15 Ιανουαρίου 2010

Επστολή μιάς μαθήτριας


Ονομάζομαι Μ.Σ. Γεννήθηκα τον Αύγουστο του 1991 στο χωριό Πόρο του νομού Αυλώνας στην Αλβανία και πάσχω από (.......). Από το 1994 ζω μόνιμα στην Ελλάδα μαζί με την οικογενειά μου.

Επειδή η πλειονότητα των γλωσσικών ερεθισμάτων που δέχθηκα στη νηπιακή ηλικία των 3 ετών ήταν στην ελληνική γλώσσα, πολύ γρήγορα έμαθα να μιλώ με άνεση, να εκφράζομαι, να σκέφτομαι στην ελληνική γλώσσα. Σε όλα τα σχολικά έτη από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού μέχρι την τρίτη Λυκείου φοίτησα ανελλιπώς σε δημόσια ελληνικά σχολεία και αναταποκρίθηκα επαρκέστατα στις μαθητικές απαιτήσεις. Μάλιστα, ως επιβράβευση των αρίστων επιδόσεών μου κάθε χρόνο τόσο στο Γυμνάσιο όσο και στο Λύκειο μου απονέμονταν αριστεία και πρωτεία.

Στις 20 Φεβρουαρίου, η Πρωτοβάθμια Υγειονομική Επιτροπή του Κεντρικού Τομέα Αθηνών γνωμάτευσε ότι εμπίπτω στο νόμο 3027/2002 περί εισαγωγής στα ΑΕΙ-ΤΕΙ, άνευ πανελλαδικών εξετάσεων. Η συγκεκριμένη γνωμάτευση με αριθμό πρωτοκόλλου 1184 δόθηκε στον πατέρα μου έπειτα από επίδειξη του διαβατηρίου του.

Συμμετείχα σε ενδωσχολικές εξετάσεις στο 2ο Πειραματικό Λύκειο Αθηνών και αποφοίτησα με Γενικό Βαθμό Απολυτηρίου Γενικού Λυκείου "ΑΡΙΣΤΑ" Δεκαεννέα και Εννέα Δέκατα.

Στις 16/09 υπέβαλα όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά (τίτλο απόλυσης από το Λύκειο, πιστοποιητικό της αρμόδιας πρωτοβάθμιας υγειονομικής επιτροπής που πιστοποιεί την πάθηση, βεβαίωση γιατρού μέλους ΔΕΠ, στη γραμματέα της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, όπου ήθελα να φοιτήσω.

Στη θέα του Αλβανικού διαβατηρίου αντί για αστυνομική ταυτότητα άρχισε μια ομολογουμένως φιλότημη προσπάθεια από την πλευρά της γραμματέας ώστε να βρεθεί κάποια Ελληνική "άκρη" στην καταγωγή μου προς διευκόλυνση της κατάστασης. Οι προσπάθειες δεν απέδωσαν καρπούς μιας και έχω Αλβανική υπηκοότητα, Αλβανική ιθαγένεια, και οι δυό γονείς μου κατάγονται από την Αλβανία. Με λίγα λόγια απέναντι στο νόμο θεωρούμαι αλλοδαπή. Η γραμματέας με πληροφόρησε ότι ενώ είχε στείλει από καιρό ερώτημα στο Υπουργείο Παιδείας προκειμένου να διασαφηνιστεί τι ακριβώς ισχύει για τους αλλοδαπούς, οι οποίοι εμπίπτουν στον νόμο περί "εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ατόμων που πάσχουν από σοβαρές παθήσεις", απάντηση δεν έλαβε ποτέ. Την ίδια στιγμή τηλεφωνεί στο αρμόδιο τμήμα του Υπουργείου. Η προφορική απάντηση ήταν αρνητική. "Οι αλλοδαποί δεν μπορούν να εγγραφούν στην ανώτατη εκπαίδευση με βάση το νόμο του 3%". Έτσι η γραμματέας μου επέστρεψε τα δικαιολογητικά παραπεμποντας με στο Υπουργείο Παιδείας για διασαφηνιστικές απαντήσεις. Μάταια όμως! Αρμόδιος υπάλληλος στη Διευθυνση Διεξαγωγής Εξετάσεων δεν ήταν καθόλου διαφωτιστικός.

Στις 18/09 κατέθεσα στη γραμματέα της Ιατρικής Σχολής Αθηνών αίτηση για καθ υπέρβαση εγγραφή μαζί με όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά.

Την ίδια μέρα ανέφερα γραπτώς την κατάσταση ως είχε στο Συνήγορο του Πολίτη. Πλέον έχει αναλάβει δικηγόρος της ανεξάρτητης αυτής αρχής, ο οποίος προ ολίγων ημερών με ενημέρωσε ότι έχει κατατεθεί ερώτημα στο νομικό συμβούλιο του Υπουργείου.

Και αφού λοιπόν μέχρι σήμερα οι αρμόδιοι φορείς αποφεύγουν επιμελώς να δώσουν μια επίσημη υπεύθυνη απάντηση παίρνω το θάρρος να θέσω ευθέως το εξής ερώτημα στους επικεφαλής του Υπουργείου :

¨Ποιά νομική διάταξη στερεί το δικαίωμα αξιοποίησης του νόμου από κατόχους τίτλου απόλυσης από το Λύκειο που πάσχουν από τις προβλεπόμενες παθήσεις μόνο και μόνο επειδή είναι υπήκοοι πολίτες τρίτων χωρών;".

Μήτσος Κ. (από εφημερίδα ΚΗΦΙΣΙΑ)