου πει ότι το DVD χρειάζεται υπότιτλους! Ναι, όπως το ακούτε! Το ελληνικό DVD χρειάζεται υπότιτλους. Ο ήχος είναι τόσο χάλια, οι ηθοποιοί μιλάνε λες και τρώνε φιστίκια, οι ομιλίες σκεπάζονται από μουσική η κρότους του πολέμου, που στην μισή ταινία δεν καταλαβαίνεις τι λένε. Όχι ότι θα άλλαζε και κάτι δηλαδή, γιατί δεν λένε και τίποτε. Η κάμερα είναι στραμμένη προς τους αντάρτες, πίσω από τον στρατό. Παρουσιάζει δηλαδή την άποψη του στρατού, και του καθεστώτος. Κάτι χειρότερο. Ο Βούλγαρης προσπαθεί να τους δικαιολογήσει εφευρίσκοντας με τη φαντασία του ανύπαρκτες καταστάσεις και διαλόγους. Όπως εκεί, στην αρχή, που έλληνας βασιλιάς και πρωθυπουργός είναι κατά τον Βούλγαρη λυπημένοι που είναι υποτακτικοί των Αμερικάνων. Η εκεί, που ο έλληνας στρατηγός (ο Παπάγος), είναι λυπημένος και προσπαθεί να βρει τρόπους να αρνηθεί στον αμερικάνο στρατηγό Βαν Φλιτ, να ρίξει βόμβες ναπάλμ, πρώτη φορά παγκοσμίως.
Ρηχή και επίπεδη ταινία, χωρίς συναίσθημα, που χαρακτηρίζει τον Βούλγαρη. Γιατί δεν αντικαθίσταται το συναίσθημα, από τους δύο πιτσιρικάδες, που δεν μας δίνει να καταλάβουμε η ταινία γιατί είναι σε αντίπαλα στρατόπεδα, τι συνέβη, ποιός ευθύνεται, για ποιό λόγο γίνεται ο πόλεμος. Μόνο πόλεμος, πόλεμος, πόλεμος.
Εγώ θέλω να θυμάμαι τον Βούλγαρη από τις Νύφες πρόσφατα, από τα Πέτρινα Χρόνια παλιότερα, και τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Αυτόν τον Βούλγαρη θέλω να θυμάμαι!
ANTΩΝΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑΤΟΣ
