Σήμερα ήταν μέρα χαλάρωσης. Πήγαμε στην ονομαστή Playa Maguana. Μια πανέμορφη παραλία, με γαλαζοπράσινα νερά.
Το λεωφορείο μας άφησε στον κεντρικό δρόμο, με κάποιον οδηγό και περπατήσαμε μέσα στην εξοχή, για να βγούμε τελικά σε μια παραδεισένια τοποθεσία, στην μεριά του Ατλαντικού. Ο οδηγός μας τακτοποίησε με ξύλινες μεγάλες ξαπλώστρες, κάτω από ψάθινες ομπρέλες, σαν καλύβες. Η θάλασσα ήταν καταπληκτική, είχε αμμουδιά και ήταν δροσερή !!! Σαν ελληνική, σχεδόν. Αυτό ήταν έκπληξη, γιατί τα νερά τους είναι τόσο ζεστά, σαν να έχεις ανάψει το θερμοσίφωνο!!
Οι πλανόδιοι με καρύδες, mamunsillos και ποικιλίες φρούτων έβαζαν την πινελιά τους στο κάδρο. Κάποιοι «τρελοί» τουρίστες παράγγελναν μέχρι και αστακούς και τους έτρωγαν στην παραλία.
Φυσικά παρέλασαν από την παραλία ένα γουρούνι, που τρεφόταν από τα τσόφλια της καρύδας, ένα κάρο που το έσερνε ένα βόδι και αρκετοί που πουλούσαν κοχύλια κ.α.
Υπήρχαν και αρκετές οικογένειες Κουβανών. Φάγαμε όλη τη μέρα στην ξάπλα!!
Το βράδυ, μετά πάλι το εκπληκτικό φαγητό της Señora Matilda, κρέας αυτή τη φορά, είχαμε πάλι μια ενδιαφέρουσα κουβέντα.
Η κόρη της είναι μαθηματικός σε πανεπιστήμιο της Ισπανίας, με σύμβαση ανταλλαγής καθηγητών με το πανεπιστήμιο του Santiago. Ο γιός της είναι στο πανεπιστήμιο της Αβάνας, μαθηματικός κι αυτός. Η ανιψιά της είναι γιατρός νεφρολόγος και έχει μόνο ένα παιδί λόγω των εξόδων. Ο άλλος της ανιψιός είναι μαθηματικός και αυτός, αλλά δουλεύει σε τουριστικό πρακτορείο. Είχε σπουδάσει στην Αν. Γερμανία, αλλά όταν ήρθε, επειδή ήξερε 2 γλώσσες, Γερμανικά και Ιταλικά τον έβαλαν να δουλέψει στον τουρισμό. Η ίδια έχει 5 αδέρφια, αλλά μόνο 2 είναι εδώ στην Κούβα. Εκείνη έμεινε στην Baracoa, αφ’ ενός γιατί της αρέσει η ζωή εδώ περισσότερο, απ’ ότι στις πόλεις και αφ’ ετέρου γιατί έμεινε με την μαμά της και κάποιος έπρεπε να την φροντίσει. Όλοι έχουν να βοηθήσουν στις οικογένειές τους κάποιον συγγενή, που δεν έχει να ζήσει καλά. Επίσης οι Baraquesos με τους Guantanameros έχουν «έχθρα» μεταξύ τους, γιατί όλο τον τουρισμό τον παίρνει η Baracoa. Τα πιο παλιά χρόνια η «έχθρα» αυτή μεταφραζόταν στο ότι οι Guantanameros δεν βοηθούσαν την κοινότητα της Baracoa και έτσι σε κανέναν Baraqueso δεν άρεσαν οι Guantanameros.
Φυσικό βέβαια το Guantánamo να μην έχει τουρισμό, γιατί είναι μια πόλη χωρίς ιδιαίτερη φυσική ομορφιά (no natural το είπε η Señora Matilda) και δείχνει μια πόλη-χωριό, σαν κέντρο υπηρεσιών μόνο. Με δεδομένο ότι έχει πολλούς Κουβανούς που δουλεύουν στην Αμερικάνικη βάση, δείχνει απλά μια εργαζόμενη πόλη, καμιά σχέση με τον τουρισμό. Απόδειξη ότι σαν τουριστικό αξιοθέατο έχουν το σημείο στην πόλη όπου μπορείς να δεις όλη την έκταση της Αμερικάνικης βάσης, από ψηλά.
Το κεντράκι που πήγαμε μετά, ήταν μικρό, με παραδοσιακή Κουβανέζικη μουσική, salsa φυσικά, κάτι σαν trova, με πολύ ωραία ακούσματα.
