9 Ιανουαρίου 2010

ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ: Ο Τσε στο ιστορικό του περιβάλλον.

«…Τι πραγματικά έγινε στην Κούβα; Πως μια ομάδα από 45 άτομα που μόλις αποβιβάστηκε στο νησί στις 2 Δεκέμβρη του 1956 αποδεκατίστηκε–έμειναν μόνο 12- έπειτα από 2 χρόνια και 30 ημέρες μπήκε θριαμβευτικά στην Αβάνα;

Το αντάρτικο στην Κούβα δεν ξεπέρασε ποτέ τα 1500 άτομα.
Για να αξιολογηθεί σωστά η δύναμη αυτή, πρέπει να συγκριθεί με τους 45000 που απάρτιζαν την τακτική δύναμη του Ε.Λ.Α.Σ. και τους 45000 εφέδρους.

 Αυτή η κατάρρευση δημιουργεί πολιτικό χάος, η εξουσία «κυκλοφορεί στους δρόμους». Μπορεί να την αρπάξει ακόμα και μια μικρή δύναμη αρκεί να είναι αποφασισμένη γι΄ αυτό(…)Αυτό είναι μια πρόχειρη ματιά βέβαια.

 Το πώς χρονικά συμπίπτει ένα «μέγιστο» στην αυθόρμητη κινητοποίηση των μαζών με ένα «μέγιστο» στην προετοιμασία και τη δύναμη των επαναστατών, αποτελεί αυτό που λέμε τέχνη της ένοπλης πάλης και που ξεφεύγει από τα πλαίσια αυτής της παρουσίασης…»
Και όμως ο Ε.Λ.Α.Σ. οδηγήθηκε στην ήττα, ενώ οι guerrilleros της Σιέρα Μαέστρα νίκησαν. Η εξήγηση είναι ότι δεν είναι η τακτική και η στρατηγική οι βασικοί παράγοντες της νίκης αλλά η πολιτική(…)τα καταπιεστικά ολοκληρωτικά καθεστώτα που δεν έχουν λαϊκή βάση καταρρέουν εξαιτίας των δικών τους αντιφάσεων.

από το βιβλίο ERNESTO GUEVARA. O ΑΝΤΑΡΤΟΠΟΛΕΜΟΣ
Σελ.183 Εκδόσεις ΑΠΟΨΗ. Αθήνα 2005