http://voria-tis-athinas.blogspot.com/2010/01/200.html γράψαμε στις 12/1/2010
Όταν τελικά έγινε η επιλογή - με τα γνωστά κριτήρια - το μπάχαλο ολοκληρώθηκε. Οι εξοδούχοι κλήθηκαν ομαδικά να λάβουν τη λυπητερή , παίζοντας τα γνωστά παιχνιδάκια με τις δουλειές των ανθρώπων.
Το πόσο άσχετο είναι όλο αυτό το παιχνίδι με τις ανάγκες λειτουργίας του Δήμου ,φάνηκε για άλλη μια φορά. Στους παιδικούς σταθμούς- που απ' ότι λέγεται έγινε η μεγάλη σφαγή-κάποιοι απ’ αυτούς αδυνατούν να λειτουργήσουν λόγω έλλειψης προσωπικού, και λέγεται ότι θα ανακοινωθεί στους γονείς ότι αδυνατούν να φυλάξουν τα παιδιά τους.
Tο απόλυτο μπάχαλο στο περιβόητο “νοικοκύρεμα του εργασιακού” !
Το πόσο άσχετο είναι όλο αυτό το παιχνίδι με τις ανάγκες λειτουργίας του Δήμου ,φάνηκε για άλλη μια φορά. Στους παιδικούς σταθμούς- που απ' ότι λέγεται έγινε η μεγάλη σφαγή-κάποιοι απ’ αυτούς αδυνατούν να λειτουργήσουν λόγω έλλειψης προσωπικού, και λέγεται ότι θα ανακοινωθεί στους γονείς ότι αδυνατούν να φυλάξουν τα παιδιά τους.
Tο απόλυτο μπάχαλο στο περιβόητο “νοικοκύρεμα του εργασιακού” !
- 105 πλεονάζοντες (όλως τυχαίως και τα μέλη των Δ.Σ των Σωματείων).
- 2ο πακέτο πλεοναζόντων αναμένεται από την ΔΕΑΔΑ.
- Ταυτόχρονα 500 νέες προσλήψεις με ελαστικές συμβάσεις (ζήτησε)
Και στην πολύ απλή ερώτηση, πόσοι εργαζόμενοι χρειάζεται ο Δήμος για να δουλέψει, δεν δίνεται απάντηση, εύκολα αντιληπτό γιατί.
Μπορεί να υπεριφανέυεται η διοίκηση του Δήμου ότι κατάφερε να δημιουργήσει μία νέα γενιά “επισφαλών“ ομήρων Αξιοποιώντας τη νέα αντεργατική λαίλαπα των 4ώρων συμβάσεων ορισμένου χρόνου, έργου κ.α κρατάει με 1 θέση εργασίας 4 όμηρους (2 που δουλεύουν και 2 που περιμένουν τη σειρά τους ) .
Θα σταματήσει ποτέ αυτό το άθλιο παιχνίδι; Όσο δύσκολα να είναι τα πραγματα, όσο και να υπάρχουν άνθρωποι (πολλοί) που έχουν πραγματική ανάγκη τα 400 ευρώ ένος 4ωρου λίγων μηνών, κάπου είναι και θέμα αξιοπρέπειας. Γιατί παράλληλα υπάρχουν και άνθρωποι που είναι διατεθειμένοι "να βάλουν" τα παιδιά τους 1,2,3 φορές με 4ωρες συμβάσεις, περιμένοντας την επόμενη σύμβαση, φτάνει να είναι κοντά, μήπως "και χωθούν".
Το παιχνιδάκι αυτό θέλει 2 παίκτες, θέλει και εμάς τους πελάτες. Οι συμβάσεις έργου,τα 4ωρα, τα STAGE δεν είναι ανακάλυψη του Πατούλη. Εχουν εφαρμοστεί προ πολλού στον ιδιωτικό τομέα, απλά τώρα ήρθε και η σειρά του Δημοσίου. Ματαιοπονούν λοιπόν όσοι θέλουν να σώσουν τα παιδιά τους βάζοντάς τα στο δημόσιο φιλώντας κατουρημένες ποδιές.
Τα ψέματα τελέιωσαν,
τα βίζματα είναι πιά πέτσινα και "επισφαλή".
Το μόνο βίζμα που μπορούμε να έχουμε είναι η ενωμένη πάλη μας (που είναι τελικά και η αξιοπρέπειά μας)!
Σχετικές αναρτήσεις στα blog & sites του Μαρουσιού
