9 Φεβρουαρίου 2009

ΚΡΙΤΙΚΗ DVD


Mamma Mia!

Αν και δεν σκόπευα να δω αυτή τη ταινία, την είδα τελικά από περιέργεια γιατί μου το είπε μια φίλη. Η οποία μου είπε ότι δεν της άρεσε καθόλου, και γιαυτό το λόγο είχα την περιέργεια, εφόσον ήξερε τι πάει να δει. Μια απλοϊκή ευχάριστη ταινία. Οπότε όπως της είπα, δεν καταλάβαινα τι περίμενε να δει. Και μου απάντησε, δες την και εσύ, και μετά πες μου.
Ε, την είδα, και πάλι καλά που δεν αυτοκτόνησα!
Ας αρχίσουμε από τα βασικά.
 Διαβάζεις την περίληψη και ενημερώνεσαι πως πρόκειται για
α) ένα μιούζικαλ (αυτό ήθελε να είναι, άλλο αν δεν προέκυψε!)
β) αποκλειστικά με τραγούδια των
ABBA (που όμως τα τραγουδάνε οι ηθοποιοί και τα σκοτώνουν)
γ) γυρισμένη σε ελληνικό νησί (το ελληνικό χρώμα μην το πολυψάχνετε.
 Υπάρχει μόνο σαν αχνή φολκλορική πινελιά. Αν η ταινία ήταν γυρισμένη στις Σεϋχέλλες, κανείς δεν θα καταλάβαινε τη διαφορά, έτσι ιλουστρασιόν που είναι όλα. Να φανταστείτε, ο παπάς στην Ελλάδα που τους πάντρεψε ήταν καθολικός)
Πέρα από αυτά, κατά τη δική μου άποψη, δεν υπήρχε ταινία! Δεν υπήρχε υπόθεση δηλαδή. Όλη η ιστορία ήταν να ακουστούν από τους ηθοποιούς κάποια τραγούδια των
ABBA. Και όχι μόνο αυτό!
Η ταινία απέπνεε μια γεροντίλα, άλλο πράμα! Η πιτσιρικαρία που δεν ήξερε τα τραγούδια, βαρέθηκε και απηύδησε. Οι μεγάλοι, που πήγαν να τη δουν για να θυμηθούν τα νιάτα τους, ήταν έτοιμοι να αυτοκτονήσουν, συνειδητοποιώντας ότι τα χρόνια έχουν περάσει, και αυτοί έχουν γίνει χούφταλα! 
Πράγμα που βέβαια δεν είναι αλήθεια, δεδομένου ότι οι ABBA ήταν συγκρότημα της δεκαετίας του 70. 
Άρα αυτοί που τους άκουγαν θα είναι σήμερα το πολύ 58 χρονών, και όχι 70 και 78 που δείχνει η ταινία.

Γενικώς, η ταινία καθόλου δεν προσφέρεται για ένα ευχάριστο διάλειμμα.
 Είναι μια φάβα από τις λίγες.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑΤΟΣ