4 Νοεμβρίου 2009

ΣΤΟ ΝΤΙΒΑΝΙ: 11η συνεδρία


( Η εικόνα γνωστή στους αναγνώστες της στήλης, ο Ασθε. στο ντιβάνι,ο Ψυχο. καθισμένος συνήθως στο γραφείο του)

Ασθε: Γνωρίζω γιατρέ, ότι εσείς ως ψυχαναλυτής δεν έχετε αντιμετωπίσει την δική μου κατάσταση ούτε πιθανότατα την κατάσταση όλων των ασθενών που έρχονται προς θεραπεία. Άρα οι διαπιστώσεις σας είναι καθαρά θεωρητικές, πάνω σε κάποια θα έλεγα… ιδεολογική γραμμή. Έχω βιώσει και νιώθω έντονα ακόμα, από την προηγούμενη κομματική ζωή μου, τα αδιέξοδα αυτής της άμεσης ιδεολογικής καθοδήγησης, το οδυνηρό άγχος από τις αντιφάσεις που με οδήγησαν ως εδώ.

Ψυχο: Θέλω να σας επισημάνω πως βρίσκω θετική την συζήτηση γύρω από τον επαγγελματισμό και την σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ ψυχαναλυτή και θεραπευόμενου.

Ψυχο: (σκέφτηκε πώς να είσαι ειλικρινής δεν σημαίνει να είσαι σκλάβος κάθε ιδιοτροπίας και κάθε περιέργειας των Ασθε) Ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τον προβληματισμό αυτό ξεκινώντας από τον βασικό στόχο για τον οποίο είστε εδώ - να βοηθηθείτε.

Ψυχο: Η προσπάθεια που κάνουμε όλοι μας δεν γίνεται μόνο με θεωρητικό ή ιδεολογικό στοχασμό. Όχι επειδή υποτιμώ την καθαρή σκέψη –σημασία έχει το ποιος και γιατί είναι αυτός που στοχάζεται. Αυτό που εντοπίζω τόσο στην ζωή γενικότερα όσο και στην πολιτική που εσείς γνωρίζεται καλύτερα, είναι ότι περιέχουν σε μεγάλο βαθμό εμπειρικές παρατηρήσεις χωρίς στοχασμό, που παρέχουν βεβαιότητες και ιδανικές καταστάσεις, που μετατρέπουν το επιθυμητό σε αντικειμενικό και οδηγούν σε αδιέξοδα, άγχος, απογοητεύσεις. Πιστεύω στην υπεροχή του συνδυασμού εμπειρικής παρατήρησης και στοχασμού.
Ασθε: (ένιωσε ότι τον αποκρούει μη θέλοντας να παραδεχτεί ότι η «ειλικρινής σχέση» και η «επινόηση»που ανάλυσε στις προηγούμενες συνεδρίες, ήταν απλά επαγγελματικές μέθοδοι) Ξεκίνησα θεραπευτικό πρόγραμμα πνιγμένος στο άγχος και την αμφιβολία, το αποτέλεσμα έως σήμερα είναι ότι όσο γνωρίζω και κάνω περισσότερα πράγματα για τον εαυτό μου, τόσο ποιο πολύ μεγαλώνουν οι αμφιβολίες μου, ο σκεπτικισμός μου για όσα συμβαίνουν γύρω μου και μέσα μου. Βέβαια δεν έχω το …κακό άγχος …, όμως πέστε μου που μπορεί να πάει αυτό; Θα την βγάλω μια ζωή στο ντιβάνι;


Ασθε: (…Κάτι πάει να πεί μα σταματάει, δείχνει κάποια ακαθόριστη αγωνία…)

Ψυχο: (Συνεχίζει) Εγώ αυτό που προσπαθώ, είναι να αφήνω τη σκέψη μου να οδηγείται από την παρατήρηση των δεδομένων και δεν διστάζω να αναθεωρώ τις θεωρίες μου όταν η παρατήρηση το επιβάλλει. Όπως καταλαβαίνετε η αμφιβολία και ο σκεπτικισμός μπορεί να είναι δημιουργικές να γίνονται τρόπος ζωής. Άλλωστε ολόκληρη την ψυχαναλυτική μέθοδο μπορούμε να την κλείσουμε στις λέξεις «τέχνη της αμφιβολίας».

Ασθε: …(τον κοιτάζει μερικά δευτερόλεπτα αμίλητος, μιλάει με φωνή που μόλις ακούγεται) …Μα τότε η ψυχανάλυση που διαφέρει από την πολιτική, τουλάχιστον στη θεωρία;

Ψυχο: Είναι ένα ανοιχτό επιστημονικό ζήτημα ο ημιπολιτικός χαρακτήρας του ψυχαναλυτικού κινήματος, οι αντιθέσεις και τα κοινά σημεία μεταξύ ψυχανάλυσης και πολιτικής, όμως αυτό ας μην σας απασχολεί. Προσπαθήστε να απασχοληθείτε με ευχάριστα πράγματα, απολαύστε την ζωή.

Ασθε: (Είναι ήδη στην πόρτα) Χαίρετε και στο επανειδείν.

Ο ψυχόπονος